Ιωάννης Πούπκος: “Ο σύγχρονος συνδικαλισμός δεν μπορεί να είναι μονοδιάστατος”

Ο σύγχρονος συνδικαλισμός δεν μπορεί να είναι μονοδιάστατος. Αντίθετα οφείλει να κινείται σε τρεις κατευθύνσεις.

Η μία είναι ο προγραμματικός συνδικαλισμός για το μέλλον της εργασίας. Τα συνδικάτα οφείλουν να ακολουθούν τις σύγχρονες εξελίξεις και να παράγουν, να επεξεργάζονται και να διατυπώνουν συγκεκριμενες προτάσεις και λύσεις για τα σύγχρονα εργασιακά προβλήματα. Για αυτό είναι απαραίτητη η συνεχής ανανέωση του συνδικαλιστικού κινήματος.

Η δεύτερη είναι ο μαχητικός, αγωνιστικός και διεκδικητικός συνδικαλισμός. Τα συνδικάτα πρέπει να αγωνίζονται ώστε οι προτάσεις τους να υλοποιούνται και να υιοθετούνται μέσα από την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων και μέσω αντίστοιχων ρυθμίσεων σε νόμους και οδηγίες. Για αυτό οι νέοι άνθρωποι οφείλουν να είναι μπροστάρηδες και να ωθούν τους αγώνες με την ορμή τους.

Η τρίτη είναι η ευρωπαϊκή – διεθνής διάστασή του. Σε μια παγκοσμιοποιημένη ψηφιακή αγορά εργασίας δεν νοείται να μην υπάρχει η συνεργασία των συνδικάτων σε Ευρώπη και ευρύτερα και η κοινή αντιμετώπιση των εργασιακών προβλημάτων.

Το νομοσχέδιο αυτό όντως έχει και θετικές ρυθμίσεις που υιοθετούν προτάσεις, οδηγίες και διεθνείς συμβάσεις στη διαμόρφωση των οποίων συνέβαλαν αποφασιστικά τα συνδικάτα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο πχ για το mobbing, για την υγεία και την ασφάλεια, για το δικαίωμα αποσύνδεσης του εργαζομένου κλπ.

Όμως επουδενί αυτές δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται από την Κυβέρνηση ως άλλοθι για να νομοθετεί την πλήρη απορρύθμιση της εργασίας, την ατομική σύμβαση και το απόλυτο διευθυντικό δικαίωμα, χρησιμοποιώντας μάλιστα φαιδρά επιχειρήματα περί μαζέματος ελιών. Για να νομοθετεί την πλήρη απελευθέρωση των ατομικών απολύσεων με αγνόηση ακόμα και των αποφάσεων της δικαιοσύνης. Για να υποβαθμίζει την Επιθεώρηση Εργασίας κάνοντας το αντίθετο από αυτό που συμβαίνει διεθνώς με σκοπό να πετάξει από πάνω της την πολιτική ευθύνη για το εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλουν οι εργοδότες πατώντας σε τέτοιου είδους ρυθμίσεις. Για να δίνει το τελικό χτύπημα στις ήδη αποδιαρθρωμένες εργασιακές σχέσεις.

Θα πολεμήσουμε, θα αγωνιστούμε, θα απαιτήσουμε και θα διεκδικήσουμε ώστε όλες αυτές οι αντεργατικές, ανάλγητες ρυθμίσεις να μην περάσουν.

Και να είστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε.”