Την ικανοποίησή του για την υποψηφιότητα της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, εξέφρασε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, κατά την έναρξη της εκδήλωσης του Κύκλου ιδεών «Η εφαρμογή των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ως θεμελιώδης προϋπόθεση σεβασμού της ΕΣΔΑ».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της δήλωσης του Ευάγγελου Βενιζέλου:

Η λύπη μου για τη δεοντολογικά επιβεβλημένη αποχή της Κατερίνα Σακελλαροπούλου από τη σημερινή εκδήλωση του Κύκλου στην οποία με μεγάλη, όπως πάντα, προθυμία είχε δεχθεί να μετάσχει – μαζί με τους Πρόεδρους του Αρείου Πάγου, του Ελεγκτικού Συνεδρίου και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου- αντισταθμίζεται στο πολλαπλάσιο από τη χαρά μου για τις τελευταίες εξελίξεις. Από τη χαρά μου για την επιλογή της από τον Πρωθυπουργό προκειμένου να εκλεγεί στον πολιτειακό θώκο και να καταστεί η πρώτη Ελληνίδα Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Το γεγονός ότι η επιλογή του Πρωθυπουργού έγινε αποδεκτή από το μεγαλύτερο μέρος της αντιπολίτευσης και τη συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής των Ελλήνων προσδίδει στη, μετά βεβαιότητος, αναμενόμενη, εκλογή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου την ερχόμενη Τετάρτη, τις διαστάσεις μιας συναινετικής και ομόθυμης εκλογής και φωτίζει τη συνταγματική περιγραφή της θεσμικής αποστολής του Αρχηγού του Κράτους. Αποστολής αυστηρά οριοθετημένης, αλλά σημαντικής για τη λειτουργία του πολιτεύματος και το ύφος του δημοσίου βίου που είναι εξίσου σημαντικό με το ήθος του.

Τα προφανή και αυτονόητα έχουν λεχθεί. Η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας ανυψώνεται σε πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Οι συμβολισμοί είναι εξαιρετικά ευανάγνωστοι. Αυτά όμως δεν θα αρκούσαν σε βάθος χρόνου. Όπως δεν θα αρκούσε η δικαστική εμπειρία, η ευφυΐα, η ενσυναίσθηση, η επαφή με την κίνηση των σύγχρονων ιδεών, η γνώση της κοινωνικής πραγματικότητας.

Ως φίλος της επί πολλές δεκαετίες θεωρώ ότι το κρίσιμο στοιχείο είναι το γεγονός ότι η αντίληψή της για τα πράγματα υπερβαίνει με ταχύτητα την δικανική προσέγγιση και στοχεύει στην ουσία. Η νέα Πρόεδρος της Δημοκρατίας αντιλαμβάνεται τους καταναγκασμούς της πολιτικής και τα παίγνια της Ιστορίας. Παρότι εκπαιδευμένη στην «υποχρέωση επιφυλακτικότητας» που είναι σύμφυτη με τη δικαστική ιδιότητα, έχει συγκροτημένες και ισχυρές απόψεις για τους θεσμούς, την κοινωνία, τις ανθρώπινες σχέσεις που είναι η ουσία της πολιτικής. Γνωρίζει πολύ καλά ότι το ανυπέρβλητο δίλλημα στην πολιτική είναι η σύγκρουση ανάμεσα στην «ηθική της ευθύνης» που βασίζεται στα πραγματικά δεδομένα και το καθήκον αλήθειας και την «ηθική της πεποίθησης» που επικαλείται την επιθυμία ή τους ευσεβείς πόθους.

Γνωρίζει ότι τώρα ανήκει διανοία, ψυχή τε και σώματι στο Έθνος, στην Πολιτεία. Ότι έχει καταστεί κοινό κτήμα του Ελληνικού λαού και εγγυήτρια της ευρυχωρίας και της συμπεριληπτικότητας της Ελληνικής Δημοκρατίας. Καλείται δε στα ενδότερα του παραπετάσματος της εθνικής και δημοκρατικής μας λειτουργίας σε στιγμές συμβολικά και πραγματικά κρίσιμες.

Καλείται να προσωποποιήσει την Ελληνική Δημοκρατία στο έτος του μεγάλου εορτασμού, το 2021, στο έτος κατά το οποίο η Πατρίδα θα κληθεί να επιλέξει ανάμεσα στην επανάληψη στερεοτύπων και κοινοτοπιών ή στη διεξαγωγή ενός αναγεννητικού αναστοχασμού. Ανάμεσά στην υπερηφάνεια για λόγους ιστορικής αλήθειας και την αλαζονεία για λόγους ιστορικής ψευδαίσθησης.

Καλείται να εκπροσωπήσει διεθνώς τη Χώρα σε μία περίοδο όξυνσης των θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας. Τώρα που ο πατριωτισμός πρέπει να βασίζεται στη γνώση, το σθένος, τη φρόνηση, την εθνική στρατηγική αυτοσυνειδησία και όχι στην εύκολη ρητορεία.

Είμαι βέβαιος ότι θα πετύχει απολύτως. Της ευχόμαστε όλοι μας να είναι η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας του μέλλοντος, που πατάει γερά στην συνείδηση της Ιστορίας.’