Μη αποδεκτή η στάση ίσων αποστάσεων από Ε.Ε., ΝΑΤΟ και Η.Π.Α. έναντι της τουρκικής επιθετικότητας

Το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που δρομολόγησε και κατοχύρωσε τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη. Αυτό το περιβάλλον, σήμερα μπορούμε και πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε με τέτοιο τρόπο, ώστε να σταθεί δίπλα μας στα δύσκολα. Είναι γεγονός όμως, όπως είπε και η κ. Γεννηματά, ότι ενιαία και ουσιαστική στάση στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ελλάδα έναντι της αλαζονικής και επιθετικής συμπεριφοράς της Τουρκίας, δυστυχώς δεν υπάρχει. Κάποιες χώρες, όπως η Γαλλία, κρατούν υποστηρικτική στάση αλλά άλλες κρατούν ίσες αποστάσεις. Αυτό ισχύει και για την Αμερική και για το ΝΑΤΟ. Μην ξεχνάμε ότι τα δύο τελευταία χρόνια, δύο Πρωθυπουργοί της Ελλάδας, ο κ. Τσίπρας και ο κ. Μητσοτάκης, πήγαν στην Αμερική, υπέγραψαν συμφωνίες και για τις βάσεις και για τους εξοπλισμούς και το μόνο που πήραμε μέχρι τώρα είναι λεκτική υποστήριξη, που στην ουσία είναι στάση ίσων αποστάσεων.

Αναγκαία όσο ποτέ η χάραξη εθνικής στρατηγικής και το ενωτικό πνεύμα για τη χώρα μας

Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, επιβάλλεται όλες οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα να έχουν υπόψη τους ότι η περίοδος αυτή για τη χώρα μας είναι πολύ δύσκολη και μεγάλης έντασης με την Τουρκία, ειδικά μετά την υπογραφή του τουρκολιβυκού συμφώνου, το οποίο παραβιάζει κατάφωρα τη διεθνή νομιμότητα. Επιβάλλεται να υπάρχει μία εθνική στρατηγική και ένα πνεύμα ενωτικό.

Από το 1974 με την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και μετά, τα πράγματα με την Τουρκία και ειδικά στο Αιγαίο είναι δύσκολα. Ωστόσο, την τελευταία χρονική περίοδο, η συμπεριφορά της Τουρκίας έχει αλλάξει. Δε συμπεριφέρεται μόνο σαν μία ισχυρή δύναμη αλλά επεκτείνεται έξω από τον ηπειρωτικό της χώρο. Θέλει να ανοίξει τα σύνορά της, καταπατά το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, παραγνωρίζει δικαιώματα άλλων χωρών όπως η Κύπρος και κάνει γεωτρήσεις, παραγνωρίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, υπογράφει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, βάζει θέμα κυριαρχίας των νησιών. Με λίγα λόγια γίνεται πλέον αχαλιναγώγητη και υιοθετεί μια στρατηγική μεγαλοϊδεατισμού. Όσο περνάει ο καιρός εμφανίζει πιο επιθετική συμπεριφορά, ίσως και λόγω εσωτερικών προβλημάτων της, περισσότερο οικονομικής φύσης, τα οποία πιστεύει ότι θα μπορούσε να λύσει με τους υδρογονάνθρακες.

Ανέφικτη η διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής χωρίς συζήτηση όλων των πολιτικών δυνάμεων

Στο πλαίσιο της επιθετικής και προκλητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας συζητήσαμε στη Βουλή την κύρωση των συμφωνιών για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μας με την Ιταλία και την Αίγυπτο. Βλέπουμε ότι δεν έχουμε μια εθνική στρατηγική που θα ίσχυε για τις επόμενες δεκαετίες και όχι μόνο γι αυτές τις μέρες. Έχουμε δύο γεγονότα που αποδεικνύουν την έλλειψη εθνικής στρατηγικής και αναφέρομαι στην οδήγηση σε παραίτηση του Συμβούλου Ασφαλείας του Πρωθυπουργού κ. Διακόπουλου λόγω των δηλώσεων που έκανε αλλά και την άρνηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη για σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών. Η εμπειρία πρέπει να μας κάνει πιο σοφούς. Εθνική στρατηγική χωρίς συζήτηση όλων των πολιτικών δυνάμεων δε μπορεί να υπάρξει. Απέναντι σε μια Τουρκία με κλιμακούμενη επιθετική συμπεριφορά, δεν έχουμε την πολυτέλεια ανώφελων διαχωρισμών και διαφωνιών στα ζωτικά ζητήματα που αντιμετωπίζουμε σαν χώρα. Δυστυχώς, αυτήν την εικόνα είχαμε ως ένα σημείο και στη Βουλή, στη συζήτηση για την ψήφιση των συμφωνιών με την Ιταλία και την Αίγυπτο για την ΑΟΖ.

Απουσία διαλόγου των πολιτικών δυνάμεων και έλλειψη εθνικής στρατηγικής, οι μοναδικές ομοιότητες της συμφωνίας με την Αίγυπτο και της συμφωνίας των Πρεσπών

Δε μπορούμε να συγκρίνουμε τις συνθήκες της συμφωνίας των Πρεσπών με τις σημερινές συνθήκες στο Αιγαίο και την απειλή της εθνικής μας ακεραιότητας από την Τουρκία. Στην περίπτωση της ψήφισης της συμφωνίας των Πρεσπών, η στάση του κόμματός μας θα ήταν διαφορετική, αν η προηγούμενη κυβέρνηση είχε δεχθεί να υπάρξει από πριν διάλογος όλων των πολιτικών δυνάμεων και δεν εφάρμοζε μια εξωτερική πολιτική εν κρυπτώ, όπως γίνεται και τώρα στις εν λόγω Συμφωνίες και κυρίως σ’ αυτή με την Αίγυπτο. Αν επίσης έμπαιναν σε διάλογο τα ζητήματα της γλώσσας, της ιθαγένειας και των προϊόντων, αν συμφωνούσαμε όλοι και διεκδικούσαμε καλύτερες λύσεις από αυτές που τελικά πετύχαμε σε αυτά τα τρία θέματα, δε θα είχαμε ως κόμμα αντιρρήσεις και αρνητική ψήφο. Ο νομός μου, ο νομός Κιλκίς, συνορεύει με το κράτος των Σκοπίων και σας διαβεβαιώ ότι στη Βόρεια Ελλάδα έχουμε τεράστιο πρόβλημα ως προς την κατοχύρωση των ονομάτων των προϊόντων. Πάντως, η συμφωνία με την Αίγυπτο για την ΑΟΖ, όπου υπάρχει θέμα απειλής της εδαφικής μας ακεραιότητας από την Τουρκία και η συμφωνία των Πρεσπών, όπου δεν υπήρχε τέτοιο θέμα, είναι πολύ διαφορετικές.

Αναγκαστική για το Κίνημα Αλλαγής η ψήφιση της συμφωνίας με την Αίγυπτο λόγω του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου

Το Κίνημα Αλλαγής, αν δεν είχε προηγηθεί το τουρκολιβυκό μνημόνιο, θα ήμασταν ακόμα πιο αυστηροί και δε θα ψηφίζαμε τη συμφωνία με την Αίγυπτο. Ξέρουμε όμως ότι όταν κάνεις διαπραγματεύσεις με μια χώρα, γίνονται πάντα κάποιοι συμβιβασμοί. Αυτό έγινε με την Ιταλία και πολύ περισσότερο με την Αίγυπτο. Πρέπει όμως να λάβουμε υπόψη μας δύο πράγματα. Πρώτον, ότι έγινε μερική οριοθέτηση με την Αίγυπτο και αυτό ήταν μια αναγκαιότητα. Δεύτερον, ότι η συμφωνία αυτή δεν ακυρώνει το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Όμως το διεμβολίζει, δημιουργώντας μια διεθνή διαφορά. Αυτό είναι ένα θετικό στοιχείο. Δε μπορεί πια η Τουρκία να συμπεριφερθεί μονομερώς όπως αυτή θέλει. Στην όλη συμφωνία, βέβαια, υπάρχουν και πολλά αρνητικά. Δεν υπάρχει ρήτρα προσφυγής σε δικαιοδοτικό όργανο, δε γίνεται αναφορά στις αρχές που διέπουν την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και ιδίως στους κανόνες της ίσης απόστασης/μέσης γραμμής και της πλήρους επήρειας των νησιών, δε γίνεται αναφορά στην υφαλοκρηπίδα. Επιπλέον, το Κοινοβούλιο μέχρι και σήμερα δε γνωρίζει αν υπάρχουν και ποιες είναι οι δεσμεύσεις της Αιγύπτου έναντι της Ελλάδας.

Ο πατριωτισμός είναι στοιχείο της ταυτότητας του Κινήματος Αλλαγής

Το Κίνημα Αλλαγής είναι ένα πατριωτικό κόμμα με ανάλογη συμπεριφορά. Γνωρίζουμε καλά ότι η χώρα μας περνάει μια πολύ δύσκολη περίοδο σε σχέση με την εδαφική της ακεραιότητα. Η περιοχή μας, δηλαδή της Ανατολικής Μεσογείου, είναι πολύ ευαίσθητη περιοχή. Είναι ανώφελο όταν έχουμε τέτοια ζητήματα και εφόσον βάζουμε ως πρώτο στόχο το καλό της πατρίδας μας, να κάνουμε διαχωρισμούς και να βγάζουμε μια τέτοια εικόνα προς τα έξω καταψηφίζοντας τέτοιου είδους συμφωνίες