“Oυραγός” στην Ευρώπη η Ελλάδα του Μητσοτάκη στην διαχείριση της πανδημίας

Η Νέα Δημοκρατία ανακάλυψε τη ρίζα του κακού για τα προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία. Πάντοτε φταίει κάτι άλλο πλην της κυβέρνησης.

Το γεγονός ότι είμαστε ουραγοί στην Ε.Ε -αυτό δείχνουν τα στοιχεία – στην αντιμετώπιση της πανδημίας δεν τους απασχολεί.

Οι μεγάλες ελλείψεις σε φάρμακα δεν είναι μόνο αποτέλεσμα των προβλημάτων, που υπάρχουν στην παραγωγή στις διεθνείς αγορές. Οι παράλληλες εξαγωγές και ο ανεπαρκής σχεδιασμός του Υπουργείου Υγείας γιγάντωσαν το πρόβλημα.

Θα λυθεί όταν υποχωρήσουν οι αναπνευστικές εποχικές λοιμώξεις στην υπόλοιπη Ευρώπη, διατείνεται το υπουργείο.

Η αδικαιολόγητη καθυστέρηση, οι σαθρές δικαιολογίες και οι υπουργικές κενολογίες δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.

Ο έλεγχος των φαρμακαποθηκών και φαρμακευτικών εταιρειών και η ενημέρωση από τον Ε. Ο. Φ. είναι αυτονόητες ενέργειες και δεν χρειάζονται βαρύγδουπες δηλώσεις και υπουργικές αποφάσεις. Ο εξορθολογισμός των τιμών στα φάρμακα χαμηλής κοστολογικής αξίας δεν πρέπει να οδηγήσει στην πρόσθετη επιβάρυνση τα αδύναμα στρώματα της κοινωνίας.

Αντίθετα προτείνουμε στην κυβέρνηση να προχωρήσει σε μείωση της συμμετοχής στην φαρμακευτική δαπάνη των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων, όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα για την υγεία του ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής.

Σύμφωνα με την έρευνα της PEW GLOBAL CENTRE

Αναλυτικά σύμφωνα με την έρευνα το 61% πιστεύει ότι η χώρα του είναι πιο διχασμένη τώρα από ό,τι πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας, σε σύγκριση με ένα διάμεσο 32% που πιστεύει ότι η κοινωνία είναι πλέον πιο ενωμένη. Όπως συνέβη και το 2021 , οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το υψηλότερο ποσοστό διχασμένης χώρας από ό,τι πριν από την πανδημία, με το 81% να έχει αυτή την άποψη. Περίπου τα τρία τέταρτα ή περισσότερα παρατηρούν επίσης διχόνοια στην Ολλανδία, τη Γερμανία, τον Καναδά και τη Γαλλία. Μόνο στη Σιγκαπούρη, τη Σουηδία και τη Μαλαισία οι πλειοψηφίες αισθάνονται πιο ενωμένες από ό,τι πριν από την πανδημία.

Αποτυχία covid στην Ελλάδα

Πολλοί πιστεύουν επίσης ότι η πανδημία έχει αποκαλύψει αδυναμίες στα πολιτικά τους συστήματα. Συνολικά, περισσότεροι άνθρωποι λένε ότι η χώρα τους αποτυγχάνει να χειριστεί το ξέσπασμα του COVID-19 με τρόπους που δείχνουν τις αδυναμίες του πολιτικού συστήματος (μέσος όρος 52%) παρά βλέπουν τη χώρα τους να χειρίζεται αποτελεσματικά την πανδημία με τρόπους που δείχνουν τα δυνατά σημεία του συστήματός τους (διάμεσος 44%). Στις ΗΠΑ, περίπου τα δύο τρίτα βλέπουν τη χώρα να αγωνίζεται με τρόπους που αποκαλύπτουν πολιτική αδυναμία, και η πλειοψηφία αισθάνεται έτσι στην Ολλανδία, την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ιαπωνία, την Αυστραλία και τη Νότια Κορέα. Μόνο στη Σιγκαπούρη, την Ουγγαρία, το Ισραήλ και τη Σουηδία η πλειοψηφία αισθάνεται το αντίθετο – ότι ο τρόπος με τον οποίο η χώρα τους χειρίστηκε το ξέσπασμα του κοροναϊού υπογραμμίζει τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας τους.

Όλες αυτές οι απόψεις σχετικά με την πανδημία του COVID-19 και την επίδρασή της στην κυβέρνηση και την κοινωνία χρωματίζονται έντονα από τον κομματισμό. Σχεδόν σε κάθε χώρα, οι υποστηρικτές του κυβερνώντος κόμματος είναι πολύ πιο πιθανό να πουν ότι η κυβέρνησή τους χειρίζεται καλά την επιδημία του κορωνοϊού, να πουν ότι η χώρα τους χειρίζεται αποτελεσματικά την πανδημία με τρόπους που δείχνουν τα δυνατά σημεία του πολιτικού συστήματος και να πουν ότι η χώρα τους είναι πιο ενωμένοι σε σύγκριση με πριν από την πανδημία COVID-19 από τους ανθρώπους που δεν υποστηρίζουν το κυβερνών κόμμα (για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον ορισμό του κυβερνώντος κόμματος σε κάθε χώρα, βλ. Παράρτημα Α). Σε πολλές περιπτώσεις, οι διαφορές είναι αρκετά σημαντικές. Για παράδειγμα, οι Πολωνοί που υποστηρίζουν το Δίκαιο και τη Δικαιοσύνη (PiS) έχουν διπλάσιες πιθανότητες –ή περισσότερες– από εκείνους που δεν υποστηρίζουν το κυβερνών κόμμα να πουν ότι η κυβέρνηση έχει κάνει καλή δουλειά (89% έναντι 44%, αντίστοιχα), να πούμε ότι η χώρα είναι ενωμένη (55% έναντι 20%) και να πιστεύει ότι η πανδημία έχει φωτίσει τα δυνατά σημεία του πολιτικού συστήματος (83% έναντι 28%).