Γράφει ο Άγγελος Γαβρής/Αρχισυντάκτης “The Socialist”

“White House”, παραδικαστικό, σκευωρία novartis, “μαγαζάκια”, “ατζέντα”, “μαγειρεμένες” λίστες,”λαγοί” για τηλεοπτικές άδειες, κύκλωμα παιδικής πορνείας… Αυτά είναι τα δημοσιεύματα που αφορούν στα 2 μεγάλα κόμματα της Ελλάδας.

Από την πρώτη στιγμή που διαβάσαμε σε ΜΜΕ για αποκαλύψεις “μεγατόνων” που αφορούν τον ΣΥΡΙΖΑ και την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ , περιμέναμε την “απάντηση” που  θα έδινε το μέχρι στιγμής κόμμα της “αξιωματικής αντιπολίτευσης”. Η απάντηση ήρθε, μετά απο 2 ΣΚ αποκαλύψεων και δημοσιευμάτων που έφερναν το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα σε δυσχερέστατη θέση τόσο σε επίπεδο ειδήσεων όσο και σε ηθικό-πολιτικό επίπεδο. Ήρθε απάντηση από συγκεκριμένο Μέσο Ενημέρωσης που σχετίζεται ολοφάνερα με τον ΣΥΡΙΖΑ και τις υποθέσεις του και το ρεπορτάζ που “Βγήκε στη φόρα” είναι βαρύ μα δίχως ονόματα. Αυτό δεν είναι ακριβώς αποκάλυψη. Είναι περισσότερο, κατά την γνώμη πολλών, απειλή. Μια απειλή που στόχο έχει τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από όσα “βγήκαν στη φόρα” για την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργώντας το “τρεντ” #ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ_ΣΥΡΙΖΑ.

Η πολιτική ευθύνη που βαραίνει τα δυο κόμματα εξουσίας πλέον μπλέκει με βαρύτατες ποινικές ευθύνες που η Δικαιοσύνη οφείλει να εξετάσει για το κατά πόσο αληθεύουν τα δημοσιεύματα και κατά πόσο τα εμπλεκόμενα πρόσωπα έχουν διαπράξει όλα όσα φέρονται να διαπράττονται στις αποκαλύψεις των ΜΜΕ τον τελευταίο μήνα.

“Δύσοσμο” το πολιτικό σκηνικό.

Ένα πολιτικό σκηνικό φέρνει τα 2 κόμματα να βρίσκονται σε ανοιχτό πόλεμο χωρίς ηθικούς φραγμούς και από τις 2 πλευρές. “Μαχαιρώματα”, “Χτυπήματα κάτω από την ζώνη” και ένα διαρκές παιχνίδι εντυπώσεων με στόχο την πολιτική εξόντωση (και όχι μόνο) του αντιπάλου.

Δεν αντιλαμβάνεται μάλλον κανείς, πως μέσα από τέτοιες διαδικασίες, όταν τον ρόλο του πολιτικού κριτή παίζει η Δικαιοσύνη, πως δεν υπάρχει πολιτική μάχη, άρα, δεν υπάρχει πολιτική αντιπαράθεση με ουσιαστικά πολιτικά επιχειρήματα και πράξεις που θα ωφελήσουν  τον Έλληνα πολίτη. Χωρίς πολιτικό έργο, δεν υπάρχει πολιτική σκέψη. Χωρίς πολιτική σκέψη, δεν υπάρχει ιδεολογία και αυτό είναι ένα συνεχές “παιχνίδι” τακτικής των 2 κομμάτων που καπηλεύονται ιδεολογίες, νομοθετικά έργα και ορισμένοι ακόμα και πρόσωπα τα οποία δεν ανήκουν και δεν άνηκαν ποτέ στον δικό τους ιδεολογικό πολιτικό χώρο. Ακούσαμε για παράδειγμα, την ΝΔ να μιλά για “αλλαγή” και για δημοκράτες πολιτικούς του κεντρώου χώρου μα και για “σοσιαλίζων” ανασχηματισμό. Στο “καπάκι” ακούμε εδώ και καιρό τον ΣΥΡΙΖΑ να μιλά για “Βρώμικο 89” και να γίνεται μια ύστατη προσπάθεια “παπανδρεο-ποίησης” του Αλέξη Τσίπρα.

Αντιλαμβάνεστε ελπίζω πως στόχος αυτής της πολιτικής ιδεολογικής υποτίμησης είναι ο χώρος του κέντρου και της κεντροαριστεράς. Μια απόπειρα δημιουργίας μιας “νέας τάξης πραγμάτων” που θα ωφελήσει την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσουν να “παίζουν” μεταξύ τους σε ένα πολιτικό σκηνικό που θυμίζει έκρηξη υπονόμου. Σε ένα πολιτικό σκηνικό που θα έχει χάσει το ενδιαφέρον των πολιτών και την ουσία του, την ιδεολογία και την πολιτική δημιουργία, το έργο που θα ωφελεί την κοινωνία και την οικονομία του αύριο.

Μην τους κάνετε το χατήρι να “παίξετε” το παιχνίδι τους. Δεν διακυβεύεται το  μέλλον του Έλληνα πολίτη στις δικαστικές αίθουσες, όπως εύλογα μπορεί κανείς να κάνει τον παραλληλισμό-δεν κρίνονται τα πρωταθλήματα στα δικαστήρια, μα στο “χορτάρι”-μα στη Βουλή των Ελλήνων. Θέλουμε προτάσεις, πολιτικό έργο, ήθος και δημοκρατία. Όλα τα άλλα είναι Παρακράτος και καθώς φαίνεται, αφορούν τα 2 κόμματα εξουσίας πολύ περισσότερο από ότι δείχνουν τα πρόσφατα δημοσιεύματα.