Γράφει η Βίκυ Χαριτάκη

Σαν σήμερα η Ελλάδα εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1981 και κλείνει 40 χρόνια Ευρωπαία. Με αφορμή λοιπόν αυτό το ιστορικό γεγονός, το οποίο καθόρισε πολλές γεωπολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, πραγματοποιήθηκε μια Διαδικτυακή εκδήλωση  με στόχο τη συζήτηση για τη σημασία της συμμετοχής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε τομείς που αφορούν στην καθημερινή μας ζωή, με τη συμμετοχή των πολιτών μέσα από ερωτήματα.

Ν.Ανδρουλάκης: “Ειλικρίνεια, η λέξη-κλειδί για την Ε.Ε του αύριο!”

Ο κ. Ανδρουλάκης πήρε μέρος σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία για τον Μέλλον της Ευρώπης, ενόψει και της Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 9 Μαΐου.  Χαρακτηριστικά είπε πως η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ, αποτελεί την γεωπολιτική επιλογή με το χαμηλότερο ρίσκο και το υψηλότερο όφελος.

Ως προτεραιότητα της συζήτησης έθεσε την άρση της ομοφωνίας σε πολύ σημαντικά θέματα. Όπως είπε χαρακτηριστικά, η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι εκβιαζόμενη όταν έρχεται η ώρα των αποφάσεων από συμφέροντα είτε οικονομικά είτε εθνικά και δεν μπορεί να απαιτείται ομοφωνία σε θέματα όπως οι κυρώσεις στην τουρκική προκλητικότητα. Η ομοφωνία οφείλει να είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Υπογράμμισε δε, ότι ενώ υπάρχουν τόσα προβλήματα με την ομοφωνία, η Ελλάδα συνεχίζει πάγια να την υποστηρίζει. Όσο διάθεση για συζήτηση και διαπραγμάτευση να υπάρχει, η ύπαρξη του βέτο θα χρησιμοποιείται από τον καθένα ως μέσο εκβιασμού. Εάν δεν αλλάξουν οι συνθήκες, η Ευρώπη δεν μπορεί να προχωρήσει οικονομικά και γεωπολιτικά όσο υπάρχει η ομοφωνία.

Εν συνεχεία, αναφέρθηκε στην σημασία των θεμάτων ασφαλείας, Κοινή εξωτερική Πολιτική και Κοινή Άμυνα με αλλαγές στον Ευρω-στρατό, του οποίου η μορφή αναπροσαρμόζεται λόγω των γεωπολιτικών αλλαγών. Πυρήνας των αλλαγών αυτών πρέπει να είναι τα Κοινά Εργαλεία θεσμικής αλληλεγγύης όπως είναι το πρόγραμμα rescEU, ώστε όταν έχουμε ένα πρόβλημα να μην ζητάμε ελεημοσύνες αλλά μέσω ενός θεσμικά διαμορφωμένου οργάνου να παρέχεται αλληλεγγύη. Η πλειοψηφία των πολιτών χρειάζεται ένα όχημα με περισσότερα θεσμικά εργαλεία αντιμετώπισης κρίσεων και όχι τεχνικές μπαλώματος για να αντιμετωπίσουμε μια νέα κατάσταση.

Έμφαση έδωσε στην αλλαγή των συνθηκών, που όπως είπε αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες και αν δεν δοθούν περισσότερες εξουσίες στα δημοκρατικά εκλεγμένα όργανα της Ευρώπης τότε δεν θα έχουμε ούτε περισσότερη ταχύτητα στις αποφάσεις ούτε περισσότερη διαφάνεια. 

Αναφορικά με την Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης, ο κύριος Ανδρουλάκης δεν δίστασε να εκφράσει την επιφυλακτικότητα του για το εγχείρημα αυτό, οι προθέσεις του οποίου ωστόσο είναι άκρως ειλικρινείς. Παρόλα αυτά τόνισε πως, παρά το γεγονός ότι ο διάλογος που θα προκύψει στην διάσκεψη θα είναι σίγουρα γόνιμος, στο τέλος οι αποφασεις θα ληφθούν από τους ισχυρούς της Ευρώπης. Εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν ασκήσει πίεση σε αυτούς ώστε να λυγίσουν οι αντιστάσεις τους, ενδέχεται να καταλήξουμε σε ένα «Ευρω-ντιβάνι διαλογισμού» σαν αυτό του Γιάλομ. 

Τέλος, στην ερώτηση  τι μπορούμε να υποσχεθούμε στους πολίτες για να τους καλέσουμε να συμμετέχουν στην Διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης , ο κ . Ανδρουλάκης δίνει μια και μόνο βαρυσήμαντη απάντηση. Ειλικρίνεια.  Ειλικρίνεια ότι αυτά που λέμε σας Ευρωβουλευτές, είναι και αυτά που πιστεύουμε και αυτά για τα οποία θα αγωνιστούμε. Επιπλέον, επισημαίνει ότι στις μέρες μας εμφανής είναι μια κρίση εμπιστοσύνης των Ελλήνων αλλά και των ευρωπαίων με τους θεσμούς,και αυτό διότι πολλές φορές «άλλα λέμε και άλλα κάνουμε».

Σε αυτό ρόλο παίζει και η παγκοσμιοποίηση, καθώς οι Έλληνες φοβούνται την παγκοσμιοποίηση και οτιδήποτε αυτή επιφέρει, φοβούνται ότι θα χάσουν περισσότερα από όσα έχουν να κερδίσουν από μεγάλες αλλαγές διότι σε οικονομικό επίπεδο η Ελλάδα έχει μια εσωστρεφή οικονομία. Η διασύνδεση με άλλους λαούς είναι προς όφελος μας και οφείλουμε να το κατανοήσουμε. Όσον αφορά τα γεωπολιτικά, η απάντηση και πάλι είναι ειλικρίνεια και πρέπει επιτέλους να λύσουμε το Κυπριακό και γενικότερα την σχέση μας με την Τουρκία.