“Παράταση” εσωκομματικών διαδικασιών στο Κίνημα Αλλαγής;

Στο πρώτο μου άρθρο στο “ΤΗΕ SOCIALISΤ” ασχολούμαι με ένα ζήτημα που απασχολεί τους υποψηφίους για την αρχηγία του Κινήματος Αλλαγής – Όχι τόσο την βάση των ψηφοφόρων σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία 

Έρχεται σιγά-σιγά, η ώρα που η “μητέρα των μαχών” στον προοδευτικό χώρο, θα “σημάνει” και την συνέχεια των εξελίξεων στον πολιτικό χώρο της Κεντροαριστεράς.

Ακούγεται “βαρύγδουπο”, μα δεν είναι. Είναι μια πραγματικότητα. Και αυτό φαίνεται τόσο στις “δημοσκοπήσεις” που παρουσιάζουν τα ευρήματά τους ανερυθρίαστα, με αποκλίσεις σημαντικές, που ξεπερνούν τα μονοψήφια ποσοστά, όσο και στις “συχνές” παρεμβάσεις τόσο των “Δεξιών καλοθελητών” και στελεχών της ίδιας της κυβέρνησης Μητσοτάκη (!) – Μην ξεχνάμε τα re-tweet προσφάτως.. Μα φυσικά δεν αφήνω “ασχολίαστη” την “δεν θέλω να παρέμβω – μα θα παρέμβω” παρέμβαση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα που “επέλεξε αντίπαλο” και “έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για “αντι-ΣΥΡΙΖΑ” γραμμή του ΚΙΝΑΛ”.

Ασχολούνται όλοι πια. Και αυτοί που φέρονται”ευνοήθηκαν” από τον πάλαι ποτέ “ήλιο του ΠΑΣΟΚ” και αυτοί που φέρονται να “πολεμήθηκαν” αργότερα, θυμήθηκαν όλοι, τις “ΠΑΣΟΚΙΚΕΣ ρίζες τους” και “μπαίνουν στον χορό” των εσωκομματικών εκλογών στο ΚΙΝΑΛ, ο καθένας για δικό του λόγο.

Χωρίς να έχει “διαρρέυσει” κάτι σχετικό, μα με βάση “ψιθύρους” και παλαιότερες δηλώσεις κύκλων της ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής, παρατηρούμε πως η ημερομηνία των εσωκομματικών φέρεται να είναι ακόμα.. “συζητίσιμη”.

Η στάση της Φώφης Γεννηματά είναι ξεκάθαρη επί του θέματος, η οποία εγγυάται τις ρυθμίσεις του καταστατικού “by the book” που λένε, με βάση το καταστατικό προβλέπεται συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής τον Σεπτέμβριο και “λογικά” εκλογές τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο. 

Το “λογικά” βέβαια, σε αυτές τις εποχές που ζούμε είναι “σχετικό” και ενδεχομένως να “παίζει” ένα διάστημα μεταξύ Νοεμβρίου και Φεβρουαρίου του 2022 που είναι “συζητήσιμο” σύμφωνα με κάποιους…

Είναι πάντως ευδιάκριτος ο “εκνευρισμός” τόσο του Ανδρέα Λοβέρδου όσο και του Νίκου Ανδρουλάκη, αφού μια τέτοια “συζήτηση” φέρεται να “εξοργίζει” και τους 2 τους υποψηφίους. Ταυτόχρονα, με την υπάρχουσα πολωτική ατμόσφαιρα, γενικά, στην κοινωνία, δεν νομίζω πως μια “παράταση” θα έκανε καλό στην ενότητα του χώρου.

Ωστόσο, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος

Είναι η όψη του νομίσματος που αφορά στην προκήρυξη ή μή, των πρόωρων εθνικών εκλογών από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Σε μια τέτοια περίπτωση, οι εθνικές εκλογές θα “εμπαιναν φρένο” στις εσωκομματικές διαδικασίες του Κινήματος Αλλαγής, και θα έπρεπε μετά από αρκετούς μήνες “εσωτερικών διεργασιών” να πουνε όλοι, ξαφνικά, “πάμε” με τον υπάρχον Πρόεδρο στις εθνικές εκλογες, τουτ’ εστίν, με την Φώφη Γεννηματά.

“Συσπείρωση” σε όρους “υποχρεωτικότητας”δηλαδή, κάτι το οποίο να εμποδίσει το “άλμα” μπροστά που όλοι οι ψηφοφόροι του Κινήματος Αλλαγής περιμένουν, αφού, σε όρους εσωτερικού πολιτικού ανταγωνισμού, “συμφέρει” τους υποψηφίους μια εκλογική “πτήση” κοντά στο 6-7% (όσο το δίνουν οι “δημοσκοπήσεις”) από την άλλη όμως, το Κίνημα Αλλαγής του 7%, δεν ανταποκρίνεται στην υπάρχουσα δυναμική του, με την επιστροφή στελεχών από όλη την Ελλάδα, να είναι γεγονός…

Με λίγα λόγια… “φέξε μου και γλίστρησα” εάν ισχύσουν όλα αυτά.

Η απάντηση στον τίτλο που εγώ διάλεξα, είναι όχι. Καμία παράταση δεν θα κάνει καλό στον χώρο μας, κατά την γνώμη του γράφοντα πάντα, μα από την άλλη, σε περίπτωση που “υποχρεωτικά” δοθεί, καλό είναι να μην επικρατήσει η “μικροπρέπεια” μα η ενότητα που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο Προοδευτικός χώρος για να ελπίσει ξανά. Να ελπίσει σε μια Προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου.

Photo by Steve Houghton-Burnett on Unsplash