Του Μιχάλη Καρχιμάκη
Π.Υπουργού,μέλους του Πολιτικού συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής

Πολύ συζήτηση έχει αναπτυχθεί,
(-ειδικά αυτή την περίοδο που ο φόβος για την ζωή των πολιτών απο την πανδημία εχει μεγαλώσει και που καποιοι αισθάνονται οτι μπορούν να λειτουργούν ανενόχλητοι,θεωρώντας την κρίση αυτή ευκαιρία να πλουτίσουν σε βάρος,του δημοσίου συμφέροντος )
για την διαφάνεια ,τα φαινόμενα διαφθοράς, τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος , που πέρα απο την ηθική διάσταση οι επιπτώσεις τους, δημιουργούν συνθήκες άνισης μεταχείρισης στους πιο αδύναμους, στέρηση δημοσίων εσόδων,αλλα και συμπεριφορές αναπαραγωγής των φαινομένων αυτών.
Η δε ,αναπαραγωγή της συζήτησης αυτής, χωρίς αποτελέσματα οδηγεί στην απαξία των θεσμών ,και της πολιτικής, αλλα και της αντιμετώπισης του φαινομένου αυτού καθεαυτού
Όμως κάποιοι αποφεύγουν, να συγκρουστούν συντεταγμένα,αλλά και κάποιοι συγκαλύπτουν.

Όταν λοιπόν κάποιες συγκρούσεις ειναι αποσπασματικές,αλλά και συγκαλυπτικές,οδηγούν σε αναποτελεσματικότητα αλλα και σε αναπαραγωγή των φαινομένων.

Ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται με μόνιμα θύματα τους αδύναμους τους έντιμους και τους πραγματικούς δημιουργούς σε όποια τους έκφραση.

Τα φαινόμενα λοιπόν αυτά θέλουν συντεταγμένο χτύπημα και θεσμικά και περιπτωσιολογικά.

Το χτύπημα και η αναμέτρηση με τα φαινόμενα αυτά πρέπει να λάβει χαρακτηριστικά εθνικής συστράτευσης,απο κάθε πολιτικό χώρο, με ενέργειες που θα οδηγούν στην αναχαίτιση και στην αποτροπή στην διαπόμπευση και την τιμωρία ,όλων αυτών που είναι οι εμπνευστές και οι εκτελεστές φαινόμενων, αδιαφάνειας κακοδιοίκησης κακοδιαχείρησης και παράνομου πλουτισμού ειδικά στο δημόσιο χώρο και όλες τις εκφράσεις του.

Τα ερωτήματα λοιπόν που γεννώνται, είναι αν όλοι οι έχοντες την πολιτική ευθύνη και ειδικά η κυβέρνηση που νομοθετεί την ασυδοσία μέσα στην κρίση της πανδημίας,έχουν την βούληση να αναλαβουν πρωτοβουλίες ,να αντιπαρατεθούν,με όλους εκείνους που οργανώνουν και εκτελούν τα πάρτυ της διαφθοράς,να πείσουν τους πολίτες που δοκιμάζονται και όχι μόνο, ότι υπάρχουν δημόσια πρόσωπα που λειτουργούν απέναντι στο πελατειακό και το αδιαφανές περιβάλλον που αναπαράγει το αίσθημα της αδικίας ,με συγκρουσιακή διάθεση χωρίς ισορροπίες και εκπτώσεις?
Να δώσουν δηλαδή στους πολίτες την αίσθηση ότι η πολιτική μπορεί να πράττει αυτό που οι πολίτες θεωρούν ασυνήθιστο,μοχλεύοντας το θετικό τους συναίσθημα ,ότι υπάρχει ελπίδα σε αυτο τον τόπο .

Π.χ μπορούν οι ελεγκτικές αρχές της πολιτείας ,
Να διερευνήσουν τα πόθεν εσχες όλων όσων διετέλεσαν σε θέσεις ευθύνης σε όλο τον δημόσιο τομέα (στενό και ευρύτερο ) από το 2000 και μετά.
1)Σε προμήθειες
2)Σε τελωνεία
3)Σε εφορίες
4)Σε δασικές υπηρεσίες .
5)Σε πολεοδομίες
6)Σε δ/σεις εργασίας
7)Σε δ/σεις εγκρίσεων και χορηγήσεων των αναπτυξιακών νόμων.
8)Γενικά όπου υπήρξε διαχείριση και διοχέτευση χρήματος απο το κράτος προς τρίτους .

Θέλει αρετή και τόλμη,η απόδοση πραγματικής δικαιοσύνης .

Θα αποτολμηθεί;