Μ.Καρχιμάκης: “Το μέλλον της Σοσιαλδημοκρατίας είναι εκεί που είναι οι Νέοι.”

Του Μιχάλη Καρχιμάκη
Π.Υπουργού,μέλους του πολιτικού συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής.
Β Περιφέρεια Αθήνας,Δυτικός Τομέας.

Η κρίση την οποία διανύουμε χαιρετίστηκε από πολλούς ως ευκαιρία να αλλάξει ρότα η
Ευρώπη προς το προοδευτικότερο.

Παρόλα αυτά στις εκλογικές αναμετρήσεις και τις δημοσκοπήσεις της τελευταίας περιόδου τα προοδευτικά κόμματα παραμένουν πίσω από την συντηρητική δεξιά. Ακόμα και στην Γερμανία που οι Πράσινοι είχαν δημιουργήσει προσδοκίες νίκης στις ερχόμενες εκλογές μετά την προσπάθεια τους να«προσεγγίσουν το κέντρο» και να μετριάσουν τις θέσεις τους, άρχισαν να χάνουν έδαφος, κυρίως νέους ψηφοφόρους και τώρα βρίσκονται στην δεύτερη θέση δημοσκοπικά.

Το παράδειγμα της Γερμανίας μπορούμε να το εντοπισουμε και σε άλλες χώρες του Δυτικού κόσμου.  

Η γενιά 18-35 είναι ριζοσπαστική, ζητάει μεγάλες αλλαγές, καταπολέμηση
της κλιματικής αλλαγής, αναδιανομή του πλούτου, διεύρυνση των δημοκρατικών και
κοινωνικών δικαιωμάτων.

Οι ηγεσίες των προοδευτικών κομμάτων από την άλλη

προτάσσουν την ρητορική της «κοινωνικής διαχείρισης του νεοφιλελευθερισμού» και του εξανθρωπισμού του μέσα από μικρο-βελτιώσεις στο σύστημα. Στην πραγματικότητα οι ηγεσίες απευθύνονται σε ένα ακροατήριο που είτε δεν υπάρχει είτε είναι πολύ μειοψηφικό και χωρίς την ορμή της νιότης που μπορεί να λειτουργήσει ως ιδεολογικός και εκλογικός πολλαπλασιαστής.

Το ίδιο φαινόμενο, παρατηρούμε και στην Ελλάδα.  Οι νέοι και οι νέες σύμφωνα με μελέτη της
PRORATA αυτοχαρακτηρίζονται προοδευτικοί σε «ποσοστά συντριπτικά» και με μεγάλο ενδιαφέρον για την πολιτική.

Παρόλα αυτά ,αυτό το ενδιαφέρον δεν μεταφράζεται σε εκλογικά ποσοστά στις κάλπες, αντίθετα βλέπουμε τεράστια ποσοστά αποχής. Η εύκολη ερμηνεία αυτού του γεγονότος είναι να μιλήσουμε για επαναστάτες του καναπέ. Ωστόσο η πραγματικότητα αμέσως θα μας διαψεύσει. Οι νέοι και οι νέες είναι αυτοί/ες που παράγουν φεμινιστικές αναλύσεις και βρίσκονται διεκδικούσαν ισότητα και θεσμικές αλλαγές στο κράτος προκειμένου να προστατευθούν οι γυναίκες, προτού έρθουν οι πρόσφατες γυναικοκτονίες να τους επιβεβαιώσουν.