Δημήτρης Μπράτης: Γιατί με τον Χάρη Δούκα. Η εκλογή πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ και ο κόσμος της εργασίας.

Γραφει ο Δημήτρης Μπράτης*

Οι εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝ.ΑΛΛ., στις 6 του Οκτώβρη, δεν αποτελούν σημαντικό πολιτικό γεγονός μόνο για το ίδιο το κίνημα, αλλά σίγουρα θα επηρεάσουν με καταλυτικό τρόπο τις ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας.

Ισως είναι η τελευταία ευκαιρία να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ, με νέα ηγεσία, ο κυρίαρχος πόλος της Κεντροαριστεράς και να αποτελέσει το αντίπαλο δέος απέναντι στη Ν.Δ. και στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ασκεί. Πολιτικές που έχουν οδηγήσει τον κόσμο της εργασίας στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει το ΠΑΣΟΚ να μην αντιμετωπίζει φοβικά τα κοινωνικά κινήματα και τα συνδικάτα, καθώς και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, όπως μέχρι τώρα έκανε η ηγεσία του (είναι χαρακτηριστικό ότι επί τρία χρόνια δεν έχει κάνει ούτε μια συνάντηση με το τριτοβάθμιο όργανο των δημοσίων υπαλλήλων, την ΑΔΕΔΥ, κι η συμμετοχή του στις κινητοποιήσεις ήταν αναιμική) αλλά να πρωταγωνιστήσει, όπως συνέβη την περίοδο 1974-1981, να υιοθετήσει και να δεσμευθεί για την ικανοποίηση σημαντικού μέρους αυτών, αν θέλει να ξαναπιάσει το νήμα από την αρχή και να επανασυνδεθεί με τα στρώματα εκείνα που, για δεκαετίες, αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά του κινήματος. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι ένα περίκλειστο κόμμα μιας μικρής ομάδας και να μη συγκαλούνται τα όργανά του ούτε καν για τα σημαντικά θέματα που απασχολούν την κοινωνία και τους πολίτες. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να λειτουργεί συλλογικά-δημοκρατικά και να αφουγκράζεται τις αγωνίες της κοινωνίας και των πολιτών. Πρέπει να ξαναγίνει κίνημα.

Σήμερα, ουσιαστικά, τον ρόλο της κοινωνικής αντιπολίτευσης τον έχουν αναλάβει τα συνδικάτα, αφού αποτελεσματική αντιπολίτευση που να «στριμώχνει» την κυβέρνηση της Ν.Δ., ιδιαίτερα στα ζητήματα της ακρίβειας και της φτώχειας, δεν υπάρχει.

Η δράση των συνδικάτων, όμως, δεν μπορεί, παρά να φτάνει μέχρι ένα επίπεδο. Από εκεί και πέρα χρειάζεται πολιτική αλλαγή που θα κάνει το επόμενο βήμα, όπως έγινε με την πρώτη κυβέρνηση της αλλαγής 1981-’85. Για να το πετύχει όμως αυτό, το ΠΑΣΟΚ, χρειάζεται να έχει ξεκάθαρο λόγο που θα το διαχωρίζει από τις δυνάμεις της συντήρησης και της Ν.Δ.

Ο Χάρης Δούκας, τόσο με την ομιλία του στην τελευταία Κ.Ε του ΠΑΣΟΚ, όπου κατέθεσε την υποψηφιότητά του, όσο και με τον δημόσιο λόγο του, τοποθετείται ξεκάθαρα στα προτάγματα της εποχής. Εχει σαφές ιδεολογικοπολιτικό στίγμα. Θέτει σαφή διαχωριστική γραμμή απέναντι στη συντήρηση και τη Ν.Δ., ξεκόβοντας εξαρχής πως καμιά συνεργασία μαζί της δεν μπορεί να γίνει.
Οι θέσεις του για τη Δημόσια Δωρεάν Υγεία, τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία και το κοινωνικό κράτος ταυτίζονται με τις θέσεις του προοδευτικού κόσμου και του κόσμου της εργασίας κι είναι απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ασκεί η κυβέρνηση της Ν.Δ. σ’ αυτούς τους τομείς. Η θέση του υπέρ των δημόσιων πανεπιστημίων και κατά των ιδιωτικών είναι ξεκάθαρη, μακριά από θολούρες -τις ζήσαμε στο προηγούμενο διάστημα- που δημιουργούν σύγχυση στους πολίτες. Το ίδιο ξεκάθαρες είναι κι οι τοποθετήσεις του απέναντι και στα τελευταία νομοθετήματα Γεωργιάδη για την Ψυχική Υγεία και το ΚΕΘΕΑ που οδηγούν στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της Υγείας και την υποβάθμιση του ΕΣΥ.

Είναι κάθετα και χωρίς περιστροφές απέναντι στα καρτέλ της ενέργειας που κερδοσκοπούν ασύστολα και, κυριολεκτικά, εξανεμίζουν το εισόδημα των πολιτών και προτείνει συγκεκριμένα μέτρα για τον έλεγχό τους.

Απέδειξε, στο λίγο διάστημα που είναι δήμαρχος της Αθήνας, ότι τολμά να τα βάλει με τα συμφέροντα και τη διαφθορά, χωρίς να κάνει βήμα πίσω, παρά τις λυσσαλέες επιθέσεις που δέχεται.
Με τη νίκη του στον Δήμο της Αθήνας, απέναντι στο σύστημα Μπακογιάννη-Μητσοτάκη, απέδειξε στην πράξη ότι μπορεί να γίνει πόλος συσπείρωσης όλων των προοδευτικών-δημοκρατικών πολιτών που θέλουν την πολιτική αλλαγή στη χώρα μας.

Αποτελεί, έτσι, την ελπίδα για τον κόσμο της εργασίας ότι το «σύστημα Μαξίμου» δεν είναι ανίκητο. Απλά χρειάζεται καθαρός πολιτικός λόγος, σχέδιο, μέθοδος και συνεργασίες στη βάση για να αποτελέσει το ΠΑΣΟΚ και η Κεντροαριστερά τον εναλλακτικό πόλο για τη διακυβέρνηση της χώρας.

Το «μειονέκτημά του», ότι δήθεν εγκαταλείπει τον Δήμο της Αθήνας για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί και το συγκριτικό πλεονέκτημά του. Αν ο Χάρης Δούκας στα επόμενα τρία χρόνια επιδείξει σημαντικό έργο στον Δήμο της Αθήνας, τότε στις εθνικές εκλογές του 2027 θα αντιμετωπίσει στα ίσα τον κ. Μητσοτάκη και τη Ν.Δ.

Θεωρώ αδιανόητο το ΠΑΣΟΚ, το 2027, να ξαναδώσει τη μάχη για την τρίτη ή τη δεύτερη θέση κι ο κ. Μητσοτάκης να «αλωνίζει» μέχρι το 2031.

Για όλους τους παραπάνω λόγους και για πολλούς ακόμα που δεν χωρούν στο σημερινό άρθρο στηρίζω την υποψηφιότητα του Χάρη Δούκα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Είναι για μένα η ευκαιρία για να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ μεγάλο και ισχυρό και να παίξει ξανά τον ιστορικό του ρόλο.

Ο Δημήτρης Μπράτης είναι μέλος ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝ.ΑΛΛ., μέλος Ε.Ε. ΑΔΕΔΥ, πρώην πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας