ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Παύλος Γερουλάνος: “Ο χώρος μου, το ΠΑΣΟΚ είναι “σκόρπιος” στα 4 σημεία του ορίζοντα! Χρειάζεται τόλμη για να έρθει η Πρόοδος!”
Ο Παύλος Γερουλάνος, στο κείμενό του με τίτλο “Ανασχηματισμός Vs Αναγέννηση 2021” κάνει λόγο για έναν Προοδευτικό χώρο “αμήχανο”, που δεν τολμά!
Επισήμανε πως οι προοδευτικοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται στα 4 σημεία του ορίζοντα μεταξύ ΚΙΝΑΛ-ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ
“Ανασχηματισμός vs. Αναγέννηση 2021
Ο ανασχηματισμός επιβεβαίωσε ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι ικανοποιημένος με την πορεία της χώρας (ακόμα και σε θέματα που αφορούν στην παιδεία και στον τουρισμό). Θεωρεί σώφρονα την σαλαμοποίηση της εξωτερικής πολιτικής και συνεχίζει να πιστεύει ότι θα φέρει ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα όταν μειώσει το κόστος εργασίας και αφαιρέσει από τον ανταγωνισμό τις Ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Επιβεβαίωσε επίσης ότι θα πάει στις επόμενες κάλπες το συντομότερο, εμβολίου και δημοσκοπήσεων επιτρέποντος, με «όραμα» το σχέδιο Πυσσαρίδη και αφήγημα «επιτυχούς διακυβέρνησης», παρά τις επικίνδυνες συγχύσεις που έχει προκαλέσει στην κοινωνία η πολιτική του για την πανδημία.
Απέναντι σε αυτό το αφήγημα και αυτό το «όραμα» ο προοδευτικός χώρος συμπεριφέρεται φοβικά, αμυντικά, αποσπασματικά χωρίς σχέδιο και πρόταση. Συμπεριφέρεται ως ηττημένος πριν πάει στις κάλπες, με μόνη αντιπρόταση την ποιότητα διαχείρισης του οράματος του «άλλου».
Αυτός δεν είναι ο χώρος που εγώ γνωρίζω. Ο δικός μου χώρος, ο χώρος που εκφράστηκε από το ΠΑΣΟΚ και που σήμερα βρίσκεται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα (στο ΚΙΝΑΛ, στο ΣΥΡΙΖΑ, στην ΝΔ και στο σπίτι του) δεν πάλεψε ποτέ με τα οράματα του άλλου. Πάλεψε πάντα για τα δικά του οράματα. Οράματα που αφορούσαν στην Ελλάδα, τον Έλληνα και την Ελληνίδα. Οράματα που αφορούσαν σε όλη την κοινωνία και όχι μόνο κάποιους. Και πάνω από όλα, οράματα που δεν διαχειρίζονταν γραμμικά τις δυνατότητες της χώρας αλλά ενέπνεαν όλους μας να καταφέρουμε περισσότερα από ό,τι μας έταξε η μοίρα μας.
Σε αυτό τον χώρο δεν ταιριάζει η μοιρολατρία. Διότι όταν νιώθει ανασφαλής ο χώρος κατακερματίζεται και ισοπεδώνεται. Τώρα είναι η ώρα να ξεχάσουμε τις καρέκλες στις οποίες τόσο καιρό βολευτήκαμε, να σταθούμε στα πόδια μας και να μετρήσουμε τις πραγματικές μας δυνάμεις μέσα στην κοινωνία. Να εκφράσουμε το δικό μας όραμα και να πάμε στην μάχη συντεταγμένοι και σίγουροι για τα πιστεύω μας.
Τώρα είναι η ώρα να πούμε ότι το παραγωγικό μοντέλο της χώρας θα αλλάξει μόνο όταν διευρυνθεί η παραγωγική της βάση. Ότι για να διευρυνθεί η παραγωγική βάση της Ελλάδας πρέπει να λαμβάνονται οι αποφάσεις όσο πιο κοντά στην κοινωνία γίνεται.
Να αποσυγκεντρωθεί, δηλαδή, η εξουσία ώστε να σπάσει ο συγκεντρωτισμός που κρατάει δημιουργικές δυνάμεις της χώρας εγκλωβισμένες. Σε ένα κόσμο που αλλάζει ραγδαία, τώρα είναι η ώρα για πολυεπίπεδη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που δημιουργεί συμμαχίες πέρα από τα σύνορα της Ευρώπης. Τώρα είναι η ευκαιρία να σχεδιάσουμε τα πάντα από την αρχή, από την παιδεία μέχρι και τον τουρισμό, διότι όλα αλλάζουν και οι παλιές συνταγές δεν θα φέρουν τα ίδια αποτελέσματα. Και τώρα είναι η ώρα για μια διακυβέρνηση που θα κινητοποιήσει κάθε Έλληνα και Ελληνίδα για να γίνει η ανάκαμψη υπόθεση όλων μας. Μόνο έτσι θα δημιουργήσουμε την μεσαία τάξη που τόσο ανάγκη έχουμε για την πρόοδο της χώρας.
Σύντομα, η Ελλάδα μπαίνει σε βαθύτερη κρίση. Αν δεν δώσουμε το δικό μας όραμα, αυτή η Δεξιά θα κάνει αυτό που έκανε πάντα. Θα μοιράσει πολλά χρήματα σε λίγους ευελπιστώντας ότι κάποια από αυτά θα παραμείνουν στην χώρα. Μια πολιτική που μας έχει οδηγήσει ξανά και ξανά σε χρεοκοπία και εξάρτηση.
Μπορεί να μην είναι ακόμα φανερό σε όλους, αλλά η μάχη μπροστά μας δεν είναι μάχη επιβίωσης του χώρου. Είναι μάχη επιβίωσης της χώρας. Και σε αυτή την μάχη, η Ελλάδα χρειάζεται όλες τις κοινωνικές δυνάμεις στις επάλξεις.
