Π. Χρηστίδης: «Υπάρχει ένας άλλος δρόμος για την πολιτική ζωή του τόπου»

Εδώ σήμερα βρίσκεται ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της βάσης της παράταξης, η οποία συζητά πώς το κίνημά μας θα πρωταγωνιστήσει ξανά , ανέφερε σε ομιλία του ο Υποψήφιος Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, Παύλος Χρηστίδης:

Να φύγει από τη λογική του ετεροπροσδιορισμού και να ανοίξει τις πόρτες της σε όλο αυτόν τον καθημερινό κόσμο ο οποίος έχει τόσα και τόσα προβλήματα σε διαφορετικά επίπεδα αλλά νιώθει ότι οι πολιτικοί δεν τον ακούν. Αυτά μεταξύ άλλων τόνισε σήμερα το βράδυ από τα Τρίκαλα στο πλαίσιο ανοικτής ομιλίας ο υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ Παύλος Χρηστίδης, για να προσθέσει: “Νιώθει ότι οι πολιτικοί μιλούν μια ξένη γλώσσα, η οποία είναι πολύ μακριά από τα προβλήματά τους, και η οποία αυτή γλώσσα δεν λύνει και κανένα από τα ζητήματα τα οποία έχουν στην καθημερινότητά τους

Αυτό είναι κάτι το οποίο έχει συναντήσει όπου και αν έχω πάει”. Ακόμα ο κ. Χρηστίδης, από την αίθουσα του Μουσείου Τσιτσάνη, τόνισε πως “υπάρχει ένας άλλος δρόμος για την πολιτική ζωή του τόπου, ένας δρόμος που βασίζεται σε ιδέες, ένας δρόμος ο οποίος βασίζεται σε αξίες, ένας δρόμος ο οποίος έχει να κάνει με τις επιλογές που κάνεις στη ζωή σου, ακόμα κι αν αυτές οι επιλογές σε πρώτο επίπεδο μπορούν να φαντάζουν δύσκολες και επίπονες, αλλά βλέποντας λίγο πιο μακριά καταλαβαίνεις πως δικαιώνεσαι στα πράγματα”. Και σήμερα, εξήγησε ο υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, και στην πολιτική ζωή του τόπου αλλά συνολικά στην καθημερινότητά μας, βλέπουμε ότι αυτό που κυριαρχεί είναι η αίσθηση του ατομισμού, έναντι της συλλογικότητας.

Ένας ωχαδερφισμός, μια γκρίζα κατάσταση η οποία στερείται καθημερινά αισιοδοξία και οράματα από όλους τους συμπολίτες μας, τόνισε επίσης ο κ. Χρηστίδης. Ακόμα ο υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, είπε πως υπάρχουν λίγοι, οι οποίοι φαίνεται πως διαρκώς φαίνεται να κερδίζουν και περισσότερα, και όλοι οι υπόλοιποι παλεύουν να κάνουν τα 500 ευρώ, 600, παλεύουν να κάνουν τα 600 , 700, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο σε κάθε γενιά”. Καταλήγοντας ο κ. Χρηστίδης τόνισε:

“Νιώθουν οι νέοι άνθρωποι στην πατρίδα μας ότι είναι η πρώτη γενιά της μεταπολίτευσης η οποία ζει χειρότερα από τη γενιά των γονιών της”.