Γιώργος Παπανδρέου από Θεσσαλονίκη: “Σας καλώ να πάρουμε, το μέλλον στα χέρια μας.”

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ
ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

1. Βρισκόμαστε εδώ, στη Θεσσαλονίκη, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη συγκυρία, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η πανδημία, η κλιματική κρίση, οι μετακινήσεις πληθυσμών,
έχουν δείξει ότι οι μεγάλες προκλήσεις δεν γνωρίζουν σύνορα.

Όσο και να προσπαθήσουμε να ταμπουρωθούμε, δεν θα μπορέσουμε να τις αποφύγουμε.

Μόνη λύση η πολυμερής διεθνής συνεργασία και σε εθνικό επίπεδο,
η εφαρμογή ενός νέου μοντέλου διακυβέρνησης που θα εξυπηρετεί ένα μακροχρόνιο, ευέλικτο, ολιστικό σχέδιο.

Ο κόσμος έχει αλλάξει.
Δεν υπάρχει πια το παλιό διπολικό σύστημα.
Οι γεωπολιτικές ισορροπίες είναι ρευστές.
Ας δούμε τι γίνεται στη γειτονιά μας.
Από τη Θεσσαλονίκη είναι ιδιαίτερα ορατό.

Η Τουρκία περνάει μια περίοδο αστάθειας.
Τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, βλέπουμε μια στρατιωτικοποίηση της εξωτερικής της πολιτικής.

Αυτό έχει συνέπειες για την Ελλάδα και όχι μόνο.
Εξάγει αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή.
Έχουμε περάσει σε μια εποχή όπου οι απειλές δεν είναι μόνο συμβατικές, είναι και υβριδικές.
Κι αυτό έχει σημασία για την οικοδόμηση μιας πραγματικά αποτελεσματικής άμυνας.
Η αποτελεσματική άμυνα μπορεί να βοηθήσει τη διπλωματία.
Γιατί εμείς δεν είμαστε χώρα επιθετική.
Όμως θα υπερασπιστούμε σθεναρά και με κάθε τρόπο την πατρίδα μας.
Με οδηγό το διεθνές δίκαιο.

Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν ανοιχτές πληγές, όπως το Κυπριακό.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε την Κύπρο που χάρη σε μια έξυπνη στρατηγική που χάραξε η Παράταξή μας με τη συμβολή του αείμνηστου Γιάννου Κρανιδιώτη, έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Φίλες και φίλοι,

Δεν θα μπορέσουμε να είμαστε ισχυροί, αν οδηγός στη σκέψη μας είναι ο φόβος και η εσωστρέφεια.
Το έλεγε πάντα ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Και όποτε η Ελλάδα κινήθηκε με όραμα,
με αυτοπεποίθηση,
βλέποντας τη μεγάλη εικόνα,
κέρδισε.

Η συντηρητική αντίληψη του κόσμου βασίζεται στο φόβο.
Βλέπει παντού εχθρούς και καλλιεργεί ανασφάλεια.
Έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Η νέο-φιλελεύθερη αντίληψη του κόσμου κινείται με βάση έναν πραγματισμό που αφήνει τα γεγονότα να υπαγορεύουν την πολιτική μας αντί να τα διαμορφώνουμε εμείς.

Το ΠΑΣΟΚ πίστευε πάντα ότι η Ελλάδα μπορεί να παίξει ρόλο στην Ευρώπη και στον κόσμο και για αυτό έγραψε σελίδες ιστορίας.

Το βλέπω και εγώ από τις επαφές και τη διεθνή μου εμπειρία.
Η Ελλάδα μπορεί να κάνει πολλά.
Αρκεί να το πιστέψουμε.
Αρκεί να έχουμε σχέδιο.
Αρκεί να είμαστε ενωμένοι.
Για την πατρίδα. Για την ανθρωπότητα.

Σε αυτή την εποχή των τεράστιων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων, αναμφίβολα, η ειρήνη και η σταθερότητα μπορούν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα των λαών της περιοχής.

Και παντού, οι προοδευτικοί, δημοκράτες πολίτες μπορεί να γίνουν σύμμαχοι μας σε αυτή την προσπάθεια.

Ας δούμε τι γίνεται και σε ένα άλλο σημείο της γειτονιάς μας, στα Βαλκάνια.
Μην ξεχνάμε ότι από εδώ από τη Θεσσαλονίκη,
με ελληνική πρωτοβουλία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ,
ξεκίνησε η ευρωπαϊκή προοπτική των Βαλκανίων.

Τότε είχαμε όραμα για τον ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή.
Είχαμε σχέδιο και επιρροή. Έγιναν σημαντικά βήματα.
Που έκαναν χρήσιμη και ζηλευτή τη θέση της Ελλάδας στην περιοχή, στην Ευρώπη, στον κόσμο.

Και τώρα τι;

Η ευρωπαϊκή ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων έχει βαλτώσει.
Η αστάθεια μεγαλώνει, τα γεωπολιτικά παιχνίδια αυξάνουν την ένταση,
οι φιλοευρωπαϊκές, δημοκρατικές δυνάμεις πλήττονται.

Συμφέρει αυτό την Ελλάδα; Θέλουμε πάλι συγκρούσεις δίπλα από τα σύνορα μας;
Η απάντηση είναι, όχι.
Και εδώ στη Θεσσαλονίκη το καταλαβαίνετε καλύτερα από οπουδήποτε αλλού.

Χρειάζεται εμείς να παίξουμε πρωταγωνιστικό ρόλο για να στηρίξουμε τη δημιουργία δημοκρατικών θεσμών στις γειτονικές χώρες, που αποτελούν ιστορικά κομμάτι της Ευρώπης.
Να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για συνεργασία σε ένα ευρύτερο περιφερειακό σχέδιο πράσινης ανάπτυξης.
Που θα βοηθήσει τις ελληνικές επιχειρήσεις, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, θα ενισχύσει το εμπόριο και τον τουρισμό.

Φίλες και φίλοι,

Την καλύτερη ασφάλεια για τη χώρα μας την χτίζουμε εμείς.
Με το να μειώσουμε την οικονομική εξάρτηση από το εξωτερικό,
με το να προωθούμε δυναμικά τα συμφέροντα μας,
να έχουμε φωνή και επιρροή.
Να αξιοποιούμε τον Ελληνισμό που υπάρχει σε όλα τα σημεία του πλανήτη, στους διεθνείς οργανισμούς, στην ΕΕ.

Θα είναι μεγάλο λάθος να ακολουθούμε την εξωτερική πολιτική άλλων χωρών, χωρίς δική μας άποψη.
Οφείλουμε να έχουμε τη δική μας άποψη για το τι γίνεται στον κόσμο, στην Ευρώπη, στην ευρύτερη περιοχή μας,
και να συνεργαζόμαστε με τους συμμάχους μας,
πάντα στην κατεύθυνση της ειρήνης και της σταθερότητας.

Για αυτό το λόγο επιμένω ότι θα είναι λάθος να απεμπολήσουμε το δικαίωμα του βέτο στην ΕΕ. Ένα δικαίωμα που φάνηκε χρήσιμο σε κρίσιμες στιγμές και βοήθησε όταν την εποχή της κρίσης κάποια κράτη μέλη ήθελαν να μας αφαιρέσουν το δικαίωμα ψήφου.

Όμως, για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, θέλω να το τονίσω ότι,
εμείς είμαστε η παράταξη που έχει αγωνιστεί για την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Έχουμε πει επανειλημμένα, πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει ενιαία οικονομική πολιτική, ευρωομόλογα, εκλογή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τους πολίτες.
Όμως, δυστυχώς, δεν βρισκόμαστε ακόμα εκεί.

Τα τελευταία χρόνια, όπως είδαμε και την περίοδο της κρίσης,
πολλά κράτη-μέλη κινούνται με βάση το εθνικό τους συμφέρον και όχι την αρχή της αλληλεγγύης.

Η ελπίδα είναι στους προοδευτικούς, δημοκράτες ευρωπαίους πολίτες. Που με την ενεργό συμμετοχή τους στα κοινά, με τους αγώνες τους,
θα κάνουν εφικτή την Ευρώπη που θελουμε,
την Ευρώπη που ονειρευόμαστε,
την Ευρώπη των λαών.

2. Σε συνδυασμό με τις προκλήσεις που δημιουργούνται στην εξωτερική πολιτική οι αλεπάλληλες μεγάλες κρίσεις αλλάζουν καθημερινά τη ζωή μας προς το χειρότερο.

Σας ρωτώ,

Είσαστε ευχαριστημένοι από αυτή την κυβέρνηση;

Έχουμε πραγματικά αξιωματική αντιπολίτευση;

Εσείς γνωρίζετε καλύτερα από όλους τι σημαίνει δύσκολη καθημερινότητα.

Κακά τα ψέμματα!

Αν δεν πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας,

Αν δεν κάνουμε πάλι την παράταξη μεγάλη και ισχυρή,

Δεν θα διορθωθούν όσα μας ταλαιπωρούν.

Ζούμε το τέταρτο κύμα πανδημίας.

Τα νοσοκομεία γεμίζουν

Οι ασθενείς δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν

Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό στενάζουν

Και η κυβέρνηση κάνει διαγγέλματα.

Η αξιωματική αντιπολίτευση αντί- διαγγέλματα

Ας δούμε τα πράγματα όπως είναι:

Οι εμβολιασμένοι πολίτες αλλά και όσοι δεν έχουν ακόμη εμβολιστεί,
είναι όμηροι όσων επιλέγουν να μην εμβολιαστούν αλλά συνεχίζουν στη δουλειά τους, στη ζωή τους να έρχονται σε επαφή με κόσμο.

Τα τελευταία μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση αναδεικνύουν αυτό που λέμε όλον αυτό το καιρό :
έλλειψη σωστού σχεδιασμού και ικανότητας λήψης των σωστών μέτρων τη σωστή στιγμή.

Το φαινόμενο είναι διεθνές, γιατί με ευθύνη των ανεπτυγμένων χωρών πολλά φτωχά κράτη δεν έχουν αρκετά εμβόλια.
Αλλά είναι ειρωνίας άξιο, ότι και εδώ που περισσεύουν δεν σκεφτόμαστε τις συνέπειες των επιλογών μας για τους συνανθρώπους, τους αγαπημένους μας.

Αποτέλεσμα:

Μέτρα και αντιμέτρα που δημιουργούν σύγχυση.
Κοινωνική ένταση.
Αύξηση της βίας και ψυχολογικά προβλήματα
Επιχειρήσεις που κλείνουν
Εργαζόμενοι που σκέφτονται πως θα τα βγάλουν πέρα, όταν εξαντληθούν τα επιδόματα.

Η κυβέρνηση προσπαθεί με ένα προσωπείο τεχνοκρατικό να καλύψει τις νέο- φιλελεύθερες πολιτικές της.

Όμως, εσείς τι λέτε;

Ζούμε σε μια Χώρα σύγχρονη;

Έχουμε ένα Κράτος αποτελεσματικό;

Καινοτόμο;

Κοινωνικά ευαίσθητο;

Συντονισμένο με τους ρυθμούς της σημερινής κοινωνίας;

Ικανό να απαντήσει στις ανάγκες και στα προστάγματα του καιρού μας;

Μακροχρόνια ανεργία, χαμηλοί μισθοί, ανασφάλεια για το μέλλον.

Ακρίβεια που κάθε μέρα φέρνει λιγότερα τρόφιμα στο σπίτι.
Λογαριασμοί ηλεκτρικού και φυσικού αερίου που φέρνουν ζάλη.

Κάθε βδομάδα περνούν νομοσχέδια στη Βουλή που ευνοούν τους λίγους, τα ολιγοπώλια, τις μεγάλες εταιρείες, όλους όσους δεν αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα.

Όλα αυτά σχετίζονται με τις προτεραιότητες που δίνονται στη χάραξη της οικονομικής πολιτικής.

Ποια είναι η πραγματικότητα σε ότι αφορά την οικονομία:

Η πραγματικότητα είναι ότι η ισχυρή ανάκαμψη της οικονομίας που αναφέρει η κυβέρνηση επιτεύχθηκε χάρη στην πρωτοφανή επεκτατική νομισματική και δημοσιονομική πολιτική που ασκήθηκε πανευρωπαϊκά και στην Ελλάδα.

Δηλαδή, με τη δημιουργία νέων χρεών.
Αυτό σημαίνει πως το αναπτυξιακό πρόβλημα της ελληνικής και της παγκόσμιας οικονομίας παραμένει η δημόσια και ιδιωτική υπερχρέωση.

Άρα, για την αποφυγή μιας δίνης χρεοκοπιών και ύφεσης, απαιτείται η διατήρηση της ισχυρής ανάκαμψης.

Πως όμως να διατηρηθεί η ανάκαμψη χωρίς μετατροπές του παραγωγικού προτύπου της οικονομίας σε μια εποχή υγειονομικής και κλιματικής κρίσης;
Σε μια εποχή όπου η ανάκαμψη δεν αρκεί να είναι διατηρήσιμη αλλά πρέπει να είναι και περιβαλλοντικά βιώσιμη. Να υπηρετεί δηλαδή και την μετάβαση σε μία πράσινη οικονομία.

Για τον σκοπό αυτό, σχεδιάστηκε από την ΕΕ το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας το οποίο επέβαλε στα εθνικά σχέδια των χωρών-μελών να περιλαμβάνουν ένα ελάχιστο όριο 37% του συνόλου των πόρων του για δράσεις πράσινης μετάβασης.

Εδώ όμως, προσέξτε κάτι σημαντικό.

Αν και η Ελλάδα ανήκει στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου που πλήττονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή και έχει υψηλότερη ενεργειακή εξάρτηση από εισαγωγές, το εθνικό σχέδιο του ταμείου ανάκαμψης «Ελλάδα 2.0» όρισε πως μόλις το 37,7% των ευρωπαϊκών πόρων θα διατεθεί για την πράσινη μετάβαση. Πρόκειται για το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό στην ΕΕ-20 μετά την Λετονία (37,2%) και πολύ κάτω από τον μέσον ευρωπαϊκό όρο (43%).

Δυστυχώς, η αντίληψη της κυβέρνησης φαίνεται και στον Προϋπολογισμό 2022.
Έναν προϋπολογισμό χωρίς καμμία εμπροσθοβαρή κατανομή των πόρων πράσινης και ενεργειακής μετάβασης.
Χωρίς καμμία ώθηση σε μια βιώσιμη παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας με ρήξεις με το παραδοσιακό μοντέλο.
Χωρίς ένα σχέδιο κοινωνικά δίκαιο.

Και αυτές τις επισημάνσεις δεν τις κάνουμε μόνο εμείς.

Στην πρόσφατη ετήσια έκθεση για το 2021, το Εθνικό Συμβούλιο Παραγωγικότητας (ΚΕΠΕ), λέει δυο σημαντικά πράγματα:

Πρώτον, ότι «η Ελλάδα κατατάσσεται χαμηλά στον δείκτη ανταγωνιστικότητας για την υγεία, έχοντας υστέρηση στις δημόσιες δαπάνες για την υγεία, τις υποδομές υγείας και την καθολική κάλυψη υγειονομικής περίθαλψης, λόγω του υψηλού ποσοστού πληρωμών από τα νοικοκυριά που ανέρχεται στο 35,2% του συνόλου των τρεχουσών δαπανών για την υγεία».

Δεύτερον, πως «οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου για τα νοικοκυριά, εκφρασμένες σε μονάδες αγοραστικής δύναμης στην Ελλάδα, είναι από τις υψηλότερες στην ΕΕ-27, ενώ το ποσοστό ενεργειακής φτώχειας παραμένει πολύ πιο υψηλό από τον μέσον όρο της ΕΕ-27, γεγονός που καθιστά την εθνική οικονομία πιο εκτεθειμένη στην πρόσφατη αύξηση των τιμών των ενεργειακών προϊόντων».

Απέναντι σε αυτά τα δεδομένα, τι κάνει η κυβέρνηση;

Δεν θα έπρεπε να στοχεύσει στην προστασία των τμημάτων του πληθυσμού που πραγματικά πλήττονται, δηλαδή τα ασθενέστερα νοικοκυριά;

Αντ´ αυτού, βλέπουμε να στηρίζονται κυρίως οι εταιρείες,
να μην υπάρχει ουσιαστική προστασία για τα νοικοκυριά.

Η κυβέρνηση, ανακοίνωσε μικρή βοήθεια στους λογαριασμούς της ενέργειας, μηδαμινή όμως μπροστά στις μεγάλες αυξήσεις στην ενέργεια.

Γιατί;

Γιατί δεν τολμά να ελέγξει πρακτικές εταιρειών που δρουν σε ολιγοπωλιακές συνθήκες και τιμολογούν αυθαίρετα επιβαρύνοντας τα νοικοκυριά.

Ο ρόλος του κράτους θα πρέπει να είναι παρεμβατικός σε τέτοιες ακραίες συνθήκες αλλιώς η χώρα που είναι ήδη στις δεύτερη χειρότερη θέση στην ενεργειακή φτώχεια θα γίνει η χώρα της ΕΕ με την χειρότερη επίδοση.

Όλα αυτά έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη ζωή μας.

Τα ενοίκια έχουν φτάσει στα ύψη,

Η καθημερινή ζωή γίνεται για τους πολλούς όλο και πιο δύσκολη.

Ακόμη πιο δύσκολη,
για τις γυναίκες, που πρέπει να ανταποκριθούν σε πολλούς ρόλους ταυτόχρονα, ενώ υφίστανται ακόμη και βία πολλές φορές,

για τους νέους, που δεν μπορούν να έχουν επαγγελματική εξέλιξη, και τους μαθητές που χάνουν μαθήματα,

για τους συνταξιούχους, που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, αλλά και να προσαρμοστούν στην γρήγορη ψηφιακή μετάβαση.

Σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία, η κυβέρνηση πρέπει να στηρίξει τα νοικοκυριά με μέτρα.

Η αύξηση κατώτατου μισθού κατά 2% που ήταν να δοθεί από1/1/2022 να δοθεί το 2021 με αναδρομική ισχύ από 1/9/2021.

Να ξεκινήσουν άμεσα νέες διαπραγματεύσεις για την αύξηση του κατώτατου μισθού από 1/1/2022 ώστε να αναπληρωθεί το εισόδημα των νοικοκυριών.

Να μειωθούν οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στην ενέργεια.

Το ερώτημα όμως, που αφορά τη γενικότερη πορεία της χώρας και της Ελληνικής κοινωνίας, ακόμη και αν αυτά που εισηγούμαστε γίνουν, παραμένει ισχυρό και περιμένει απάντηση:

Ποια είναι η προοπτική;
Ποιο το σχέδιο για τη χώρα;

Η κυβέρνηση της δεξιάς, δεν έχει απάντηση σε αυτό το ερώτημα.

Όπως δεν είχε και η προηγούμενη, του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ανάπτυξη δεν μπορεί να αφορά μια ελίτ, αλλά να είναι συμμετοχική.
Αυτήν την προοπτική, μόνο μια μεγάλη Προοδευτική Παράταξη μπορεί να την εγγυηθεί.

Σας καλώ να πάρουμε, το μέλλον στα χέρια μας.

Το μέλλον της Παράταξης.
Το μέλλον της χώρας.
Αυτά τα δυό, πάνε μαζί.

Αλλιώς δεν έχουμε λόγο ύπαρξης.

Να πάμε στις κάλπες, όχι μόνοι μας, αλλά και με πολλούς άλλους που νοιάζονται για την Παράταξη και τον τόπο.

Να μη χαθεί ούτε μια ψήφος.

Να κάνουμε το πρώτο μεγάλο και νικηφόρο βήμα.
Για την Ελλάδα της εξωστρέφειας και της αυτοπεποίθησης
Για να αναστήσουμε την Παράταξη.

Να γίνει μεγάλη και ισχυρή.

Με μια αξιόμαχη προοδευτική κυβερνητική πρόταση,
με μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.

Καλό μας αγώνα.
Και με τη νίκη.