Προγραμματική αντιπολίτευση ουσίας και όχι αντιπολίτευση εντυπωσιασμού

Γράφει ο Μπάμπης Καραγεωργίου, Δημοσιογράφος

Πριν από λίγες ημέρες και υπό το βάρος του αποκαλυπτικού ρεπορτάζ του «Βήματος»  και του Βασίλη Λαμπρόπουλου για την μοιραία νύχτα των Τεμπών ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής απηύθυνε κάλεσμα στην Αντιπολίτευση για κατάθεση από κοινού, ψήφου δυσπιστίας στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Είναι σαφές πως όλοι μας, ολόκληρη η ελληνική κοινωνία ζητά διαφάνεια και δικαιοσύνη. Διάχυτη άλλωστε είναι η αίσθηση στην κοινωνία ότι ούτε δικαστικό, ούτε πολιτικό σύστημα κινήθηκαν αποτελεσματικά για την απόδοση ευθυνών. Αυτό το πιστεύει το 88% των πολιτών σύμφωνα με δημοσκόπηση της Metron Analysis για λογαριασμό του Mega, πριν από λίγες ημέρες.

Παράλληλα πλέον στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος υπάρχουν στελέχη που διαφωνούν ανοιχτά με τους χειρισμούς, αλλά και το πέπλο προστασίας γύρω από τον πρώην υπουργό, Κώστα Καραμανλή.

Η κίνηση αυτή μετά από αρκετό καιρό και υπό το βάρος των αρνητικών δημοσκοπήσεων αποτελεί μια ρελανς του Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά ουσιαστικά τίποτα δεν δείχνει πως θα υπάρξει κάποιο ουσιαστικό αντίκτυπο στην κυβέρνηση. Κάτι που ιστορικά έχουν δείξει τα δεδομένα.

Εξηγώ παραθέτοντας δύο παραδείγματα από διαφορετικές κυβερνήσεις:

Ιούνιος 2018

Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Κυριάκος Μητσοτάκης ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπέβαλε πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης Τσίπρα εν όψει της επικείμενης συμφωνίας για την ονομασία της πΓΔΜ.

Η συγκεκριμένη πρόταση δυσπιστίας καταψηφίστηκε από 153 βουλευτές, ενώ υπέρ ψήφισαν 127.

Παράλληλα ο Αλέξης Τσίπρας τον Ιανουάριο του 2019  ζήτησε και έλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής για τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Ιανουάριος 2023

«Η παρακρατική λειτουργία, η διαφθορά και η πρωτοφανής νοοτροπία αυθαίρετης και ιδιοτελούς άσκησης της εξουσίας αποτελεί στρατηγική επιλογή αυτής της Κυβέρνησης, η οποία έχει ήδη απωλέσει την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία ούτε για μια στιγμή ακόμα.

Για τους λόγους αυτούς υποβάλλουμε πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης, ως ένα πρώτο βήμα της πορείας στο λαό για την υπεράσπιση της δημοκρατίας, της διαφάνειας και της δικαιοσύνης».

Με τα παραπάνω λόγια ο τότε Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, στις 25 Ιανουαρίου του 2019 καταθέτει πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη με φόντο την υπόθεση των υποκλοπών.

156 βουλευτές καταψήφισαν την πρόταση δυσπιστίας, ενώ 143 βουλευτές την υπερψήφισαν. Είχε προηγηθεί μια σκληρή αντιπαράθεση με μεγάλη ένταση μεταξύ Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκου Μητσοτάκη.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολιτικός αναλυτής για να αντιληφθεί ότι η ψήφος εμπιστοσύνης θα πέσει στο κενό και θα μετατραπεί σε ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, σε μια περίοδο που η Αντιπολίτευση δεν θα έπρεπε να δώσει «σανίδα σωτηρίας» σε αυτήν, βγάζοντας την από την δύσκολη θέση.

Η πρόταση μομφής είναι το κορυφαίο αντιπολιτευτικό «όπλο» της Αντιπολίτευσης και αυτό δεν θα έπρεπε να ξοδευτεί αλόγιστα και λέω “ξοδευτεί” γιατί εφόσον εκπέσει, η επόμενη θα μπορούσε δυνητικά και με βάση το Σύνταγμα να κατατεθεί μετά το πέρας ενός εξαμήνου.

Δυστυχώς ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με την κίνηση του πετάει, ένα σωσίβιο στην κυβέρνηση που να βγει «ανανεωμένη» με την ψήφο 158 βουλευτών, την ώρα που βρίσκεται σε μια εξαιρετικά δυσμενή θέση. Γιατί μαθηματικά αυτό θα συμβεί. Δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι η κυβέρνηση θα «πέσει» από τους Βουλευτές της. Η στήριξη της Αντιπολίτευσης στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ είναι προφανώς αυτονόητη, αλλά αυτό δεν αλλάζει σε καμία περίπτωση το προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα της.

Αναφορικά με το κοινό μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων:

Καίριας σημασίας για να καταστεί εφικτό κάθε εγχείρημα σύγκλισης των προοδευτικών δυνάμεων είναι να μπουν στην ατζέντα των συζητήσεων αρχές, ιδέες, αξίες και ένας στόχος βασισμένος πάνω σε αυτές και όχι βασισμένος πάνω σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα.

Οι ιδιαιτερότητες φυσικά πολλές και τα προβλήματα σε αυτό το κατακερματισμένο τοπίο στην Κεντροαριστερά όπως έχει διαμορφωθεί στην χώρα μας μετά τις τελευταίες εκλογές περισσότερα.

Είναι σαφές και το δείχνουν πλέον οι πολίτες κατηγορηματικά. Η κοινωνία έχει ανάγκη από μια δυναμική, προγραμματική αντιπολίτευση που δεν θα επικεντρώνεται σε κινήσεις εντυπωσιασμού, αλλά σε κινήσεις ουσίας.