Μαρία Καρυστιανού: «Ήρθε η στιγμή να αλλάξουν τα πάντα στη χώρα μας»

Σε μια συγκλονιστική ομιλία που άγγιξε τις καρδιές όλων, η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του συλλόγου συγγενών θυμάτων των Τεμπών, μίλησε χθες, Τετάρτη, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο για την τραγωδία που στοίχισε τη ζωή 57 ανθρώπων και άφησε πίσω της ένα τεράστιο κενό.

«Έχασα ό,τι πολυτιμότερο είχα»

Με φωνή γεμάτη πόνο αλλά και αποφασιστικότητα, η κυρία Καρυστιανού τόνισε: «Έχασα ό,τι πολυτιμότερο είχα και μόνο μέσα από αυτόν τον πόνο μπορώ να διεκδικήσω τίμια για το ζωντανό παιδί μου ό,τι δεν διεκδίκησα για το χαμένο μου παιδί. Μια δίκαιη και άξια χώρα». Τα λόγια της αντηχούσαν στην αίθουσα, μεταφέροντας την οδύνη μιας μάνας που έχασε το παιδί της, αλλά και την αποφασιστικότητά της να αγωνιστεί για δικαιοσύνη.

«Ζούμε τη μεγαλύτερη υγιή κοινωνική αντίδραση»

Η κυρία Καρυστιανού δεν δίστασε να μιλήσει για την ατιμωρησία, την παραπλάνηση και τη συγκάλυψη που ακολούθησαν την τραγωδία. «Ζούμε τη μεγαλύτερη υγιή κοινωνική αντίδραση, που μέσα από την ανάγκη των Ελλήνων για αλήθεια, οξυγόνο και φως, ζητά επίμονα ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Και αυτή, η αληθινή δικαιοσύνη, θα στείλει τους ενόχους ακριβώς εκεί που πρέπει. Στο πιο βαθύ μπουντρούμι», τόνισε με έμφαση.

«Ήρθε η στιγμή να αλλάξουν τα πάντα στη χώρα μας»

Η ομιλία της κυρίας Καρυστιανού δεν ήταν μόνο μια κραυγή απόγνωσης, αλλά και ένα κάλεσμα για αλλαγή. «Ήρθε η στιγμή να ζητήσουμε να αλλάξουν τα πάντα στη χώρα μας», είπε, και πρόσθεσε: «Δεν ευθύνονται μόνο οι τελευταίοι πολιτικοί, αλλά αυτοί είναι ό,τι χειρότερο μας έχει συμβεί ποτέ. Τολμάμε να σηκώσουμε εμείς τώρα το δάχτυλο και να δείξουμε την έξοδο στους δυνάστες».

«Εμείς θα φέρουμε την άνοιξη»

Η κυρία Καρυστιανού αναφέρθηκε και στο άρθρο 86 του Συντάγματος, το οποίο, όπως είπε, χρησιμοποιήθηκε για να γλιτώσει από την τιμωρία ένας ποινικά υπόλογος υπουργός. «Ήταν κάπου χαμένο, γιατί θεωρούσαν πως δεν θα το χρησιμοποιούσαμε ποτέ. Σε αυτό μου το αίτημα απάντησαν σχεδόν 1,5 εκατομμύριο πολίτες», είπε, και πρόσθεσε: «Εμείς θα φέρουμε την άνοιξη, με αυτούς που κατοικούν πλέον στον ουρανό και είναι συνεχώς δίπλα μας».

Η ομιλία της Μαρίας Καρυστιανού ήταν μια φωνή ελπίδας και αγώνα, μια φωνή που ζητά δικαιοσύνη και μια καλύτερη χώρα για όλους.