Η «Αξιοκρατία» που Αφήνει Πίσω της την Κοινωνία: Αναζητώντας την «Αξιοπρέπεια για Όλους»

Σε μια εποχή που η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους θεσμούς καταρρέει, η αναζήτηση μιας εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης γίνεται πιο επιτακτική από ποτέ. Η δημοσκόπηση της Prorata για το dnews.gr αποτυπώνει την ανάγκη για μια «εναλλακτική προοδευτική λύση», με το 45% των ερωτηθέντων να υποστηρίζει αυτή την άποψη.

Ωστόσο, το ερώτημα που τίθεται είναι: ποια είναι αυτή η εναλλακτική λύση; Και ποιος θα την ηγηθεί;

Η «Αξιοκρατία» ως Πρόσχημα:

Ο Γιώργος Σιακαντάρης, στο άρθρο του, θέτει ένα καίριο ερώτημα: «Τι γίνεται όμως με τους μη καλύτερους;». Η εμμονή στην «αξιοκρατία», όπως την προβάλλει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, αφήνει στο περιθώριο εκείνους που δεν διαθέτουν τα «προσόντα» για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αγοράς. Αυτοί οι «μη καλύτεροι» αναζητούν την αναγνώριση της αξιοπρέπειάς τους, την αίσθηση ότι δεν είναι αναλώσιμοι, αλλά πολύτιμα μέλη της κοινωνίας.

Η Ανάγκη για «Αξιοπρέπεια για Όλους»:

Η Κεντροαριστερά και η Αριστερά πρέπει να εγκαταλείψουν την εμμονή στην «αξιοκρατία» και να υιοθετήσουν την «αξιοπρέπεια για όλους» ως κεντρικό τους σύνθημα. Αυτό σημαίνει να στηρίξουν τα μεσαία στρώματα, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους «χαμένους» της παγκοσμιοποίησης. Να διασφαλίσουν αξιοπρεπείς μισθούς, συνθήκες εργασίας και κοινωνική προστασία για όλους.

Η Αναζήτηση Ηγεσίας και Οράματος:

Η δημοσκόπηση της Prorata αποκαλύπτει ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς επιθυμεί τη δημιουργία ενός νέου φορέα, με ανοιχτές στην κοινωνία εκλογές. Ωστόσο, η έλλειψη οράματος και εναλλακτικού προγράμματος διακυβέρνησης αποτελεί σοβαρό εμπόδιο.

Η Σύγχυση και η Απογοήτευση:

Η παρουσία της Πλεύσης Ελευθερίας στην «εναλλακτική προοδευτική λύση» αποκαλύπτει την ιδεολογική σύγχυση που επικρατεί στον χώρο. Η απογοήτευση των πολιτών από τα φθαρμένα κόμματα της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς είναι εμφανής.

Η Ανάγκη για Ριζική Αλλαγή:

Πάντως κάτι ή κάποιος/α πρέπει να ταρακουνήσουν τα λιμνάζοντα ύδατα στο «σοσιαλδημοκρατικό» ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, στον «αριστερό» ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αλλά και στη συμπαθητική Νέα Αριστερά του Αλέξη Χαρίτση. Αυτά τα κόμματα, όπως είναι τώρα, είναι τόσο φθαρμένα στις συνειδήσεις των πολιτών που αν δεν ανασυγκροτηθούν σε κάτι άλλο νέο, ποτέ δεν θα καταφέρουν να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια της κοινωνίας.

Η συνεργασία ή η δημιουργία ενός νέου φορέα δεν αρκεί. Η Κεντροαριστερά και η Αριστερά πρέπει να υπερβούν τον εαυτό τους, να αναθεωρήσουν τα προγράμματά τους και να απαντήσουν στις τεκτονικές αλλαγές που συντελούνται στην ελληνική κοινωνία. Να προτείνουν ένα νέο μοντέλο παραγωγής, που θα στηρίζει τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και θα καταπολεμά την ολιγαρχία.

Η Αναζήτηση ενός «Πολιτικού-Ιδεολογικού Big Bang»:

Ο Γιώργος Σιακαντάρης καταλήγει με μια εύστοχη παρατήρηση: «Όραμα λείπει όχι επιμέρους προτάσεις γραφειοκρατών της εξουσίας». Η Ελλάδα χρειάζεται ένα «πολιτικό-ιδεολογικό big bang», μια ριζική ανανέωση του πολιτικού συστήματος, που θα δώσει φωνή στους «μη καλύτερους» και θα διασφαλίσει την αξιοπρέπεια για όλους.