Οι νέοι μιλούν για το Πολυτεχνείο – Θάνος Τασίκας: “Οι νέοι ‘’δεν’’ ξεχνούν εκείνον τον Νοέμβρη…”

Γράφει ο Θάνος Τασίκας, Υπεύθυνος Οργανωτικού Τ.Ο ΠΑΣΟΚ Κομοτηνής & Επικεφαλής Ανασυγκρότησης της ΠΑΣΠ Κομοτηνής

Σήμερα συμπληρώνονται #50χρόνια από την εξέγερση στο Εθνικού Μετσόβιο Πολυτεχνείο μιας μέρας όπου οι ιδέες,οι αξίες και οι συμβολισμοί  των νέων που θυσιάστηκαν τότε οδήγησαν στην μεταπολιτευτική περίοδο και την Ελλάδα της Δημοκρατίας.Τα συνθήματα αυτής της ημέρας  δίνουν ‘’σάρκα και οστά’ στην κατάσταση που επικρατούσε τότε στην χώρα και στην ουσία του αγώνα.

‘’Το Πολυτεχνείο δεν ήτανε γιορτή ήτανε εξέγερση και πάλη λαϊκή’’ δηλαδή  με την ιστορική επέτειο της συμπλήρωσης από την ημέρα των γεγονότων δεν είμαστε εδώ για να γιορτάσουμε αλλά για να στοχαστούμε  για το τι πάλευαν οι αγωνιστές τότε;…

Πως ήταν οι νέοι μισό αιώνα πριν;…

Τι κέρδισε και πως  διαμορφώθηκε η χώρα μετά;…

Αλλάξανε οι ανάγκες;…

‘’Ανα’’γνωρίζουμε  και τιμούμε πραγματικά την αξία αυτής της ημέρα τώρα  και ποσό μάλλον οι νέοι;…

Σύνδεση με το σήμερα λοιπόν ξεκινώντας από τον εκπαιδευτικό χώρο σε όλες τις βαθμίδες όπου το Πολυτεχνείο έχει γίνει στο χρονοδιάγραμμα της περασμένης εικοσαετίας μια ‘’ επιπλέον μέρα ρεπο και ξεκούρασης’’ από την ρουτίνα της καθημερινότητας με μηδέν αξιακό συμβολισμό δείχνοντας  το υποβαθρο της εποχής.

Ρηχές αναφορές και αναλύσεις στα διδακτέα αποσπάσματα  από τα βιβλία της ιστορίας τα οποία προωθούν την στείρα αποστήθιση και όχι την ουσιαστική και αξιακή  εκπαίδευση και καλλιέργεια του αγώνα και της θυσίας σε συνδυασμό  με τον ανθρώπινο παράγοντα  ο οποίος υποκινείται από προσωπικές επιδιώξεις και πολιτικές πεποιθήσεις βάζουν το πρώτο λιθαράκι για την δημιουργία  μιας ‘’λήθης’’.

 Είναι αδιανόητο  ότι συμβάλει σε αυτήν την λησμονιά και  ο θεσμός της οικογένειας αποτυπώνοντας παράλληλα την πολύπλευρη κρίση της ελληνικής κοινωνίας.Οι γονείς πέρα του ότι μετά τις αλλεπάλληλες κρίσεις και την ανάγκη απόδοσης ευθυνών σήκωσαν το λάβαρο με το  σλόγκαν <<όλοι οι πολιτικοί ίδιοι είναι – μακριά από αυτά>>  έχουν αφήσει  το κομμάτι ανάπτυξης κριτικής σκέψης  και της πολιτικοποίησης των παιδιών τους έρμαιο της απογοήτευσης τους.

Έτσι ένα άρρωστο σύστημα διακυβέρνησης βρήκε πρόσφορο έδαφος στην απογοήτευση του λαού για να επενδύσει στην σήψη και την παρακμή  ώστε οι εξουσίες και το κεφάλαιο να συγκεντρωθούν στα χέρια τους.Οι  δήθεν ήρωες του σήμερα οι οποίοι είναι προϊόντα των  social  media και του  digital society προωθούν την κατακραυγή και την αποστροφή απέναντι στους αρρώστους θεσμούς  για την λύση στο πρόβλημα γεγονός όμως που πραγματικά σημαίνει αποδοχή και την ενίσχυση του.

Το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας ζει στα όρια της φτώχειας,οι ανισότητες εντείνονται δραματικά,η  παιδεία έχει μεταμορφωθεί σε παραπαιδεία και επιδιώκουν την μετατροπή της ελιτίστικα εκπαιδευτήρια,η υγεία που είναι το ύψιστο αγαθό απειλείται να γίνει  μια σκληρή βιομηχανία ενός ακραίου καπιταλισμού,η αδυναμία προσαρμογής στην κλιματική κρίση προκαλεί αλεπάλληλες πληγές και το πιο σημαντικό  η χώρα που γέννησε την δημοκρατία βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση με τους αρμούς του ίδιου του πολιτεύματος να έχουν ξεφτίσει από την πιο διεφθαρμένη μεταπολιτευτικά  κυβέρνηση  η οποία δεν έχει κανένα ηθικό φραγμό μπροστά στην πολιτική της κερδοσκοπία.

Μετά από 50 χρόνια οι  αρχές  του  συνθήματος ‘’ΨΩΜΙ,ΠΑΙΔΕΙΑ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ’’ είναι ίδιες και πιο αναγκαίες από ποτέ. Μπορεί οι καιροί και το τέρας  έχουν αλλάξει  όμως η κοινωνία με πρωτοστάτες τους νέους καλείται να θυμηθεί και να  τιμήσει την ιστορία της για να επέλθει η μεγάλη αλλαγή του σήμερα…

Η μεγάλη αλλαγή της δικαιοσύνης …

Η μεγάλη αλλαγή  της δημοκρατίας …

Η μεγάλη αλλαγή  της νέα γενιάς …

Η μεγάλη αλλαγή των αρχών της 17 Νοέμβρη!