Ευαγγελία Λιακούλη: «…και το Όσκαρ νομοθετικής ‘’γονατογράφησης’’ πηγαίνει στην…»

Διαβάζεις το νέο νομοσχέδιο για την παιδεία και σου κόβεται η ανάσα.

Πλήθος ερωτημάτων, ξεπηδάνε για να κατακλύσουν τη σκέψη και να ματαιώσουν την προσδοκία…

Άραγε, τα Λατινικά προάγουν την περιλάλητη «αριστεία», για την οποία τόσο πολύ κόπτονταν και συνεχίζουν- τουλάχιστον λεκτικά, να κόπτονται οι υποστηρικτές της κυβερνώσας παράταξης;

Άραγε, η Κοινωνιολογία ως μάθημα απειλεί να μετατρέψει όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες ανεξαιρέτως, σε μαρξιστές ή αναρχικούς, που θα ξημεροβραδιάζονται στα Εξάρχεια – ένα ενδεχόμενο που τόσο πολύ φαίνεται να φοβίζει σημαίνοντα στελέχη της ΝΔ;

Άραγε η επαναφορά της αναγραφής της διαγωγής στα απολυτήρια, θα ικανοποιήσει το συντηρητικό ακροατήριο της κυβέρνησης, για την ιδεολογική «πείνα» του οποίου, τόσο πολύ «μεριμνούν» οι της ΝΔ, σε επίπεδο συμβολισμών;

Άραγε θα «ξανα-αφρίσουν» από «ιερή οργή», οι θιασώτες της καλής νομοθέτησης, όπως δικαίως πολλές φορές έκαναν επί ΣΥΡΙΖΑ, τώρα που άρον-άρον ήρθε ένα πολυνομοσχέδιο εν μέσω πανδημίας, σε μια Βουλή που μόλις πάει να βρει το βηματισμό της,  χωρίς καμία διαβούλευση με τα εκπαιδευτικά συνδικάτα και κυρίως χωρίς «ίχνος» διάθεσης ουσιαστικού διαλόγου, με τους λειτουργούς της εκπαίδευσης;

Πειράζει που στο νομοσχέδιο η περιβόητη «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών αδρανοποιείται, ουδετεροποιείται και ουσιαστικά παραπέμπεται ξανά …στο απώτερο μέλλον, γιατί έτσι βολεύει τους πάντες, που τώρα, σαν σύγχρονοι Πόντιοι Πιλάτοι, μπορούν με την ησυχία τους να στεγνώσουν τα άμωμα χεράκια τους ;

Άραγε η ποιότητα στην εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, η λεγόμενη διάχυση της αριστείας – χωρίς εισαγωγικά, αυτή τη φορά – προάγεται από την χωρίς όρους και προϋποθέσεις μετατροπή απλών σχολείων σε Πρότυπα και Πειραματικά, προκειμένου να ικανοποιηθεί το «εγώ» γονιών που βλέπουν στα βλαστάρια τους αδικημένες και παραγνωρισμένες από το εκπαιδευτικό σύστημα «ιδιοφυίες»;

Άραγε, θα ιδρώσει το αυτί των απανταχού υμνητών της «αριστείας» του λεγόμενου φιλελεύθερου, κεντροδεξιού χώρου από την αψυχολόγητη αντικατάσταση του Προέδρου του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, του διανοούμενου με πολλές διεθνείς περγαμηνές συγγραφέα και καθηγητή Πανεπιστημίων, Κωνσταντίνο Τσουκαλά, με κάποιον πολιτικά προσκείμενο στη ΝΔ, απλό φιλόλογο ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, που μόλις έλαβε ένα μεταπτυχιακό αδιευκρίνιστης εξειδίκευσης;

Κακά τα ψέματα. Το πολυνομοσχέδιο που συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή, ένα νομοσχέδιο που η αρμόδια Υπουργός θέλει να παρουσιάσει ως «καινοτομικό» και ως «μεταρρυθμιστικό», ούτε κατ’ όνομα δεν δικαιούται αυτά τα επίθετα.

Ποτέ και πουθενά τα νομοθετικά «μπαλώματα» και οι μικρο-διευθετήσεις που πολλές φορές «ζέχνουν» παρωχημένης συντήρησης και ιδεοληψίας, δεν βοήθησαν την εκπαιδευτική διαδικασία και δεν βελτίωσαν το παραγόμενο εκπαιδευτικό αποτέλεσμα.

Ένα μηχανιστικό νομοσχέδιο που βαφτίζεται «φιλο-εκπαιδευτικό», παρουσιάζεται ως δυνητική «μεταρρύθμιση», κι ας κινείται ξεκάθαρα σε ορισμένες περιπτώσεις σε ρυθμούς αντι-μεταρρύθμισης. Γιατί θέλει κότσια, για να θυμίσει ένα εκπαιδευτικό νομοσχέδιο, έστω και σε κάτι, από την τελευταία πραγματικά μεγάλη μεταρρύθμιση στην παιδεία – δημιούργημα βεβαίως κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ – τον ευρύτατης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, «νόμο Διαμαντοπούλου».

Σήμερα, ένα πελώριο «κρίμα» πλανιέται πάνω από τις εκπαιδευτικές κοινότητες της χώρας και στοιχειώνει πάλι το μονοπάτι της εκπαιδευτικής ευημερίας, μετατρέποντάς το σε δρόμο του Σίσυφου.

Άλλη μια ευκαιρία χάνεται και η νομοθετική διαδικασία θα αναλωθεί σε φτηνές, αλλά πιασάρικες επικοινωνιακές κορώνες. Οι πολίτες και τα κόμματα θα περιχαρακωθούν στα γνώριμα ιδεοληπτικά τους «χαρακώματα», που θα παίξουν στα δελτία ειδήσεων- τρεις ατάκες, ένα τάληρο, περάστε παρακαλώ!

Μετά, η ατζέντα των ημερών θα συμπαρασύρει τους πάντες σε άλλες, νέες περιχαρακώσεις και οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου θα επιζήσουν, στην καλύτερη περίπτωση, όσο επιζήσουν και οι κυβερνήσεις της ΝΔ.

Όσο για την Υπουργό Παιδείας και κυρίως   -ειδικά μετά τον αφορισμό …Θρησκευμάτων,  μοιάζει σαν να υπακούει σε μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, «ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν» του ποιητή «Αχ, πού ’σαι, νιότη, που ’δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!».

*Η Ευαγγελία Λιακούλη είναι βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής ν. Λάρισας