Ομιλία Φώφης Γεννηματά, Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή

Βασικά σημεία: 

• Είναι αλήθεια ότι στην προσπάθειά σας να στρέψετε τα βλέμματα μακριά από τα προβλήματα, βρίσκετε πρόθυμους συμμάχους στην αξιωματική αντιπολίτευση. 

• • Ο ένας μοιάζει όλο και περισσότερο στον άλλο. 
  • Σύμμαχοι σε μια αδιέξοδη αντιπαράθεση, με κενό βιογραφικό μεταρρυθμίσεων, κοινή αντίληψη για το ρόλο του κράτους και το ήθος εξουσίας.

• Τολμάτε να μιλάτε για ποιότητα λόγου και Δημοκρατίας, εσείς που πολεμήσατε την παράταξή μας χωρίς ηθικούς κανόνες στην περίοδο της κρίσης.

• • Εσείς οι δυο είστε υπεύθυνοι για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα.
  • Και το χειρότερο είστε και αμετανόητοι. 

• Με την τακτική σας δεν θέλετε να  αλλάξει τίποτα. 

• • Δεν θα σας επιτρέψουμε να θάψετε το ζήτημα κάτω από τόνους πολιτικής λάσπης. 
  • Δεν χρειαζόμαστε και εδώ διχασμό που περιφρονεί την ουσία του προβλήματος, υποτιμά το δράμα των θυμάτων και των οικογενειών τους και αποτρέπει να ανοίξουν και άλλα κλειστά στόματα. 

• Πίσω από κάθε ιστορία κακοποίησης, ανεξαρτήτως φύλου, υπάρχει η σιωπή της κοινωνίας αλλά και το στίγμα μιας Πολιτείας που ανέχεται, που δεν αναζητά, δεν ρυθμίζει, δεν προστατεύει. 

• • Πολύ δε περισσότερο όταν οι φερόμενοι ως θύτες είναι πρόσωπα που κατέχουν δημόσια αξιώματα με πολιτική απόφαση. 
  • Που έχουν διοριστεί από την Κυβέρνηση. Που έχουν την έγκριση της αρμόδιας υπουργού Πολιτισμού. 

• Η πραγματική τραγωδία βρίσκεται στην έμπνευση και κατασκευή της υδροκέφαλης επιτελικής φούσκας. 

• • Συγκεντρωτισμός και ανικανότητα πάνε χέρι χέρι. 
  • Εκατοντάδες άριστοι στο Μαξίμου. 
  • Υπουργοί-μαριονέτες του Μαξίμου. 
  • Υφυπουργοί και Γενικοί γραμματείς τοποτηρητές του Μαξίμου. 
  • Δημόσια ενημέρωση και εθνική ασφάλεια, που αλλού, στο Μαξίμου. 
  • Δημόσιες σχέσεις και κυβερνητική προπαγάνδα με χρήματα των φορολογουμένων αποφασίζονται στο Μαξίμου. 

• Αυτό είναι το δράμα του επιτελικού σας κράτους, του κράτους που ταυτίζετε με εσάς και το Μαξίμου. Που κατασκευάστηκε ως δομή ελέγχου και καταλήγει σε πηγή κινδύνου, αναποτελεσματικότητας, αδιαφάνειας, αντιδημοκρατικής και παλαιοκομματικής νοοτροπίας.