ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Παρέμβαση Χρηστίδη: “Να βάλουμε την ενσυναίσθηση απέναντι στην κουλτούρα της βίας και του μπούλινγκ”
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος ο οποίος δεν αντιλαμβάνεται ότι η σημασία της σημερινής Επιτροπής είναι μεγάλη και κάθε κουβέντα την οποία κάνουμε, θα μπορούσαμε να την έχουμε κάνει και νωρίτερα και δεν αναφέρομαι σε αυτή την κοινοβουλευτική περίοδο. Θα μπορούσε να είχε γίνει και την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο και την προ-προηγούμενη και ακόμα παλιότερα.
Άκουσα τον Υπουργό να βγαίνει και να λέει λίγο μετά την ανακοίνωση της πλατφόρμας ότι μέσα σε 24 ή 36 ώρες είχαν ήδη γίνει εφτά καταγγελίες και αναρωτιέμαι, πραγματικά, αν κάποιος κάνει τον μαθηματικό υπολογισμό πόσες τέτοιες καταγγελίες θα είχαμε καταγράψει, πόσα περιστατικά θα είχαμε αντιμετωπίσει, τι βία θα είχαμε εντοπίσει για να μπορέσουμε στην πραγματικότητα να δούμε όλα αυτά τα οποία πιέζουν ασφυκτικά την ελληνική κοινωνία και η οποία, κατά την άποψή μου, έχει χαρακτηριστικά τα οποία πρέπει να τα δούμε σε βάθος. Νιώθω ότι όσα συζητάμε τώρα έρχονται να αντιμετωπίσουν τα αποτελέσματα της κουλτούρας της βίας και όχι τόσο πολύ την αιτία την οποία πρέπει να τη δούμε σε βάθος και με πολύ μεγάλη προσοχή πέρα και πάνω από κόμματα και χρώματα.
Αυτονόητα όλοι μας είμαστε υπέρ οποιασδήποτε πρωτοβουλίας από ένα που αναγνωρίζει το πρόβλημα όπως μπορεί να είναι η πλατφόρμα. Αυτονόητα είμαστε όλοι υπέρ μιας καμπάνιας η οποία υλοποιείται και η οποία θα δώσει σε όλους το δικαίωμα και τη δυνατότητα να μιλήσουν φέρνοντας ακόμα πιο κοντά τα μηνύματα, τα οποία θέλουν να στείλουν όσοι υφίστανται μπούλινγκ. Αλλά επειδή εδώ, σ’ αυτήν την Επιτροπή, έχουμε συζητήσει και τα αποτελέσματα της έμφυλης βίας, κυρία Πρόεδρε, θα θυμάστε και νομίζω το καταλαβαίνουμε όλοι από τα πρόσφατα περιστατικά, ότι το 15900 ή τα αρμόδια αστυνομικά τμήματα τα οποία καταπολεμούν την έμφυλη βία δεν έχουν δώσει τις λύσεις και τις απαντήσεις, διότι πολύ απλά πρέπει να πάμε πολύ πίσω να δούμε τι είναι αυτό το οποίο σήμερα γεννά τη βία, τι είναι η βία και τι είναι αυτό το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε.
Επομένως, το πρώτο το οποίο θέλω να αναγνωρίσω και να πω με πολύ καθαρό τρόπο και προς την αρμόδια Υπουργό, η οποία σήμερα βρίσκεται εδώ, είναι ότι πρέπει να ξαναδείτε το ζήτημα της κοινωνιολογίας. Είναι ένα θέμα το οποίο μας απασχολεί, είναι ένα θέμα το οποίο λείπει και το βλέπουμε να εξελίσσεται σε μια σειρά θεμάτων τα οποία έχουν να κάνουν από την κουλτούρα της βίας και της συμμετοχής μέχρι την κουλτούρα που αναπτύσσει ένας πολίτης σήμερα στη σχέση του με το πολιτικό σύστημα, πρέπει να το δούμε σοβαρά.
Το δεύτερο το οποίο θέλω να πω είναι ότι εδώ έχουμε μία βία, η οποία δεν αφορά μόνο το μπούλινγκ. Έχουμε βία η οποία αναπτύσσεται μέσα και έξω από το σχολικό περιβάλλον είτε αυτό αφορά τα γήπεδα, είτε αυτό αφορά τους δρόμους, είτε αυτό αφορά τον τρόπο με τον οποίο κάποιος εκφράζεται στο διαδίκτυο, είναι κάτι το οποίο αντανακλά, κατά την άποψή μου, τη βία η οποία αναπτύσσεται συνολικά στην ελληνική, στην ευρωπαϊκή και στην παγκόσμια κοινωνία.
Είναι μια βία η οποία συνοδεύεται από ένα πράγμα το οποίο εμένα με ξεπερνά και νομίζω ότι επίσης πρέπει να το αναλύσουμε- δεν ξέρω αν οι ειδικοί βρισκόμαστε σήμερα εδώ- αλλά νομίζω ότι και η επιτροπή πρέπει να το δει. Μαζί με τη βία αυτό το πράγμα το οποίο έρχεται είναι η ανοχή στη βία. Τη συνηθίζουμε, τη βλέπουμε κάθε μέρα και «καταπίνουμε» μια μικρή ποσότητα δηλητηρίου και θα πεθάνουμε από τον «μιθριδατισμό» της βίας.
Είναι μια κουλτούρα βίας, η οποία αναπτύσσεται παντού. Από το πρωί που ανοίγουμε τις τηλεοράσεις μέχρι το βράδυ. Είναι ένα κομμάτι, το οποίο πρέπει να μας απασχολήσει πάρα πολύ έντονα. Και σχετίζεται με τους χώρους εργασίας, τους χώρους διασκέδασης, τους χώρους φυσικών ή διαδικτυακών συναντήσεων. Και είναι μία βία, η οποία υπάρχει παντού. Βία η οποία σχετίζεται με τα οικονομικά δεδομένα. Βία η οποία σχετίζεται με τις συνθήκες στις οποίες μεγαλώνει σήμερα ένα παιδί και μία οικογένεια. Βία η οποία έχει να κάνει με την αγωνία, το άγχος, την ανασφάλεια την οποία έχεις από το να μπεις στη διαδικασία να πας στη δουλειά σου μέχρι τον κίνδυνο του να επιστρέψεις. Όλο αυτό επιστρέφει στο σπίτι, με πολύ πολύ μεγάλη ένταση. Και αυτό είναι κάτι το οποίο σκάει στην πραγματικότητα. Στην ανάγκη την οποία έχουν τα παιδιά σήμερα να βρουν το ρόλο τους μέσα από την έξαρση του μπούλινγκ.
Επομένως, χρειάζεται πραγματικά ακόμα περισσότερους κοινωνιολόγους. Χρειάζεται ένα κοινωνιόγραμμα, το οποίο να φτιάξουμε μέσα στα σχολεία, για να ξέρουμε τι ακριβώς συμβαίνει για κάθε μαθητή, εξατομικευμένα. Χρειάζεται ακόμα περισσότερους ψυχολόγους.
Και εδώ σας το λέω, επειδή η συζήτηση, κυρία Υπουργέ, μπορεί εύκολα να πάει, δεν πιστεύω θα το κάνετε εσείς σήμερα εδώ, αλλά πολύ εύκολα να πάει στη λογική «μα πόσους να πάρουμε», «δεν έχουμε λεφτά». Το ξέρω ότι δε το λέτε εσείς. Απλά λέω ότι για μας ως ΠΑΣΟΚ, αυτό αποτελεί προτεραιότητα. Και αν μπορούσαμε να βρούμε λεφτά, τα οποία να αφορούν το μέλλον των παιδιών μας, θα έπρεπε να τα δώσουμε κατά προτεραιότητα σε πολλούς και διαφορετικούς όρους.
Κυρία Πρόεδρε, έχω αρκετά πράγματα να πω ακόμα. Επειδή, δεν θέλω να κλέψω χρόνο από κανένα συνάδελφο, θα σταθώ μόνο σε ένα σκέλος. Νιώθω ότι ένα κομμάτι το οποίο λείπει σήμερα από την κουβέντα, η οποία γίνεται και εδώ, είναι το κομμάτι, εκτός από το σχολείο, το κομμάτι της κουλτούρας που αποκτούμε από την τέχνη. Μας λείπει το θέατρο. Μας λείπει η προσέγγιση του πολιτισμού. θα έλεγα δε, ότι ένα κομμάτι, ειδικά της τέχνης και του πολιτισμού, που προσλαμβάνουν σήμερα οι νέοι άνθρωποι είναι και στα όρια του προβληματικού. καλλιεργεί ένα κομμάτι των μουσικών ακουσμάτων, κουλτούρα βίας, κουλτούρα έμφυλης αντιπαράθεσης, κακοποιητικού λόγου, διακίνησης και χρήσης ναρκωτικών.
Αυτά είναι πράγματα τα οποία μπορούμε να ανατρέψουμε για ένα χρονικό διάστημα «κάτω από το χαλί» και να πούμε ότι θα ασχοληθούμε με κάτι άλλο. Δεν θα μείνουν για πολύ καιρό «κάτω από το χαλί». θα βγουν στο προσκήνιο και θα αναγκαστούμε να τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις.
Επομένως, παροτρύνω σήμερα και την Επιτροπή και εσάς προσωπικά, να δείτε και αυτά τα θέματα, γιατί κατά την άποψή μας, είναι στις αιτίες δημιουργίας βίας. Τα υπόλοιπα θα τα καταθέσω και στα πρακτικά. Ευχαριστώ πολύ».