Οι αγρότες ξανά στους δρόμους – Το ΠΑΣΟΚ και η βιώσιμη ανάπτυξη του παραγωγικού τομέα

Το “The Socialist” σε μια περίοδο παρατεταμένης πόλωσης, επιλέγει να “ποντάρει” στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Ίσως να διέφυγε της προσοχής πολλών συστημικών ΜΜΕ πως οι αγρότες είναι ξανά στους δρόμους. Δεν διέφυγε από εμάς όμως. Στο πλαίσιο της ανάπτυξης του ΝΕΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ στην Ελλάδα, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι το ΜΟΝΟ κόμμα που έχει καταθέσει προτάσεις:

Η συμβολή του πρωτογενή τομέα στην αναπτυξιακή προοπτική της χώρας και ιδιαίτερα στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού μοντέλου και την ενίσχυση της εθνικής προστιθέμενης αξίας, κατέχει έναν από τους πιο κρίσιμους ρόλους.

Με βάση αυτή την αρχή, οι προτάσεις και οι προτεραιότητες που θέτουμε είναι αυτές που μπορούν να απαντήσουν στις σύγχρονες ανάγκες των παραγωγών της χώρας μας και να εξαλείψουν τις αγκυλώσεις που ο πρωτογενής τομέας αντιμετωπίζει.

Οι πρωτοβουλίες μας εντάσσονται στις διεθνείς τάσεις και τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις για μια νέα εποχή αειφορίας και βιώσιμης ανάπτυξης, η οποία παράλληλα με την παραγωγική και ποιοτική απόδοση συμβάλει στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και την προστασία των φυσικών πόρων.  Στην κορυφή της αξιακής μας πυραμίδας, βρίσκεται ο Έλληνας παραγωγός, οι άνθρωποι της υπαίθρου, οι γεωργοί, οι κτηνοτρόφοι, οι μελισσοκόμοι, οι δασοκόμοι, οι αλιείς, οι εργάτες γης.

Προτεραιότητά μας είναι η ενίσχυση,  η προστασία και  βιωσιμότητα του αγροτικού εισοδήματος, με την διαμόρφωση και ανάδειξη μιας ελκυστικής και δυναμικής υπαίθρου με υψηλή ποιότητα ζωής και πρόσβαση σε όλες τις βασικές υπηρεσίες.

Η Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία,  η Νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) και η νέα αναπτυξιακή στρατηγική της ΕΕ, η οποία υιοθετήθηκε το 2019 και θα συνοδεύει την ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία κατά τις επόμενες δεκαετίες, θέτουν το πλαίσιο εντός του οποίου καλείται να αναπτύξει τις δραστηριότητές του κάθε οικονομικός τομέας σήμερα και στο μέλλον. Αυτές οι κοινοτικές πολιτικές είναι τα εργαλεία, που πρέπει να ενσωματώσουμε και να αξιοποιήσουμε στον σχεδιασμό και εφαρμογή της δικής μας Εθνικής Στρατηγικής για τον Πρωτογενή Τομέα.

Προτεραιότητα  αποτελεί, επίσης η ενίσχυση των συλλογικών και συνεργατικών σχημάτων, μεταξύ των οποίων η στήριξη των Οργανώσεων Παραγωγών, των Διαεπαγγελματικών Οργανώσεων σε όλους σχεδόν τους παραγωγικούς τομείς, και ενός υγιούς και ακομμάτιστου Συνεταιριστικού Κινήματος.

 Η υποστήριξη πολιτικών για την δημογραφική ανανέωση των απασχολούμενων στον πρωτογενή τομέα, που θα προσελκύει νέους αγρότες, να γεννά νέα συλλογικά σχήματα και να συμβάλλει στην συνολικότερη ανάπτυξη της υπαίθρου ως βασικός πυρήνας και εμψυχωτής της.

Η γνώση και τεχνολογική καινοτομία τίθενται στο επίκεντρο της μεταρρυθμισμένης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής(ΚΑΠ). Ωστόσο αποτελούν «αγκάθι» για τη χώρα μας, η οποία δεν έχει καταφέρει, σχεδόν 20 χρόνια μετά την σχετική πρόβλεψη της ΚΑΠ του 2003, να θέσει στην υπηρεσία του Έλληνα αγρότη ένα Εθνικό Σύστημα Παροχής Συμβουλώνκαι διάχυσης της σύγχρονης γνώσης.

ΙΙ. Άξονες πρωτοβουλιών

Στο επίκεντρο ο αγρότης & ο καταναλωτής

Το ΠΑΣΟΚ  θέτει ως προτεραιότητα  τα προβλήματα και τις ανάγκες των εκπροσώπων της αλυσίδας που απαρτίζουν την αγροτική οικονομία της χώρας μας και την κατάθεση  βιώσιμων προτάσεων που θα απαντήσουν στις σύγχρονες προκλήσεις .

Συγκεκριμένα ξεκινάμε την συζήτηση για αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στον χώρο της αγροτικής ανάπτυξης με  βασική κατεύθυνση:

Προς την επίτευξη του σκοπού αυτού είναι αναγκαία:

• Η χάραξη Εθνικής Στρατηγικής για την πρωτογενή παραγωγήπου θα αξιοποιεί τις Ευρωπαϊκές πολιτικές και τα χρηματοδοτικά εργαλεία προς όφελος της χώρας, των κάτοικων της υπαίθρου και της πρωτογενούς παραγωγής.

Η ουσιαστική συμμετοχή του αγροτο-διατροφικού τομέα στο «πρασίνισμα» της παραγωγής και της οικονομίας μέσω της προώθησης των Βιολογικών Καλλιεργειών και Εκτροφών, με μείωση του περιβαλλοντικού και κλιματικού αποτυπώματος της πρωτογενούς παραγωγής.

• Η χάραξη Εθνικής Στρατηγικής για την προώθηση των εξαγωγών των αγροτικών μας προϊόντων. Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας, για τα βασικά «εθνικά μας προϊόντα», όπως την ελιά, το ελαιόλαδο, τη φέτα, τα φρούτα και λαχανικά, τα ψάρια, το γιαούρτι,  και άλλων, μέσα από τα σχέδια ανάπτυξης κάθε περιφέρειας.
• Η ενίσχυση της Κτηνοτροφίας και αξιοποίηση των βοσκοτόπων από κατόχους ζώων για αύξηση της φιλικής προς το περιβάλλον παραγωγής κρέατος.
• Η υποστήριξη του δυναμικού κλάδου της μελισσοκομίας που προστατεύει τη βιοποικιλότητα και τη χλωρίδα της πατρίδας μας.
• Η προστασία της αλιείας μας,  του αλιευτικού στόλου και του δυναμικού κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας.
• Η ανάδειξη της σημαντικής προσφοράς στην αγροτική οικονομία και στην προστασία των δασών των Ελλήνων υλοτόμων.
• Η αντιμετώπιση της έλλειψης  εργατών  γης (Ελλήνων, υπηκόων  χωρών της Ε.Ε. και τρίτων χωρών) με μακροχρόνιο προγραμματισμό: στην εξασφάλιση  αξιοπρεπούς διαβίωσης, την δίκαιη αμοιβή τους, ασφαλιστική κάλυψή και κοινωνική προστασία. Είναι παράγοντες σημαντικοί τόσο για τον σεβασμό στον άνθρωπο, όσο και για την προστασία της αγροτικής παραγωγής

• Η βελτίωση των  δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού,  με την παροχή γεωργικής εκπαίδευσης σε όλες βαθμίδες εκπαίδευσης,  την υλοποίηση προγραμμάτων κατάρτισης  και διά βίου εκπαίδευσης κοντά στους χώρους παραγωγής, τη δημιουργία Γεωργικών Σχολών «μετά το λύκειο», που εκπαιδεύουν τους  νέους αγρότες στις σύγχρονες ανάγκες της παραγωγής.
• Η εφαρμοσμένη έρευνα και η διάδοση των αποτελεσμάτων στο πεδίο, με σκοπό τη μεγαλύτερη στόχευση σε πραγματικά παραγωγικά προβλήματα.

• Η σύνδεση και συνέργεια του  αγροτο-διατροφικού τομέα με τον τουρισμό για να διαμορφωθεί μια νέα σημαντική εσωτερική αγορά των προϊόντων μας, με τα εκατομμύρια των επισκεπτών. Στόχος να κάνουμε τον επισκέπτη λίγων ημερών καταναλωτή ελληνικών προϊόντων όλο το χρόνο.
• Αξιοποίηση υπαρχουσών δομών ή δημιουργία φορέων με σκοπό την καταγραφή του πρωτογενούς τομέα προκειμένου να είναι δυνατή η αξιοποίηση της ελληνικής παραγωγής.
• Ο επανασχεδιασμός του συστήματος αγροτικών ασφαλίσεων με πλήρη αναδιάρθρωση του  θεσμικού πλαισίου του ΕΛΓΑ. Στελεχιακή επάνδρωση των υπηρεσιών του ΕΛΓΑ, επικαιροποίηση του Κανονισμού Ασφάλισης του ΕΛΓΑ με διεύρυνση και επέκταση της διαχείρισης χρηματοοικονομικών και περιβαλλοντικών-κλιματικών κινδύνων και δημιουργία πραγματικού «διχτυού ασφαλείας» για τον Έλληνα παραγωγό. Καθοριστικής σημασίας για τη βιωσιμότητα των αγροτικών επιχειρήσεων της χώρας είναι η αξιοποίηση εργαλείων διαχείρισης κινδύνων και ασφάλισης εισοδήματος. 
•  Επαναξιολόγηση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Οργανισμών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΟΠΕΚΕΠΕ, ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ) με σκοπό την ταχύτερη και αποτελεσματική διεκπεραίωση του όγκου των αιτημάτων που διαχειρίζονται.
• Η Αναδιάρθρωση των  φορέων και δημόσιων υπηρεσιών που εμπλέκονται με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση αγροτικής πολιτικής, σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο με στόχο την απλούστευση των διαδικασιών και τον περιορισμό της  γραφειοκρατίας. Απαραίτητη είναι η ενίσχυση της μετακίνησης νέων επιστημόνων από το κέντρο στην ύπαιθρο για ενδυνάμωση του δυναμικού παραγωγής.
• Έλεγχο της ποιότητας και προέλευσης των αγροτικών προϊόντων και τροφίμων, με στόχο τη προστασία του παραγωγού και του καταναλωτή.
• Έλεγχο της προστασίας του περιβάλλοντος, των γενετικών πόρων, της βιοποικιλότητας, και της ευημερίας των ζώων έτσι ώστε να προστατευθεί και να αναδειχθεί περαιτέρω η «περιβαλλοντικά φιλική» διάσταση του παραδείγματος της Ελληνικής Αγροτικής Εκμετάλλευσης.
• Στο υπάρχον περιβάλλον κρίσεων που ζούμε, άμεση προτεραιότητά μας είναι ηδιασφάλιση της επιβίωσης των παραγωγών. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητη η στήριξη των αγροτών και των κτηνοτρόφων  με έλεγχο του κόστους παραγωγής και κυρίως: Των αγροτικών εφοδίων (λιπασμάτων, ζωοτροφών, φυτοφαρμάκων και κτηνιατρικών εφοδίων). Του κόστους ενέργειας καυσίμων και ηλεκτρικής ενέργειας με έλεγχο του ΕΦΚ, υποστήριξη της εγκατάστασης ανανεώσιμων πηγών με προτεραιότητα τους οργανισμούς άρδευσης, τις ομάδες παραγωγών και τις ενεργειακές κοινότητες καθώς και υποστήριξη σχεδίων παραγωγής ενέργειας και αύξησης της ενεργειακής αποτελεσματικότητας. Του κόστους μεταφοράς εφοδίων και προϊόντων από και προς τη νησιωτική χώρα και τις απομακρυσμένες και ορεινές περιοχές.
•  Η προστασία της αγροτικής γης,  από κερδοσκοπικές τακτικές εξαγοράς, υψηλών ενοικίων – τιμών, μέσα από συνολικά σχέδια διαχείρισης χρήσεων-ιδιοκτησίας της γης.
•  Η κατασκευή και εκσυγχρονισμός των έργων υποδομής που υποστηρίζουν την πρωτογενής παραγωγή όπως:  έργα διαχείρισης υδάτινων πόρων, έργα αγροτικής οδοποιίας,  έργα αγροτικού εξηλεκτρισμού, έργα προστασίας δασικών οικοσυστημάτων, έργα δημιουργίας αλιευτικών καταφυγίων, έργα κάλυψης διαδικτυακής σύνδεσης σε όλη την Ελληνική Ύπαιθρο.
•   Επενδύσεις στον πράσινο και ψηφιακό μετασχηματισμό που αποκτούν ενισχυμένη σημασία λόγω της εκτόξευσης του κόστους παραγωγής αλλά και του ισχυρού αντικτύπου του πολέμου στην Ουκρανία: συστήματα άρδευσης και ενεργειακής αυτονομίας, ψηφιακές λύσεις για τη μείωση του κόστους παραγωγής, αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την ενίσχυση της πρόληψης περιβαλλοντικών/κλιματικών κινδύνων, σε συνδυασμό όμως με συμβουλευτικές υπηρεσίες και όχι ως αφορμή πώλησης τεχνολογικού εξοπλισμού στους παραγωγούς.