ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Μ.Όθωνας στην ΕΡΤ: To ΚΙΝΑΛ σε ρόλο ρυθμιστή
ΣΗΜΕΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΜΑΝΩΛΗ ΟΘΩΝΑ
ΜΕΛΟΥΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ &
Δ/ΝΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ
ΣΤΟΝ Ρ/Σ «ΕΡΤ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ»
ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΑΛΦΟΝΣΟ ΒΙΤΑΛΗ
1. Γιατί επιμένουμε στην σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών και μετά την σχετική ενημέρωση από τον Πρωθυπουργό.
Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα, οι τετ ατ τετ ενημερωτικού χαρακτήρα συναντήσεις του πρωθυπουργού και δεν υποκαθιστούν σε καμιά περίπτωση το ρόλο και τη σημασία του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών. Η εθνική γραμμή συντάσσεται μόνο μέσα από μια διεξοδική ακόμα και θετικά αντιπαραθετική αλλά εν τέλει συνθετική συζήτηση όλων των Πολιτικών Αρχηγών υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας και όχι σε διμερείς συζητήσεις όπου κανείς άλλος πλην του Πρωθυπουργού δεν έχει εικόνα των απόψεων και των επιχειρημάτων των υπολοίπων.
2. Γιατί αρνείται ο Πρωθυπουργός την σύγκλιση του;
Δεν το γνωρίζω. Ακούω την άποψη ότι θεωρεί ότι είναι δεδομένη η εθνική γραμμή, συγκροτημένο το μέτωπο συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων και δεν χρειάζεται στην παρούσα φάση. Δεν συμφωνούμε, αλλά είναι δική του η απόφαση και αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη των χειρισμών. Ακόμα, όμως, και αν διαφωνούμε ελπίζω να ισχύει αυτή η αιτιολογία. Γιατί ξέρετε πρόσφατα η χώρα δεν έκανε συμβούλιο πολιτικών αρχηγών για το μείζον θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, γιατί δεν μπορούσε ο κύριος Τσίπρας να καθίσει τότε στο ίδιο τραπέζι με τον κυβερνητικό του εταίρο που είχε άλλη άποψη, για να μην «θεσμοθετηθεί» η εσωτερική κυβερνητική σύγκρουση Κοτζιά – Καμμένου. Εάν τώρα υπάρχει ένα άλλο ζήτημα, επειδή είμαστε λίγο πριν την εκλογή Προέδρου και δεν θέλει ο κύριος Μητσοτάκης να δώσει μια εικόνα συμβουλίου πολιτικών αρχηγών με τον νυν Πρόεδρο, επιτρέψτε μου την άποψη, ότι η αναγκαία εθνική συνεννόηση δεν πρέπει και δεν μπορεί να θυσιάζεται – ούτε να αναβάλλεται – στο βωμό τέτοιων σκοπιμοτήτων.
3. Πως μας επηρεάζουν οι εξελίξεις στη Λιβύη.
Παρακολουθούμε τα τελευταία εικοσιτετράωρα, να είναι σε εξέλιξη μια σειρά πρωτοβουλιών για το θέμα της Λιβύης, στις οποίες η χώρα μας δεν επιφυλάσσουν κανένα ρόλο. Υπάρχει διπλωματική πρωτοβουλία Πούτιν – Ερντογάν με τους δύο επικεφαλής των δυνάμεων, που αντιπαρατίθενται στη Λιβύη, υπάρχει η διάσκεψη του Βερολίνου. Ούτε στη μια ούτε στην άλλη περίπτωση η χώρα μας συμμετέχει στα τεκταινόμενα. Αυτό είναι κάτι που το επισημαίνουμε γιατί εγκυμονεί κινδύνους. Να υπάρξουν λύσεις εκτόνωσης της κατάστασης στη Λιβύη, που όμως να μην διευθετούν οριστικά και αμετάκλητα την ακύρωση της παράνομης συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης.
4. Πολλοί βρίσκουν «δυσανάλογη» την πίεση που ασκεί το Κίνημα Αλλαγής μέσω «υποδείξεων και προδιαγραφών» για την επιλογή του νέου Προέδρου…
Δεν ξέρω με τι κριτήρια κρίνει κάποιος αλλά υπάρχουν δύο παράμετροι που είναι απολύτως ξεκάθαρες. Πρώτον ότι μετά το «περίεργο» δώρο που έκανε ο κος Τσίπρας στον κ. Μητσοτάκη κατά την συνταγματική αναθεώρηση, η ΝΔ σήμερα έχει την ευχέρεια να βγάλει Πρόεδρο Δημοκρατίας όποιον θέλει με 151.
Επομένως ο κος Μητσοτάκης έχει αυτό το προνόμιο πια, αλλά και την ευθύνη της τελικής απόφασης και επιλογής. Εμείς από την πλευρά μας έχουμε την ευθύνη αλλά και την υποχρέωση να θέσουμε έγκαιρα το σαφές πλαίσιο, με βάση το οποίο θα υπάρξει η δική μας συναίνεση. Τίποτα περισσότερο, αλλά και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό.
5. Γιατί η κα Φώφη Γεννηματά ενώ λέει όχι στην ονοματολογία πρότεινε η ίδια Κ. Σημίτη, Γ. Παπανδρέου, Ε. Βενιζέλο.
Η Πρόεδρος, όταν άρχισαν να επιχειρούν κάποιοι να εμπλέξουν και τα τρία ονόματα των πρώην Προέδρων του ΠΑΣΟΚ, σε διαρροές, σενάρια, φήμες και να γίνεται μία σπέκουλα, αυτό που έκανε ουσιαστικά είναι να πει ότι οι άνθρωποι αυτοί συγκροτούν τρία πολιτικά μεγέθη που δεν χωράνε στην παραπολιτική φιλολογία που τροφοδοτείται. Είναι και οι τρείς a priori κατάλληλοι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και αποκλειστικά τα μόνα πρόσωπα από τον ευρύτερο χώρο της Προοδευτικής Δημοκρατικής Παράταξης που μπορούν να υπηρετήσουν το θεσμό.
6. Γιατί πρέπει να είναι «σώνει και καλά» ο νέος Πρόεδρος από την δική μας Παράταξη.
Η θέση μας αυτή δεν προκύπτει από κάποια ιδεοληψία ή αυταρέσκεια, ότι μόνο δηλαδή η δική μας Παράταξη έχει κατάλληλα πρόσωπα, μακριά από εμάς τέτοιες αντιλήψεις. Όμως, λέμε κάτι, το οποίο σε μεγάλο βαθμό αποτελεί ένα εθιμικό πολιτικό δίκαιο σε όλες τις τελευταίες εκλογές ΠτΔ, γιατί συντελεί στην ευστάθεια και στην ισορροπία του πολιτικού συστήματος. Ο Πρόεδρος επιλέγεται να είναι από την «αντίπερα πολιτική όχθη» από την Κυβέρνηση με την οποία θεωρητικά θα συνυπάρξει τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Γι’ αυτό έγιναν οι επιλογές και του Στέφανου Στεφανόπουλου από τον Κώστα Σημίτη και του Κάρολου Παπούλια από τον Κώστα Καραμανλή και του Προκόπη Παυλόπουλου από τον Αλέξη Τσίπρα. Επομένως, δεν λέμε κάτι καινοφανές ή ιδιότροπο. Από εκεί και μετά ο κος Μητσοτάκης έχει την ευθύνη να επιλέξει, αν με την εκλογή του ΠτΔ θα διαχειριστεί τα εσωκομματικά του θέματα ή θα σηματοδοτήσει την υπέρβαση που έχει ανάγκη η χώρα.
7. Για τον εκλογικό νόμο
Η πρότασή μας έχει διατυπωθεί σε ουδέτερο πολιτικό χρόνο. δυο χρόνια πριν, όταν την αντιπαραθέσαμε στο σύστημα απλής αναλογικής του κ. Τσίπρα στη βουλή. Είναι επομένως αποδεδειγμένα υπεράνω μικροκομματικών σκοπιμοτήτων της συγκυρίας, της καταγραφής των δυνάμεων στις πρόσφατες εκλογές, ή εκτιμήσεις για τις πολιτικές εξελίξεις. Είπαμε από τότε ότι στις σημερινές συνθήκες η χώρα χρειάζεται ένα δικαιότερο, αναλογικότερο σύστημα. Που ναι μεν θα δίνει αυτοδυναμία υπό την προϋπόθεση ότι ο λαός θα δείξει με ισχυρό ποσοστό της τάξης του 40% και πάνω στο 1ο κόμμα, οτι αυτό επιθυμεί. Με μικρότερα ποσοστά όμως του 1ου κόμματος πρέπει να διασφαλίζεται η κυβερνησιμότητα μέσω προγραμματικών συνεργασιών. Η πρόταση της Κυβέρνησης απέχει πάρα πολύ απ’ αυτό και δεν νομίζω ότι μπορούν με βελτιώσεις να βρεθούν σημεία σύγκλισης, γιατί στην Κυβέρνηση επικρατεί άλλη λογική που υπηρετεί άλλες επιδιώξεις.
