Connect with us

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ε.Στεφοπούλου: “Προφορικές εισηγήσεις” του Υπουργού καθορίζουν ποιος γίνεται προϊστάμενος!

Published

on

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Γράφει η Έφη Στεφοπούλου, Γραμματέας του Τομέα Δημόσιας Διοίκησης του Κινήματος Αλλαγής:

“Πριν από λίγες μέρες βγήκε η απόφαση τοποθέτησης προϊσταμένων στις θέσεις ευθύνης του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής. Στο προοίμιο κάθε διοικητικής πράξης ο συντάκτης φροντίζει να εξοπλίσει την πράξη με το τεκμήριο της νομιμότητας.
Εξηγεί, δηλαδή, βάσει ποιών διατάξεων έχει την αρμοδιότητα να εκδώσει τη συγκεκριμένη απόφαση. Στη συγκεκριμένη απόφαση, μεταξύ των λόγων που οδήγησαν στην τοποθέτηση των προϊσταμένων στις θέσεις που τοποθετήθηκαν, φιγουράρουν ως αιτιολογία και «οι προφορικές εισηγήσεις του υπουργού, του γενικού γραμματέα κ.λπ».
Από αυτό το δυσδιάκριτο για το μη εκπαιδευμένο μάτι παραστράτημα στην απόφαση τοποθέτησης προϊσταμένων, αποκαλύπτεται όλος ο κομματικός πατερναλισμός που επικρατεί στο Δημόσιο. Ένα είδος εργασιακού εκφοβισμού που είναι διαδεδομένος στο Δημόσιο κι έχει θύτες τους κομματικούς ημέτερους των υπουργικών γραφείων και θύματα δημοσίους υπαλλήλους καριέρας.
Ο κομματικός εκφοβισμός δεν είναι απαραίτητα αποκρουστικός, ώστε να χτυπήσουν καμπανάκια και να υπάρχει εγρήγορση για την αντιμετώπισή του. Οι παρατρεχάμενοι των υπουργικών γραφείων είναι συχνά φιλικοί με τα υψηλόβαθμα στελέχη και αφήνουν να υπονοηθεί ότι η εύνοιά τους είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την υπηρεσιακή εξέλιξή τους. Νέοι δημόσιοι υπάλληλοι μαθαίνουν γρήγορα να αντιμετωπίζουν αυτή τη συμπεριφορά ως φυσιολογική, με αποτέλεσμα το ντόμινο κομματικής εξάρτησης να εξαπλώνεται ταχύτατα σε όλη την ιεραρχία.
Έτσι, άξια στελέχη της διοίκησης αποδίδουν την εξέλιξή τους, όχι στα προσόντα και τις ικανότητές τους, αλλά στις «προφορικές εισηγήσεις των υπουργών». Ευνουχισμένοι από κάθε θεμιτή φιλοδοξία αξιοκρατικής ανέλιξης, καλούνται να διοικήσουν υφισταμένους, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο επαγγελματικών και προσωπικών ματαιώσεων που οδηγεί, εν τέλει, σε διοικητική αναποτελεσματικότητα.

Μία μόνο θεραπεία υπάρχει: διαφάνεια και αξιολόγηση. Είναι καιρός και για το διοικητικό “Me too”. Οι κομματικοί αυλοκόλακες δεν διαχειρίζονται παρά τον φόβο των δημοσίων υπαλλήλων.