Νάντια Γιαννακοπούλου: «Χρειάζονται γενναίες αλλαγές στον χώρο της Δικαιοσύνης»

Στην συζήτηση επί της αρχής του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, τοποθετήθηκε η ειδική αγορήτρια του Κινήματος Αλλαγής Νάντια Γιαννακοπούλου τονίζοντας από την αρχή :

 «Συζητάμε σήμερα στην ολομέλεια ένα νομοσχέδιο για τον εκσυγχρονισμό της Δικαιοσύνης, την στιγμή που διανύουμε μια εβδομάδα που η Δικαιοσύνη μας και οι θεσμοί κλονίζεται  διαρκώς, από αποκαλύψεις που βγαίνουν στο φως της επικαιρότητας.

Πλήττονται οι θεσμοί μας, πλήττεται η Δημοκρατία μας με όλα αυτά. Χρειάζεται να πέσει φως παντού, πρέπει η Δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της απερίσπαστα.»

Η κ. Νάντια Γιαννακοπούλου σημείωσε για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στον χώρο της Δικαιοσύνης :

« Έτσι πρέπει και έτσι αρμόζει, ειδικά στα ζητήματα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, και έχω τονίσει, όχι μόνο σε αυτό το νομοσχέδιο, αλλά σε όλα τα νομοσχέδια που έχουν έρθει προς ψήφιση,  ότι θέλουμε να γίνουν εκείνες οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο χώρο της δικαιοσύνης, προκειμένου να μπορέσουν να λυθούν χρόνιες παθογένειες που την ταλανίζουν και κυρίως ταλανίζουν τους Έλληνες πολίτες, αφουγκραζόμενοι, αν θέλετε, τις ίδιες τις ανάγκες της ελληνικής πολιτείας».

 Η κα Γιαννακοπούλου όσον αφορά στα βασικά μέρη του νομοσχεδίου επεσήμανε  :

– Αν θέλουμε να μιλήσουμε ειλικρινά πρώτα θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι σε αντίθεση με το τι αναφέρεται στο άρθρο 11 του συγκεκριμένου νομοσχεδίου ότι δηλαδή  οι διάδικοι είναι ισότιμοι ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου: Αυτό δεν είναι αλήθεια, όταν διάδικος-αντίδικος είναι το Ελληνικό Δημόσιο. Δεν είναι για πολλές περιπτώσεις ισότιμος διάδικος. Το Δημόσιο  είναι προνομιακός διάδικος και κατά την άποψή μου πρέπει να είναι προνομιακός διάδικος, αλλά με όρια. Με μέτρο προνομιακός γιατί; Γιατί ελληνικό Δημόσιο είμαστε όλοι εμείς οι Έλληνες πολίτες, μηδενός εξαιρουμένου. Όμως ως διάδικος το Ελληνικό Δημόσιο δεν μπορεί να επιβάλλει και να ποδοπατεί τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών.

– Θέλω να τονίσω για πολλοστή φορά, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα ειδικά στο Ελεγκτικό Συνέδριο είναι ο χρόνος της εκδίκασης των υποθέσεων, ο οποίος σήμερα ξεπερνάει σε ορισμένες περιπτώσεις τα πέντε (5) χρόνια για να προσδιοριστεί μία υπόθεση στο τμήμα, π.χ συνταξιοδοτική και πάνω από ένα (1) χρόνο να εκδοθεί απόφαση που στις περισσότερες περιπτώσεις, έχει επιλυθεί το νομικό ζήτημα με αποφάσεις της Ολομέλειας του Δικαστηρίου.

-Το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η μη συμμόρφωση του Ελληνικού Δημοσίου στις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Νομίζω ότι είναι προφανές και αναντίρρητο, ότι το σημαντικότερο μέρος μιας δίκαιης δίκης είναι η εκτέλεση της δικαστικής απόφασης. Το θέμα αυτό έπρεπε να είναι αυτονόητο και όχι ζητούμενο.

– Στον τομέα των ειδικών τμημάτων: Ομολογώ, κύριε Υπουργέ, πως δυστυχώς, στα ερωτήματα που σας έθεσα,  δεν έχουμε πειστεί από τις σχετικές τοποθετήσεις σας. Βεβαίως, και είμαστε θετικοί στη δημιουργία των ειδικών τμημάτων τα οποία θα στηρίξουν την επανεκκίνηση της ανάπτυξης στη χώρα μας.  Με τον τρόπο που το προτείνετε, ο νόμος αυτός θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από εκείνα που θέλει να επιλύσει. Δεν μπορείς να έχεις απονομή δικαιοσύνης δύο και τριών ταχυτήτων. Τα δικαιώματα και οι αξιώσεις των πολιτών δεν μπαίνουν στη ζυγαριά.

–Σχετικά με τη δημιουργία της αυτοτελούς υπηρεσίας συλλογής και επεξεργασίας στατιστικών στοιχείων: Πρόκειται επίσης για ένα έργο ΠΑΣΟΚ επί υπουργίας Χάρης Καστανίδη και αργότερα Μιλτιάδη Παπαϊωάννου. Παρόλα αυτά, συμφωνούμε με την άποψη που εξέφρασε και η Ένωση Διοικητικών Δικαστών, πως φαίνεται η προσπάθεια να εστιάζει στο κόστος της διαδικασίας και στην ποσοτική απόδοση κάθε δικαστικής μονάδας, παραλείποντας όμως να ενταχθεί στους σκοπούς της το μείζον.

-Κλείνοντας, θέλω να σταθώ στο κομμάτι των προσυμβατικών ελέγχων, κάνοντας μια σύντομη αναφορά, στα ποσοτικά όρια των ελέγχων. Είναι θετικό ότι μειώνεται το ποσό του προσυμβατικού ελέγχου στις 300.000ευρώ, στις συμβάσεις έργων και προμηθειών και υπηρεσιών από τις 500.000ευρώ που ήταν, με δεδομένο ότι έχει καταργηθεί ο προληπτικός έλεγχος δαπανών και έχει ουσιαστικά δημιουργηθεί ένα κενό».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης:

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Συζητάμε σήμερα στην ολομέλεια ένα νομοσχέδιο για τον εκσυγχρονισμό της Δικαιοσύνης, την στιγμή που διανύουμε μια εβδομάδα που η Δικαιοσύνη μας και οι θεσμοί κλονίζεται  διαρκώς, από αποκαλύψεις που βγαίνουν στο φως της επικαιρότητας. Νομίζω ότι πρέπει να δούμε την όλη εικόνα, γιατί η παρούσα κατάσταση  το λιγότερο προκαλεί ανατριχίλα.

Όπως γίνεται αντιληπτό εδώ έχει δημιουργηθεί ένα πολύ μεγάλο απόστημα, που δημιουργεί με την σειρά του μια πολύ μεγάλη αποστροφή της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην πολιτική, απέναντι και στους ίδιους τους θεσμούς. Πλήττονται οι θεσμοί μας, πλήττεται η Δημοκρατία μας με όλα αυτά. Χρειάζεται να πέσει φως παντού, πρέπει η Δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της απερίσπαστα.

Έτσι πρέπει και έτσι αρμόζει, ειδικά στα ζητήματα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, και έχω τονίσει, όχι μόνο σε αυτό το νομοσχέδιο, αλλά σε όλα τα νομοσχέδια που έχουν έρθει προς ψήφιση,  ότι θέλουμε να γίνουν εκείνες οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο χώρο της δικαιοσύνης, προκειμένου να μπορέσουν να λυθούν χρόνιες παθογένειες που την ταλανίζουν και κυρίως ταλανίζουν τους Έλληνες πολίτες, αφουγκραζόμενοι, αν θέλετε, τις ίδιες τις ανάγκες της ελληνικής πολιτείας.

Επειδή είναι η πρώτη μας συζήτηση στην Ολομέλεια, και  την παρακολουθούν συνάδελφοι που δεν είχαν την ευκαιρία να συμμετέχουν στις συζητήσεις και αναλύσεις που έγιναν κατά την διάρκεια των επιτροπών, θα αναφερθώ επιγραμματικά στα βασικά μέρη του παρόντος νομοσχεδίου.

Το παρόν σχέδιο νόμου μεταξύ άλλων ουσιαστικά περιλαμβάνει:

• τη θέσπιση ενός ενιαίου κειμένου δικονομίας για το Ελεγκτικό Συνέδριο. Αυτό είχε προετοιμασθεί το 2018 από νομοπαρασκευαστική επιτροπή που συγκροτήθηκε με απόφαση του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης υπό την προεδρία του νυν Προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, και το είχε επεξεργαστεί η Ολομέλεια του Δικαστηρίου.
• τροποποιήσεις του Κώδικα Νόμων για το ΕΣ που πρότεινε η Ολομέλεια του ΕΣ,
• τη θέσπιση ολοκληρωμένου νομοθετικού πλαισίου για τον προσυμβατικό έλεγχο που ασκεί το ΕΣ και
• διατάξεις για την επεξεργασία δικαστικών στατιστικών στοιχείων, ειδικών τμημάτων στα πολιτικά και στα διοικητικά δικαστήρια και άλλες διατάξεις.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Το ΕΣ είναι φορέας ιστορικής μνήμης και δυναμικής. Ο θεσμός του διατρέχει όλη την περίοδο του Ελληνισμού. Το θεσμικό πλαίσιο του δημοσιονομικού ελέγχου που ίσχυσε ήδη στην Αθηναϊκή δημοκρατία και περιέγραψε αναλυτικά ο Αριστοτέλης. Κατά τον Σταγειρίτη φιλόσοφο, ο δημοσιονομικός έλεγχος διενεργείται από πρόσωπα σαφώς διακεκριμένα από τους υπόλοιπους άρχοντες. Οι λεγόμενοι Ευθύνοι ήταν η υβριδική μορφή του θεσμού των σύγχρονων ελεγκτικών οργάνων ενώπιον των οποίων λογοδοτούσαν οι άρχοντες διαχειριστές του δημόσιου θησαυρού. Η δε σημασία της ύπαρξης και της καλής λειτουργίας των ελεγκτικών οργάνων την Αθηναϊκή δημοκρατία ήταν τέτοια  που η ήττα της από τους Λακεδαιμονίους, αποδόθηκε στη χαλάρωση της αποδοτικότητας του δημοσιονομικού ελέγχου. Ο Πλάτωνας δε στο τελευταίο του έργο στους Νόμους, προτείνει την αναμόρφωση του θεσμού των Ευθύνων, του τότε Ελεγκτικού οργάνου.

Στην νεότερη ιστορία μας το ελεγκτικό συνέδριο ιδρύθηκε το 1833 κατά το πρότυπο του αντίστοιχου γαλλικού δικαστηρίου ως “η ανώτατη ως προς το διοικητικόν ελεγκτική αρχή“, και δημιουργήθηκε για την κακή διαχείριση των πρώτων εξωτερικών δανείων και την πρώτη χρεοκοπία της χώρας. Στη διάρκεια των χρόνων, του ανατέθηκε σειρά νέων αρμοδιοτήτων, σήμερα δε είναι ένα διφυές όργανο. Ανώτατη διοικητική αρχή που οι αρμοδιότητες της καθορίζονται πλέον από το άρθρο 98 του Συντάγματος, και έχει ουσιαστικά να κάνει με τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και την αποτελεσματικότητα στον τομέα των δημοσίων δαπανών. Η επίτευξη αυτών των στόχων συνιστά άλλωστε και την έννοια της “καλής διακυβέρνησης”, της “χρηστής διοίκησης”.

Γι’ αυτό άλλωστε και η θέσπιση στο πρώτο μέρος διατάξεων ενιαίας δικονομίας του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αφού καταργούνται πολύπλοκοι, αρχαϊκοί θεσμοί που δυσχέραιναν την πρόσβαση στο ΕΣ και συγχρόνως υιοθετούνται ρυθμίσεις, όπου υφίστατο κενό.

Συνεχίζοντας στα επιμέρους θέματα θέλω να επισημάνω ότι,

Αν θέλουμε να μιλήσουμε ειλικρινά πρώτα θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι σε αντίθεση με το τι αναφέρεται στο άρθρο 11 του συγκεκριμένου νομοσχεδίου ότι δηλαδή  οι διάδικοι είναι ισότιμοι ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου: Αυτό δεν είναι αλήθεια, όταν διάδικος-αντίδικος είναι το Ελληνικό Δημόσιο. Δεν είναι για πολλές περιπτώσεις ισότιμος διάδικος. Το Δημόσιο  είναι προνομιακός διάδικος και κατά την άποψή μου πρέπει να είναι προνομιακός διάδικος, αλλά με όρια. Με μέτρο προνομιακός γιατί; Γιατί ελληνικό Δημόσιο είμαστε όλοι εμείς οι Έλληνες πολίτες, μηδενός εξαιρουμένου. Όμως ως διάδικος το Ελληνικό Δημόσιο δεν μπορεί να επιβάλλει και να ποδοπατεί τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών.

Δεν μπορεί να αυθαιρετεί. Το Σύνταγμα και οι νόμοι ισχύουν και πρέπει να είναι σεβαστοί από όλους, ιδιαίτερα δε από το Δημόσιο.

Δύο από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του ΕΣ, ως Δικαστηρίου, είναι οι καθυστερήσεις στην εκδίκαση των υποθέσεων και  η μη εκτέλεση  των δικαστικών αποφάσεων.

Θέλω να τονίσω για πολλοστή φορά, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα ειδικά στο Ελεγκτικό Συνέδριο είναι ο χρόνος της εκδίκασης των υποθέσεων, ο οποίος σήμερα ξεπερνάει σε ορισμένες περιπτώσεις τα πέντε (5) χρόνια για να προσδιοριστεί μία υπόθεση στο τμήμα, πχ συνταξιοδοτική και πάνω από ένα (1) χρόνο να εκδοθεί απόφαση που στις περισσότερες περιπτώσεις, έχει επιλυθεί το νομικό ζήτημα με αποφάσεις της Ολομέλειας του Δικαστηρίου. Εάν η υπόθεση αχθεί στην Ολομέλεια μέχρι να προσδιοριστεί και να εκδοθεί απόφαση, περνούν άλλα τρία (3) ή τέσσερα (4) χρόνια με αποτέλεσμα να έχουμε πραγματική αρνησιδικία και καταδίκες της χώρας μας από τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια.

Το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η μη συμμόρφωση του Ελληνικού Δημοσίου στις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Όσον αφορά τη μη συμμόρφωση του Ελληνικού Δημοσίου στις αποφάσεις του ΕΣ, δεν νοείται ευνομούμενη πολιτεία, στην οποία η μια εξουσία να μην εκτελεί τις αποφάσεις της άλλης. Πού είναι η συνταγματική διάκριση των εξουσιών; Πού είναι η ισοτιμία τους;

Κύριε Υπουργέ, πρέπει επιτέλους να λυθεί το θέμα αυτό το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 304, που παραπέμπει στο  ν.3068/2002, που ψηφίστηκε επί ΠΑΣΟΚ για την εκτέλεση από την Πολιτεία των δικαστικών αποφάσεων. Νομίζω ότι είναι προφανές και αναντίρρητο, ότι το σημαντικότερο μέρος μιας δίκαιης δίκης είναι η εκτέλεση της δικαστικής απόφασης. Το θέμα αυτό έπρεπε να είναι αυτονόητο και όχι ζητούμενο.

Θέλω επίσης να μου πείτε επίσης, στην παρ 3 του άρθρου 304,που αναφέρεται στην προσωπική ευθύνη του παραβάτη που δεν εκτελεί την απόφαση, πέραν της ποινικής ευθύνης του άρθ. 259 του ΠΚ, ποιος είναι ο παραβάτης εν προκειμένω; Ο υπουργός Οικονομικών, ο Υπουργός εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης, άλλος Υπουργός ή οι αρμόδιοι υπάλληλοι του ΕΦΚΑ; Ή μήπως όλοι μαζί οι παραπάνω ή οι αρμόδιοι υπάλληλοι του εκάστοτε φορέα;

Νομίζω πως πρέπει να αναλυθεί ποιος είναι ο παραβάτης προς αποζημίωση. Γιατί έτσι όπως έχει διατυπωθεί πάσχει από αοριστία.

Εάν θέλει το νομοσχέδιο αυτό να δείξει ως παραβάτες μόνο τους Δημόσιους υπαλλήλους, είναι σε λάθος κατεύθυνση. Και τούτο, γιατί κανείς Δημόσιος υπάλληλος όσο υψηλόβαθμος κι αν είναι δεν θα εκτελέσει ποτέ, καμία απόφαση, αν δεν πάρει εντολή Υπουργού.

Στον τομέα των ειδικών τμημάτων. Ομολογώ, κύριε Υπουργέ, πως δυστυχώς, στα ερωτήματα που σας έθεσα,  δεν έχουμε πειστεί από τις σχετικές τοποθετήσεις σας.

Βεβαίως, και είμαστε θετικοί στη δημιουργία των ειδικών τμημάτων τα οποία θα στηρίξουν την επανεκκίνηση της ανάπτυξης στη χώρα μας, γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι η νομική επισφάλεια και η βραδύτητα απονομής δικαιοσύνης είναι αποτρεπτικοί παράγοντες για να έρθουν επενδύσεις στη χώρα μας, όμως σας εξήγησα επανειλημμένως ότι όσον αφορά την τακτική δικαιοσύνη το να στελεχώσεις τα ειδικά τμήματα με δικαστές και υπαλλήλους αφαιρώντας τους  από τα υπόλοιπα τμήματα θα οδηγήσουν σε απίστευτες καθυστερήσεις στις υπόλοιπες περιπτώσεις.

Πολύ φοβάμαι πως με τον τρόπο αυτό που προτείνετε, το νομοσχέδιο- ο νόμος αυτός θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από εκείνα που θέλει να επιλύσει. Δεν μπορείς να έχεις απονομή δικαιοσύνης δύο και τριών ταχυτήτων. Τα δικαιώματα και οι αξιώσεις των πολιτών δεν μπαίνουν στη ζυγαριά. Ο πόνος και η αγωνία όσων προσφεύγουν στα δικαστήρια, απαιτεί σεβασμό χωρίς διακρίσεις. Η δικαιοσύνη οφείλει να έχει στο επίκεντρο των προτεραιοτήτων της τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, που στερείται και οικονομικών πόρων, κι όχι μόνο τους επενδυτές.

Σχετικά πάλι με τα ειδικά τμήματα των Διοικητικών Δικαστηρίων, αναφέρετε πως θα στελεχώνονται με τριετή θητεία η οποία μπορεί να ανανεωθεί. Αλλά δεν προσδιορίζετε το πόσες φορές μπορεί να ανανεωθεί. Κάτι το οποίο δημιουργεί ζητήματα αμεροληψίας αλλά και ολόπλευρης κατάρτισης των δικαστών που υπηρετούν σε αυτά.

Σχετικά με τη δημιουργία της αυτοτελούς υπηρεσίας συλλογής και επεξεργασίας στατιστικών στοιχείων. Πρόκειται επίσης για ένα έργο ΠΑΣΟΚ επί υπουργίας Χάρης Καστανίδη και αργότερα Μιλτιάδη Παπαϊωάννου. Παρόλα αυτά, συμφωνούμε με την άποψη που εξέφρασε και η Ένωση Διοικητικών Δικαστών, πως φαίνεται η προσπάθεια να εστιάζει στο κόστος της διαδικασίας και στην ποσοτική απόδοση κάθε δικαστικής μονάδας, παραλείποντας όμως να ενταχθεί στους σκοπούς της το μείζον. Δηλαδή, η διερεύνηση των λόγων που οδηγούν στις καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης. Λόγοι που πολλές φορές έχουν να κάνουν με την πολυνομία, με τη δαιδαλώδη νομοθεσία, με γραφειοκρατικές καθυστερήσεις και ούτω καθεξής.

Κλείνοντας, θέλω να σταθώ στο κομμάτι των προσυμβατικών ελέγχων, κάνοντας μια σύντομη αναφορά, στα ποσοτικά όρια των ελέγχων. Θεωρούμε και εμείς πως δεν θα πρέπει να αυξηθεί το ποσό των πέντε εκατομμυρίων ευρώ για τα συγχρηματοδοτούμενα έργα. Είναι θετικό ότι μειώνεται το ποσό του προσυμβατικού ελέγχου στις 300.000ευρώ, στις συμβάσεις έργων και προμηθειών και υπηρεσιών από τις 500.000ευρώ που ήταν, με δεδομένο ότι έχει καταργηθεί ο προληπτικός έλεγχος δαπανών και έχει ουσιαστικά δημιουργηθεί ένα κενό.

Ενδεχόμενα θα μπορούσε να μειωθεί ακόμη περισσότερο, λαμβάνοντας υπόψιν τα νέα δεδομένα της πανδημίας, κ.τ.λ.

Κύριες και κύριοι συνάδελφοι,  το ΕΣ πρέπει με βάση το βελτιωμένο και κωδικοποιημένο νέο νομοθετικό πλαίσιο να ανταποκρίνεται με πληρότητα, σε όλες τις αρμοδιότητες του, αλλά και  στην κύρια και σημαντική αποστολή του που είναι ο ενδελεχής έλεγχος των δαπανών του Κράτους, του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ.

Θεωρώ ότι:

• Ο έλεγχος από το ΕΣ πρέπει να εναρμονιστεί με τα διεθνή ελεγκτικά πρότυπα, να περιλαμβάνει όχι μόνο τον έλεγχο της νομιμότητας των εσόδων και εξόδων του Δημοσίου, αλλά και να εξακριβώνει τη χρηστή ή μη διαχείριση.
• Ο προσυμβατικός έλεγχος των δημόσιων συμβάσεων να γίνει πιο επίκαιρος και πιο ουσιαστικός. Χωρίς εξαιρέσεις. Να μπορούν να ελέγχονται και οι κανόνες υγιούς ανταγωνισμού. Να αξιολογείται και η οικονομικότητα και η αποδοτικότητα της κάθε διαγωνιστικής διαδικασίας.
• Θα πρότεινα ο έλεγχος των υπόχρεων βουλευτών και δικαστών κτλ,  για υποβολή δήλωσης πόθεν έσχες που θεωρείται από την κοινή γνώμη αναξιόπιστος, να είναι αρμοδιότητα του ελεγκτικού συνεδρίου, με το κύρος αυτής της δικαστικής αρχής.
• Ο έλεγχος του ισολογισμού και του απολογισμού του κράτους να γίνεται σε πιο στενή συνεργασία με την βουλή σύμφωνα με το γαλλικό πρότυπο.

Εν κατακλείδι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Παρατηρούμε καθημερινά πως η εποχή μας άλλαξε και πλέον κυριαρχούν νέα πραγματικά δεδομένα. Για αυτό επιβάλλεται η χώρα να προχωρήσει άμεσα και αποφασιστικά στη δημιουργία ενός κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου και σε νέες διοικητικές δομές για να ανταποκριθεί στο αίτημα για λειτουργία της πολιτείας με δημοσιονομική διαφάνεια και αμεροληψία που θα παρέχει όμως ίσες ευκαιρίες σε όλους μέσα από μία σύγχρονη και αποτελεσματική διοίκηση που θα εξυπηρετεί ταχύτατα τον πολίτη.

Τα ζητήματα της αδιαφάνειας στην οικονομική διαχείριση και της καταπολέμησης της διαφθοράς μας έχουν ταλανίσει πάρα πολύ, άρα ο εκσυγχρονισμός και η κωδικοποίηση της νομοθεσίας όσον αφορά στη λειτουργία του ΕΣ είναι καλοδεχούμενα και άκρως απαραίτητα.

Θέλουμε διαφάνεια,

Θέλουμε ταχεία απονομή δικαιοσύνης,

Θέλουμε εκσυγχρονισμό του δικονομικού συστήματος όλων των Δικαστηρίων και το ΕΣ φυσικά.

Και μπορούμε να το πετύχουμε με όρους καλής νομοθέτησης κι όχι με νομοθετήματα που ψηφίζονται χειροκροτούμενα και αμέσως μετά τροποποιούνται δυο και τρεις φορές.

Στεκόμαστε θετικά σε όποιο νομοσχέδιο επιχειρεί να επιλύσει προβλήματα, έστω και μερικώς. Μακάρι σε αυτή την αίθουσα να μπορούσαμε να συνεννοηθούμε σε πολλά θέματα που μπορούμε να συμφωνήσουμε.

Έτσι τουλάχιστον θα περνούσαν στην κοινωνία μας, θετικά και ελπιδοφόρα μηνύματα και το πολιτικό μας σύστημα αργά αλλά σίγουρα, θα ενίσχυε την όποια αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα του έχει απομείνει.