“Η 3η Σεπτέμβρη και το σήμερα: Η ανάγκη της παρουσίας μιας σοβαρής και αξιόπιστης προοδευτικής δύναμης, με θέσεις και απόψεις, κοντά στις λαϊκές ανάγκες”

3η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

Για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά! Υπήρξε ο πολιτικός χώρος που κυριάρχησε στα χρόνια της μεταπολίτευσης, συνέβαλε καταλυτικά στον εκδημοκρατισμό της χώρας και στην εθνική συμφιλίωση, εργάστηκε για την άμβλυνση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, ενίσχυσε τη Δημόσια Υγεία και Παιδεία, στήριξε την τοπική αυτοδιοίκηση και πραγμάτωσε τις ελπίδες εκατομμυρίων μη προνομιούχων πολιτών για ένα καλύτερο μέλλον. 

Η Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη, αποτελεί την ιδρυτική πράξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ταυτόχρονα ένα Κοινωνικό Συμβόλαιο με το Λαό, που αποτυπώνει τις ριζοσπαστικές αντιλήψεις του Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν υπάρχει άλλο πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα που να μνημονεύεται η γενέθλιος ημέρα του!

Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπήρξαν φωτισμένες προσωπικότητες μα και στελέχη που πλήγωσαν τη παράταξη, υπήρξαν στιγμές πολιτικής υπέρβασης μα και στιγμές ιδεολογικής σύγχυσης, η αποτίμηση όμως της προσφοράς του παραμένει θετική και ουσιαστική. 

Παρά ταύτα, δεν μπορούμε να στεκόμαστε μόνο στην ιστορία και να μνημονεύουμε εμμονικά το παρελθόν, ούτε να γλείφουμε διαρκώς τις πληγές μας. Οι κοινωνίες εξελίσσονται, οι ανάγκες επανακαθορίζονται, η πανδημία μεταβάλει το τρόπο ζωής μας και περιορίζει τις ελευθερίες μας, το επιτελικό κράτος μας αφήνει αβοήθητους…

Σήμερα, είναι αναγκαία όσο ποτέ η παρουσία μιας σοβαρής και αξιόπιστης προοδευτικής δύναμης, με θέσεις και απόψεις, κοντά στις λαϊκές ανάγκες και με ικανούς ανθρώπους που θα πορευτούν δίχως αναχρονιστικές αντιλήψεις και ξύλινο παλαιοκομματικό λόγο, προκειμένου να επαναπροσδιορίσουν το αφήγημα της Σοσιαλδημοκρατίας και να διεκδικήσουν την ελπίδα για τη χώρα και τις επόμενες γενιές. 

Απέναντι στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν αρκούν οι αστεϊσμοί και τα ευφυολογήματα, απαιτείται μια σοβαρή, εναλλακτική και συγκροτημένη πρόταση διακυβέρνησης της χώρας που θα κερδίσει τη χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών και θα αντιστρέψει το κλίμα απογοήτευσης και αποχής από εκλογικές διαδικασίες. Στη προσπάθεια αυτή, δεν συμβάλλει η φθηνή αντιπολίτευση και ο λαϊκισμός, αλλά χρειάζονται θέσεις και προτάσεις που θα φτάνουν σε κάθε γειτονιά. Στον αυταρχισμό, απαντάς μόνο με οργάνωση, πίστη στις δημοκρατικές κατακτήσεις, έλεγχο σε κάθε μορφής εξουσία και διαρκή επαγρύπνηση για τη προστασία των δικαιωμάτων.  

Σίγουρα πρέπει να γίνουν αρκετά ακόμα τα επόμενα χρόνια και σίγουρα πρέπει να ενεργοποιηθούν οι νέοι άνθρωποι, κυρίως αυτοί που ουδέποτε εθίστηκαν στα αξιώματα και ουδέποτε υιοθέτησαν κατεστημένες νοοτροπίες κομματικού σωλήνα. Ίσως τότε το πολιτικό σκηνικό ν’ αλλάξει! Δε μπορεί όμως καμία ανατροπή συσχετισμών να συμβεί από άεργους διαδρομιστές που αναζητούν δεξιά – αριστερά μια έμμισθη θέση, ούτε βέβαια από επαγγελματίες πολιτικούς με κενό ιδεολογικό υπόβαθρο και μηδενική κοινωνική συνείδηση… 

Ας μην λησμονούμε, ότι όσοι βρέθηκαν στην Αίθουσα του Ξενοδοχείου “Κινγκ Πάλας” την 3η Σεπτεμβρίου του 1974, δεν ήξεραν τι θα επακολουθήσει, είχαν πίστη όμως στον κοινό τους αγώνα, είχαν αποκτήσει ηθικό πλεονέκτημα από την ακέραια διαδρομή τους και κυρίως ένιωθαν μέσα τους την ανάγκη για Αλλαγή!  

Λευτέρης  Κρητικός  

Δικηγόρος – Γραμματέας Ν.Ε. 

ΚΙΝ.ΑΛ. Κεφαλονιάς & Ιθάκης