“Kάποτε, στο Ερζερούμ” -Γράφει ο Νίκος Λαγός

Με αφορμή την κοινή συνέντευξη τύπου του υπουργού εξωτερικών Νίκου Δένδια και του Τούρκου ομολόγου του Μεβλούτ Τσαβούσουγλου όπου ο Κ. Δένδιας ανέδειξε τις Ελληνικές θέσεις σχετικά με τις σχέσεις των δύο χωρών διαβάζω πως υπήρξε ένταση. Ένταση υπάρχει πάντα όταν αξιωματούχος της Ελλάδας λέει τα πράγματα με το όνομα τους υπερασπίζοντας τα Ελληνικά συμφέροντα. 

Κάποτε στο Ερζερούμ, όχι τόσο μακριά το 2011,  ο Γιώργος Παπανδρέου εν ενεργεία πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον τότε πρωθυπουργό Ταγιπ Ερντογάν, έθεσε ξεκάθαρα τις Ελληνικές θέσεις, μίλησε για την προβληματική συμπεριφορά  της Τουρκίας με τις παραβιάσεις και το casus belli, ως συμπεριφορές που δεν αρμόζουν σε καλή γειτονία και δεν συμβιβάζονται με την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, ενώ ζήτησε τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, στο πλαίσιο του σεβασμού των κανόνων του διεθνούς δικαίου.

Τότε πάλι τα Μ.Μ.Ε. της Τουρκίας έγραφαν για ένταση στην κοινή Συνέντευξη Τύπου, όμως ποια είναι η πραγματική ένταση στις σχέσεις των δύο Χωρών;

Οι καθημερινές παραβιάσεις του Ελληνικού εναέριου χώρου από την Πολεμική αεροπορία της Τουρκίας, οι προκλητικές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, Η Βεβήλωση του ιστορικού Ναού της Αγίας Σοφίας, η μη τήρηση των κανόνων του Διεθνούς δικαίου, Το Κυπριακό, οι βόλτες του Oruc Reis στο Αιγαίο τέσσερις μήνες, τα γεγονότα στον Έβρο, όλα αυτά αντιπροσωπεύουν την ένταση μεταξύ των δύο χωρών.

Όπως έχω ξαναγράψει, η Τουρκία ιστορικά ζει την εναλλαγή σουλτάνων από τον Kεμαλισμό στο φανατικό Ισλάμ χωρίς  κανένα ουσιαστικό πέρασμα στην Δημοκρατία, όπου θα εκφράζονται και θα σέβονται τα δικαιώματα όλων των λαών, στην καλή γειτονία, στο Διεθνές Δίκαιο, στην Ιστορία κάθε λαού.  

Από το Νταβός, από το Ερζερούμ, από την Αθήνα στο ερώτημα Ειρήνη ή σύγκρουση, η Ελλάδα επιλέγει την Ειρήνη με τις αντίστοιχες προϋποθέσεις δηλαδή όταν η Τουρκία καθημερινά κλιμακώνει την ένταση στο Αιγαίο και προκαλεί a priori, η Τουρκία έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει την έννοια της καλής γειτονίας και δημιουργεί αίσθημα δυσπιστίας στον Ελληνικό Λαό.  

Από το 2002, η Ελλάδα προσπαθεί να διαπιστώσει αν υπάρχει κοινό έδαφος στις σχέσεις των δύο κρατών με προσπάθεια μιας αμοιβαίας αποδεκτής λύσης. Στην περίπτωση που δεν υπάρχουν αποτελέσματα θα πρέπει η Ελλάδα να απευθυνθεί στη Δικαιοσύνη με βάση το Διεθνές Δίκαιο. 

Αν πραγματικά η Τουρκία εννοεί ότι θέλει την ειρήνη, θα πρέπει να σταματήσει να κλιμακώνει την ένταση να σεβαστεί την καλή γειτονία και να προωθήσει το κλίμα συνεργασίας των δύο λαών. Να αφήσει πίσω της τον Κεμαλισμό και το φανατικό Ισλάμ

Κάποτε στο Ερζερούμ, η ατζέντα περιείχε ακριβώς τα βήματα για την επόμενη μέρα της συνεργασίας των δύο Χωρών, χωρίς κουμπαριές και βόλτες πολεμικών πλοίων λες και είναι τουριστικές θαλαμηγοί.