Γ.Αρβανιτίδης: “Παγκόσμια ημέρα βιοποικιλότητας σήμερα και στα Γεράνεια όρη για τρίτη ημέρα συντελείται μια φυσική τραγωδία.”

Αν στο Μάτι το 2018 ζήσαμε μια ανθρώπινη τραγωδία και θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές, που δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ, στα Γεράνεια το 2021 ζούμε την δραματική απώλεια χλωρίδας και πανίδας με πολλά ενδημικά είδη που συνέβαλαν μέχρι προχθές στην ισορροπία της ζωής.

Για να συνειδητοποιήσουμε τον πλούτο που χάθηκε δίπλα από την πρωτεύουσα, αξίζει να αναφερθούν μερικοί μόνο από τους κρίκους που “σπάσανε” εξαιτίας της πύρινης “κόλασης” και της ανθρώπινης αμέλειας και εγκατάλειψης του δάσους:
πεύκα, έλατα, πλατάνια, αριές, χνουδοβελανιδιές, κουμαριές, φυλίκια, αγριελιές, σχίνα (εξ’ ου και η ονομασία Σχίνο από όπου και ξεκίνησε η φωτιά), κοκκορεβυθιές, χαρουπιές, αγριοαμυγδαλιές, κενταύριες, αγριογαρύφαλα, κυανές παπαρούνες, ορχιδέες,σαλαμάνδρες, φρύνοι, πρασινόφρυνοι, δεντροβάτραχοι, γραικοβάτραχοι, χελώνες και φίδια όπως η μεσογειακή χελώνα, το κονάκι, η τρανόσαυρα, το σιλιβούτι, η τοιχόσαυρα, το λιακόνι, ο τυφλίτης, το σαμιαμίδι, ο αβλέφαρος, ο στεφανοφόρος, ο λαφιάτης, η δεντρογαλιά, αλεπούδες, πετροκούναβα, νυφίτσες, σκατζόχοιροι, λαγοί, ενώ ήδη αναζητούν νέο καταφύγιο πουλιά όπως φιδαετοί, σφηκιάρηδες, γερακίνες, κουκουβάγιες, πετρίτες, βραχοκιρκίνεζα….και είναι μόνο τα πιο γνωστά σε εκατοντάδες άλλα είδη που είχαν τα Γεράνια όρη ως φυσικό χώρο τους.

Πρόληψη και προστασία της βιοποικιλότητας λοιπόν ΤΩΡΑ πριν είναι πολύ αργά και γίνει ο βίος αβιωτος για τις επόμενες γενιές.

Πέραν αυτών, οι φωτιές του 2018 και του 2021 σε Κινέττα και Γεράνεια αντίστοιχα, έχουν δημιουργήσει πλέον μία νεκρή γκρίζα ζώνη από τον Κορινθιακό στον Σαρωνικό που χρειάζεται άμεσα μια ειδική μελέτη αντιμετώπισης των αρνητικών συνεπειών που είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν σε επόμενα φυσικά φαινόμενα.