Μετωπική επίθεση Μάντζου στην Κυβέρνηση: “Σταματήστε να διαχειρίζεστε την πρωτεύουσα ως παράρτημα της Κυβέρνησης”

Παρέμβαση Δημήτρη Μάντζου, Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής στην Ολομέλεια 

Α. Επιτρέψτε μου κ. Πρόεδρε, στην αρχή της ομιλίας μου, τρεις σύντομες αλλά αναγκαίες παρεκβάσεις.

Α1. Η πολιτική ιστορία μας διδάσκει πως κάθε χώρα, κάθε λαός διέρχεται και εξέρχεται από κάθε κρίση, κοινωνική, οικονομική, θεσμική, με ξεχωριστό τρόπο.

Στη χώρα μας συναίνεση δεν υπήρξε, από καμία πλευρά του πολιτικού φάσματος, κι αυτό καταγράφηκε ιστορικά. 

Η αυτογνωσία; Αναζητείται, δυστυχώς, ακόμη. Η αυτοκριτική; Θαμμένη ακόμη κάτω από τόνους υποκρισίας.

Ακόμη και η Κυβέρνηση αρνείται να απαντήσει με καθαρότητα. Ποιος πτώχευσε την Ελλάδα;

Καταθέτω στα πρακτικά την εμβληματική έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ιανουαρίου 2010.

Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 2014, στη σελ. 5 της οποίας γίνεται λόγος για «στατιστική απάτη».

Και τέλος την έκδοση της ΤτΕ «Το Χρονικό της Μεγάλης Κρίσης», όπου αναφέρεται ρητά ότι ήδη από το 2007 υπήρχαν επίμονες προειδοποιήσεις. 

Και το κάνω με λύπη και ντροπή. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα αναγκαστώ ως νέος βουλευτής, το 2023, να καταθέσω στα πρακτικά δημόσια έγγραφα ελληνικών και  ευρωπαϊκών θεσμών, για να μην αποστερηθεί ο λαός την ιστορική αλήθεια. 

Γιατί ελπίδα υπάρχει, μόνο αν το πολιτικό προσωπικό σταματήσει το παιχνίδι ευθυνών.

Ελπίδα υπάρχει, αν αναλάβει ο καθένας το μερίδιο που του αναλογεί. Αν αποδεχτούν όλοι το πώς και το πότε μπήκαμε στην κρίση.

Κι αυτό δεν είναι υπόθεση δικαίωσης μιας παράταξης.

Αλλά συνθήκη ασφάλειας και σιγουριάς για το μέλλον.

Για να μην γίνουν τα ίδια λάθη.

Α2. Η δεύτερη αναφορά μου έχει να κάνει με το έργο τέχνης που ζητήθηκε να απομακρυνθεί από το Προξενείο Νέας Υόρκης, με απόφαση του ΥΠΕΞ. Μια απόφαση που είναι εσφαλμένη σε τρία επίπεδα: Νομικό, διότι η τέχνη και η έκφραση προστατεύονται από το Σύνταγμα και δεν συντρέχει περίπτωση προσβολής εθνικού συμβόλου. Κοινωνικό, διότι εκπέμπεται το λάθος μήνυμα ότι η Πολιτεία αδιαφορεί για την ενδοοικογενειακή βία και την έμφυλη βία που έχει καταστεί κοινωνική παθογένεια. Και πολιτικό, διότι τελικά η κυβέρνηση εμφανίζεται ως παραγγελιοδόχος της Άκρας Δεξιάς. Τις παραμονές των ευρωπαϊκών εκλογών, είναι πολύ προβληματικό να αφήνει τόσο προνομιακό χώρο στον δημόσιο λόγο η ΝΔ, που θέλει ακόμη να λογίζεται φιλελεύθερο κόμμα.

Α3. Και μια τρίτη παρέκβαση, για το σήμερα. Ενημερώστε κ. Υπουργέ τον συνάδελφό σας των Οικονομικών και τον Πρωθυπουργό τον ίδιο ότι έχουν μόνο λίγες ώρες για να αποσύρουν την κατάπτυστη νυχτερινή τροπολογία για την απομάκρυνση από το ΔΣ της ΑΝΑΠΛΑΣΗ Α.Ε. του δημάρχου αλλά και ολόκληρου του Δήμου Αθηναίων!

Η Αθήνα ανήκει στους πολίτες της, όχι στην κυβέρνηση! 

Δεν ανήκει σε κανένα υπουργείο και σε καμία απρόσωπη εταιρεία. Η Ανάπλαση δεν μπορεί να γίνει ερήμην της ίδιας της πόλης.

Επιτέλους σταματήστε να σαμποτάρετε τη νέα Δημοτική Αρχή. Σταματήστε να εξακολουθείτε να διαχειρίζεστε την πρωτεύουσα ως παράρτημα της Κυβέρνησης. 

Αποσύρετε την τροπολογία άμεσα!

Β. Ας αφήσει, λοιπόν, η Κυβέρνηση τα αντιθεσμικά παιχνίδια κι ας επιμείνει σε αυτό που κάνει μεθοδικά.

Να πείσει ότι εργάζεται για το καλό όλων και όχι των λίγων.

Να κρύψει πίσω από τη συστηματική επίθεση στην αντιπολίτευση τις ευθύνες της για την έκρηξη στο κόστος ζωής.

Για τον πληθωρισμό τροφίμων που επιμένει πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Για το άδικο και στρεβλό φορολογικό σύστημα, που αναπαράγει ανισότητες και αφήνει τα μεγάλα ψάρια να κολυμπούν σε ένα πέλαγος ασυδοσίας. 

Για μια οικονομική πολιτική που επενδύει στο κύμα της ακρίβειας, ποντάροντας στην υπεραπόδοση της έμμεσης φορολογίας, για τη χρηματοδότηση των αναιμικών και πρόσκαιρων προνοιακών επιδομάτων. 

Για την κρίση στην εκπαίδευση, που είναι μάλλον κι αυτή εισαγόμενη, όπως μάθαμε προχθες για τους δείκτες της PISA. Αλλά όλα θα φτιάξουν, με τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Ή μάλλον, σύμφωνα με το newspeak, το «ελεύθερο πανεπιστήμιο».

Για τη στεγαστική κρίση, που μαστίζει την αγορά. Με τις τιμές των ακινήτων σε διαρκή έκρηξη.

Με την αδυναμία εύρεσης στέγης για νέα ζευγάρια, φοιτητές, εργαζόμενους, να είναι κοινωνική παθογένεια.

Με τη βραχυχρόνια μίσθωση και τις επενδύσεις real estate στον τουρισμό εκτός κάθε έννοιας ρύθμισης.

Δεν βρήκε ο κ. Μητσοτάκης ούτε μία λέξη να πει για τη στεγαστική κρίση. Που φέρει φαρδιά πλατιά το δικό του όνομα. Δεν είναι εισαγόμενη. Είναι ενδημική. Αμιγώς εθνική. Και την ανέχεται 

Την ώρα που η Πορτογαλία αναστέλλει τη golden visa. 

Η Λισαβώνα έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση ενοικίων σε όλη την ΕΕ, πίσω από την Αθήνα.

Ούτε λέξη. Μόνο αμφισβήτηση για τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ.

Μας ρώτησε για το ΕΚΑΣ. Τη μεγάλη μεταρρύθμιση του ΠΑΣΟΚ που ίσχυσε από το 1996 έως και την κατάργησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2016. Αφού πρώτα πάλι το ΠΑΣΟΚ, απέναντι στην τρόικα, είχε καταφέρει το 2012 όχι μόνο να το σώσει αλλά και να το διευρύνει. 

Και όταν έμαθε την κοστολόγηση -650 εκ. ευρώ- για 350.000 χαμηλοσυνταξιούχους, μας ρώτησε από πού;

Του απαντούμε με μια ερώτηση: πόσα ΕΚΑΣ χωράνε στα 5 δις των απευθείας αναθέσεων; Που θα ήταν υποπολλαπλάσια με δημόσιες συμβάσεις μετά από ελεύθερο ανταγωνισμό και εκπτώσεις;

Σε πόσα ΕΚΑΣ αντιστοιχούν οι φοροαπαλλαγές στα μεγάλα μερίσματα, τις μεγάλες γονικές παροχές, τις χρηματιστηριακές συναλλαγές, τη συγκέντρωση κεφαλαίου;

Λύσεις υπάρχουν.

Πολιτική βούληση, σχεδιασμός και ειλικρίνεια απαιτούνται.

Ας συνεχίσει, λοιπόν, η Κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι δεν έχει προτεραιότητα τους λίγους και ισχυρούς. Ότι δεν σχεδιάζει πολιτικές αναδιάταξης των αγορών υπέρ των μεγάλων σχημάτων.

Κάτι που, δυστυχώς, βλέπουμε να συντελείται και στο πεδίο της κοινωνικής ασφάλισης, με το συζητούμενο σχέδιο νόμου. Και θα μου επιτρέψετε κ. Πρόεδρε να πρωτοτυπήσω και να ασχοληθώ και με το κύριο αντικείμενο του σχεδίου νόμου. Όχι μόνο με την επίμαχη τροπολογία που έχει μονοπωλήσει από χθες ομιλίες, παρεμβάσεις και τοποθετήσεις.

Γ. Μια παρέμβαση, που όπως εξηγήθηκε και από τον ειδικό αγορητή μας Γ. Μουλκιώτη, δεν συνιστά μεταρρύθμιση. Χωρίς κοινωνικό διάλογο, χωρίς μελέτη, το Υπουργείο προχωρά σε μια πρωτοβουλία που θίγει τον δεύτερο πυλώνα ασφάλισης υπέρ του τρίτου. 

Μεταβάλλει καθοριστικά τη φιλοσοφία και την κοινωνική διάσταση των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης, που ιδρύθηκαν από το ΠΑΣΟΚ εξισώνοντας αυτά σε σημαντικό βαθμό με τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις. Αλλάζει το περιεχόμενο της επαγγελματικής ασφάλισης, ακυρώνοντας στην πράξη τις σχετικές συλλογικές συμβάσεις.

Προωθεί, αντιθέτως, τα ομαδικά ασφαλιστήρια συμβόλαια – των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών που μπορούν να τα προσφέρουν, όχι των ελληνικών ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Και μάλιστα εξαιρεί αυτά από τις αυστηρές διατυπώσεις που ισχύουν για τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης. Ακούσαμε χθες υπόσχεση του κ. Υπουργού ότι σε ένα εξάμηνο θα το διορθώσει αυτό. Έπρεπε να είναι εξ αρχής ορθό, όμως.

Θέση μας εξακολουθεί να είναι ο σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στον δεύτερο και τον τρίτο πυλώνα ασφάλισης. Είναι άλλο η αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια της επαγγελματικής ασφάλισης και άλλο η κερδοφορία που αποτελεί στόχο των ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Και γι’ αυτό θα πρέπει να υπάρχει διακριτή φορολογική μεταχείριση.

Εσείς πάλι επιμένετε γενικώς σε μια πολιτική που δεν λύνει τα πραγματικά προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος. Συνεχίζετε σε έναν δρόμο που αναιρεί όσα λέγατε πριν το 2019. Όχι μόνο δεν καταργείτε τον νόμο Κατρούγκαλου αλλά συνεχίζετε στην πεπατημένη του. Διατηρείτε έτσι όλες τις αδικίες για τους χαμηλοσυνταξιούχους και τις συντάξεις χηρείας και αναπηρίας. Και δημιουργείτε νέα δομικά προβλήματα. Και ό,τι καλό κάνετε, στο δεύτερο μέρος, έρχονται μετά από δικές μας τροπολογίες που συνεχώς απορρίπτατε! Κάλλιο αργά παρά ποτέ!

Ελπίζουμε ότι το ίδιο θα συμβεί και με τις τέσσερις τροπολογίες που καταθέσαμε και στο παρόν σχέδιο νόμου. άλλωστε, χθες ακούσαμε τον κ. Γεωργιάδη να θεωρεί ορθή τουλάχιστον τη μία από αυτές.

Γ. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Καταλήγω στην επίμαχη τροπολογία για τους εργαζομένους μετανάστες. Ένα ζήτημα που επισκίασε τη συζήτηση του σχεδίου νόμου. Όπως αναμενόταν, είναι έκδηλη η αγωνία της κυβέρνησης και προσωπικά του κ. Γεωργιάδη να υπερασπιστεί την τροπολογία αυτή, έναντι του κ. Σαμαρά, αλλά και του δεξιού ακροατηρίου της ΝΔ.

Είναι ένα ακόμη ζήτημα που ωθεί τη ΝΔ να κοιτάξει στον πολιτικό της καθρέπτη και να τρομάξει με αυτό που βλέπει. 

Με το συντηρητικό ιδεοληπτικό της εαυτό. Με απόψεις όπως του πρώην πρωθυπουργού και αρχηγού της που ταυτίζονται με τις ακροδεξιές πτέρυγες της Βουλής. 

Με το συντηρητικό ιδεοληπτικό της εαυτό, που την έκανε να κρύβει κάτω από ένα βαρύ χαλί αδιαφορίας και υποκρισίας την αποτυχημένη μεταναστευτική της πολιτική. 

Να αρκείται στην πολιτική των κλειστών συνόρων, χωρίς να σχεδιάζει την ένταξη ούτε φυσικά την αξιοποίηση εργατικού δυναμικού. Φύλαξη συνόρων δεν σημαίνει μηδενική μεταναστευτική πολιτική. Ούτε σημαίνει σιωπηρή αποδιοχή της πραγματικότητας αδήλωτοι μετανάστες να δουλεύουν αδήλωτοι χωρόις κοινωνικοασφαλιστική κάλυψη. Ούτε καν για την ισόρροπη ανάπτυξη των νησιών και των παρεμεθόριων περιοχών που δέχονται τις αυξημένες ροές, που εμφάνισαν έκρηξη τον Σεπτέμβριο.

Ούτε είναι πολιτική να μη λύνεις ποτέ τις γραφειοκρατικές δυσλειτουργίες στις αποκεντρωμένες διοικήσεις, όπου σωρεύονται 250.000 εκκρεμείς αιτήσεις. Χωρίς υπηρεσίες ακόμη και αυτό που νομοθετούμε σήμερα είναι εντελώς αμφίβολο αν θα εφαρμοστεί.

Μια αναγκαία, λοιπόν, αλλά πολύ καθυστερημένη ρύθμιση.

Και επειδή έχω την τιμή να είμαι μέλος της εθνικής μας αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, και μάλιστα της αρμόδιας Επιτροπής Μετανάστευσης, θα μου επιτρέψετε να πω πως ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να απαντήσουμε έστω με δέκα χρόνια καθυστέρησης στα γεγονότα της Μανωλάδας το 2013.

Όσο μειώνεται η αναλογία παράτυπα εργαζομένων στη γη τόσο περισσότερο μπορούμε να σχεδιάσουμε πρωτοβουλίες ώστε να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα που οδήγησαν στην καταδίκη της χώρας μας. 

Πρωτοβουλίες που πρέπει να αρχίσουν ταχύτατα -οι θεσμικοί φορείς των αγροτών τις επιθυμούν, όπως δηλώνει η ΕΘΕΑΣ- ώστε να προστατευθούν τα δικαιώματα των εργατών και να ενισχυθεί η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων.

Και έτσι να βελτιωθούν οι συνθήκες διαμονής και στέγασης των εργατών ειδικά εκεί που υπάρχει εποχική μετακίνηση πολύ μεγάλου αριθμού εργατών γης.

Όταν τα λέγαμε και τα ζητούσαμε κάποτε, το 2012, ήταν η ΝΔ και ο ΛΑΟΣ που τα έθαβαν ως ζητήματα. Δηλαδή ο κ. Σαμαράς τότε και ο κ. Γεωργιάδης. Ο επισπεύδων σήμερα υπουργός!

Όταν θέταμε ως ΠΑΣΟΚ το ζήτημα σε δύσκολες εποχές, για την ασφαλή και διαφανή εργασία των εργατών γης στην Ηλεία και αλλού, η συντηρητική δεξιά έκλεινε τα μάτια. Στη βία κατά των μεταναστών, στον εργασιακό μεσαίωνα και στην απώλεια πόρων για την κοινωνική ασφάλιση.

Οφείλουμε, λοιπόν, στην αίθουσα αυτή να μιλήσουμε κάποτε για σύγχρονη Μεταναστευτική Πολιτική. Όπως η κοινωνία και η οικονομία μας την έχει ανάγκη.

Για διακρατικές συμφωνίες, με διαφάνεια και κανόνες. Με εύρυθμη λειτουργία των προξενικών αρχών στις κρίσιμες χώρες.

Χωρίς ιδεοληψία, χωρίς λαϊκισμό. 

Φτάνουν ορισμένοι να επικαλούνται και τις αιτιάσεις για τα pushbacks για να αποδείξουν πόσο σκληροί είναι με τη μετανάστευση. Αντί να διασκεδάσει κάθε υποψία και να διαλύσει κάθε σκιά από τη χώρα, ορισμένοι στην κυβέρνηση επικαλούνται τις φήμες για επαναπροωθήσεις για να πουλήσουν πατριωτισμό.

Αλλά πατριωτισμός δεν είναι ο εθνικισμός.

Δεν είναι ο ρατσισμός.

Πατριωτισμός είναι ο ρεαλισμός. Είναι η επιμονή στο πραγματικό, όχι στο φαντασιακό. Η εγκατάλειψη του λαϊκισμού.

Πατριωτισμός είναι η υπευθυνότητα των δύσκολων αποφάσεων.

Είναι η σύγχρονη προάσπιση του εθνικού συμφέροντος. Του δημόσιου συμφέροντος.

Είναι οι πολιτικές που προωθούν την κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή.  

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Για εμάς, δεν υπάρχουν ούτε δύσκολες αποφάσεις.

Ούτε δυσεξήγητες επιλογές.

Σε ζητήματα δικαιωμάτων, κοινωνικού κράτους, σε ζητήματα προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας αλλά και τελικά της ίδιας της συνοχής της κοινωνίας μας, δεν χωρούν διπλές αναγνώσεις. Ούτε επιφυλάξεις. 

Γι’ αυτό, λοιπόν, σε αυτά τα ζητήματα. Αυτό που κρίνεται δεν είναι η κομματική πειθαρχία, αλλά η αξιοπιστία όλων μας.

Η πολιτική μας συνέπεια

Ο σταθερός αξιακός κώδικας, που μας δεσμεύει. 

Και δεν αλλάζει ανάλογα με το πού φυσάει ο άνεμος.