« Σε λάθος εποχή γεννήθηκες» -Του Βασίλη Κοτσαρίνη

   Πιο επίκαιρος από ποτέ μοιάζει, για εμάς τους νέους, ο στίχος του τραγουδιού γνωστού συγκροτήματος, δεδομένης της κατάστασης που βιώνουμε σήμερα. Αυταπόδεικτο αποτελεί το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μια ηλικία στην οποία τα ερεθίσματα και οι εικόνες που λαμβάνουμε από την κοινωνία συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στη διάπλαση του χαρακτήρα μας. Από τη μια σκηνές βίας και δυσάρεστα γεγονότα που εκτυλίσσονται καθημερινά και από την άλλη οι απαγορεύσεις και περιορισμοί, που έχει επιφέρει η μάστιγα της πανδημίας, αντικαθιστούν τα συναισθήματα ελευθερίας και ξεγνοιασιάς με αυτά της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας για το μέλλον. 

   Η νέα πραγματικότητα στην οποία εντασσόμαστε μας γεμίζει με ερωτηματικά, ανασφάλεια και μας αναγκάζει να αναθεωρήσουμε πράγματα που γνωρίζαμε και ίσως θεωρούσαμε δεδομένα στο παρελθόν. Διανύουμε μια περίοδο όπου τα φοιτητικά έδρανα έχουν αντικατασταθεί από την οθόνη του υπολογιστή, το φοιτητικό σπίτι για αρκετούς παραμένει το σπίτι των γονιών και χαρακτηριστικά αδράνειας, απροθυμίας, ενδεχομένως μοναξιάς, πνευματικής αλλά και σωματικής εξουθένωσης αρχίζουν να κυριαρχούν στην καθημερινότητα μας. Η διασκέδαση μας, στην καλύτερη των περιπτώσεων, περιορίζεται σε αριθμό ατόμων, σε ωράριο λειτουργίας καταστημάτων, σε χρήση μάσκας, ενώ η έξοδος μας από το σπίτι πραγματοποιείται με ενημέρωση και συνεχή ανησυχία ελέγχου. Ακόμη, η αυθόρμητη εκδήλωση συναισθημάτων, κύριο χαρακτηριστικό της νέας γενιάς, καθίσταται επικίνδυνη. Βεβαίως όλα αυτά είναι μη φυσιολογικά, αλλά σε περίοδο πανδημίας μπαίνουμε στη διαδικασία να επαναπροσδιορίσουμε τον όρο «φυσιολογικό». 

   Σαν να μην έφτανε αυτό, στο κάδρο της πανδημίας έρχονται να προστεθούν τα φαινόμενα διαφόρων μορφών βίας, των οποίων καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες. Παρατηρούμε αυτή τη μάστιγα να εισέρχεται σε χώρους όπως το θέατρο, το πανεπιστήμιο, την τηλεόραση, το σχολείο, την πολιτική, σε χώρους δηλαδή στους οποίους μεγαλώσαμε, φοιτήσαμε ή θα φοιτήσουμε αλλά και σε χώρους που ενίοτε  μας γοητεύουν να ασχοληθούμε. Δεδομένου ότι βίαιες συμπεριφορές πρωταγωνιστούν συνεχώς στην κοινωνία, τα συναισθήματα ελευθερίας, άγνοιας κινδύνου και ενθουσιασμού δίνουν τη θέση τους σε αυτά της ανασφάλειας, αβεβαιότητας και ανησυχίας. Η βία εξελίσσεται σε χαρακτηριστικό της κοινωνίας και πλέον μια λεπτή γραμμή χωρίζει το θύμα από το θύτη. Σίγουρα μη φυσιολογικό, ούτε σε περίοδο πανδημίας. 

   Είναι όμως αρκετά αυτά τα γεγονότα για να μας αναγκάσουν να το βάλουμε κάτω; 

Ως νέοι, ανεξαρτήτου ηλικίας, οφείλουμε να αναλογιστούμε σε ποια κοινωνία θέλουμε να έχουμε θέση και να αγωνιστούμε με σκοπό να διαμορφώσουμε τις αξίες και τα ιδανικά που θα τη χαρακτηρίζουν. Σίγουρα, οραματιζόμαστε μια κοινωνία που να μας παρέχει ασφάλεια, ελευθερία και δημοκρατία όπου το άγχος και η αγωνία δε θα αποτελούν πυλώνες αλλά το λεγόμενο «αλατοπίπερο» της ζωής μας. Σε αυτή την κοινωνία είναι σημαντικό να εντάξουμε ορισμένα στοιχεία και τάσεις που μας επέφερε η πανδημία όπως η τηλεκπαίδευση ή οι διαδικτυακές συναντήσεις και να αξιοποιήσουμε περισσότερο την τεχνολογία, έτσι ώστε να βγούμε από αυτή την περίοδο όσο δυνατόν κερδισμένοι και με νέα εφόδια. Αυτό όμως που είναι αδιαπραγμάτευτο είναι ότι δε σχεδιάζουμε, δε οραματιζόμαστε και σίγουρα δε δεχόμαστε μια κοινωνία όπου η βία σε όποια μορφή της και από όπου και αν προέρχεται, έχει θέση. Δε νοείται ο σεβασμός, η κατανόηση και τα δημοκρατικά ιδεώδη στα οποία μυούμαστε να συγχέονται με την αγανάκτηση, την προσβολή, τη λεκτική, σωματική και οποιαδήποτε άλλη μορφή βίας. Είμαστε μια γενιά με δυναμική, με προοπτική αλλά και μια γενιά ευαίσθητη. Μπορούμε εύκολα να παρασυρθούμε αλλά και εξίσου εύκολα μπορούμε να αναλάβουμε ευθύνες. Έχουμε δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Είναι σημαντικό να εκμεταλλευόμαστε  τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται για εξέλιξη και να αποποιούμαστε συμπεριφορές που λειτουργούν οπισθοδρομικά, για να δημιουργήσουμε μια κοινωνία όπως τη θέλουμε και όπως μας αξίζει. 

Είναι ένας διαρκής αγώνας και ένα στοίχημα που πρέπει να το κερδίσουμε.. 

   Κοτσαρινης Βασίλειος 

   Φοιτητής Κτηνιατρικής ΑΠΘ

   Μέλος της νέας γενιάς του Κινήματος Αλλαγής