Γιατί αποδείξαμε ότι καταφέραμε να αναγεννηθούμε μέσα από την τέφρα μας. Να είμαστε το πρώτο έθνος της Βαλκανικής Χερσονήσου που αποτίναξε από πάνω του το ζυγό. Καταφέραμε να τριπλασιάσουμε την έκταση του κράτους μας, να δημιουργήσουμε την υποδειγματικότερη δημοκρατία και το σταθερότερο κράτος της περιοχής μας.

Έχοντας χιλιάδες χρόνια ιστορία, έχοντας δημιουργήσει έναν μοναδικό πολιτισμό, έχουμε αποδείξει πως όταν είμαστε ενωμένοι, όταν έχουμε όραμα, όταν έχουμε σχέδιο, όταν έχουμε ελπίδα, μπορούμε να γράψουμε λαμπρές σελίδες ιστορίας.

Αναλύοντας, όμως, το σύγχρονο κόσμο, αντιλαμβάνεται κανείς, ότι ο αγώνας ενός έθνους, ενός λαού, για να διατηρήσει την ανεξαρτησία του, είναι αέναος, είναι σύνθετος, είναι καθημερινός. Σήμερα, λοιπόν, την ενότητα αυτή τη χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ. Χρειαζόμαστε το όραμα, χρειαζόμαστε το σχέδιο, χρειαζόμαστε τη συσπείρωση για να φέρουμε και πάλι την πληγωμένη μας πατρίδα, την κουρασμένη μας κοινωνία, στην πρώτη γραμμή των εθνών της Ευρώπης. Της Ευρώπης που δεν ανήκουμε μόνο γεωγραφικά, αλλά και πολιτικά και αξιακά.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο τόπος μας χρειάζεται μία πολιτική επανάσταση, μία νέα μεγάλη αλλαγή, που θα φέρει και πάλι την Ελλάδα πρωταγωνιστή στο διεθνές στερέωμα, τον Έλληνα και την Ελληνίδα αλλά και κάθε κάτοικο της χώρας μας, τις προσωπικές του ανάγκες και προσδοκίες, τα ατομικά και κοινωνικά του δικαιώματα, στις προτεραιότητες μίας ευνομούμενης και ελεύθερης πολιτείας.

Τα 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία, ειδικά για τις νεότερες γενιές, δεν είναι μία μουσειακή επέτειος. Είναι το εναρκτήριο λάκτισμα του αγώνα που πρέπει να δώσουμε και πάλι.

Του αγώνα που θα δώσουμε και θα κερδίσουμε.

__

*Σήμερα, βρεθήκαμε στον Πειραιά, να τιμήσουμε, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, όλα όσα σήμερα θεωρούμε δεδομένα.

Χρόνια πολλά!