Σκληρή κριτική και ερωτήματα από την Κατερίνα Σπυριδάκη – “Η κυβέρνηση είναι ανίκανη να διαχειριστεί τις προκλήσεις του σήμερα.”

Στις καταστροφικές πυρκαγίες που κατέκαψαν για ακόμη μία φορά την Αττική αναφέρθηκε με μία μακροκελή και ιδιαιτερώς συναισθηματικά φορτισμένη ανάρτηση η Βουλευτής Λασιθίου, Κατερίνα Σπυριδάκη.

“Να καταλάβουμε τι φταίει για μια ακόμη φορά και παρά τις διαβεβαιώσεις του υπ. Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας ότι «είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε πρόκληση» τελικά.. Όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε η πύρινη πρόκληση, αλλά, ως φαίνεται, δεν είμαστε έτοιμοι ούτε και για την επόμενη ημέρα.” ανέφερε η κ. Σπυριδάκη ενώ παράλληλα τόνισε πως “η πρόληψη είναι το κύριο όπλο μας και απαιτείται ένας ολοκληρωμένος και συντονισμένος σχεδιασμός με γρήγορα κρατικά αντανακλαστικά. Και επιτέλους η χώρα μας έχει ανάγκη από μία καθόλα υπεύθυνη κυβέρνηση που με σοβαρότητα και ρεαλισμό θα έρθει να εγγυηθεί, όχι μόνο την ασφάλεια των πολιτών, αλλά και ένα περιβάλλον για τις μελλοντικές γενιές.“

Ολόκληρη η ανάρτηση της:

Και τώρα τι; Ποια είναι η αποτίμηση;

Ποια είναι η επόμενη μέρα;

Μια γυναίκα έφυγε από τη ζωή παλεύοντας με τις φλόγες. Κάηκαν πάνω από 100.000 στρέμματα. Καταστράφηκαν δεκάδες περιουσίες.

Οι καπνοί που σκέπασαν την Αθήνα σκοτείνιασαν τις ψυχές όλων.

Και τώρα; Τώρα τι γίνεται, όταν ενώ, τάχα, ήμασταν έτοιμοι για κάθε πρόκληση, τελικά τίποτε δεν πήγε καλά;

Να κοιτάξουμε πίσω; Να κοιτάξουμε μπροστά;

Ένα είναι σίγουρο: Δεν είναι ώρα για εθελοτυφλία! Πρέπει επιτέλους να δούμε τα πράγματα όπως είναι.

Να καταλάβουμε τι φταίει για μια ακόμη φορά και παρά τις διαβεβαιώσεις του υπ. Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας ότι «είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε πρόκληση» τελικά.. Όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε η πύρινη πρόκληση, αλλά, ως φαίνεται, δεν είμαστε έτοιμοι ούτε και για την επόμενη ημέρα.

Σίγουρα, δηλώσεις όπως «προσπαθούμε κάθε χρόνο να γίνουμε καλύτεροι» δεν απαντάνε στην θλίψη, τον θυμό και την αγανάκτηση που νιώθουν οι πολίτες. Απλά δυναμιτιζουν την οργή…

Και όλα αυτά ξέροντας ότι αν συνεχιστούν έτσι οι σχεδιασμοί και τα μέτρα πρόληψης τίποτε δεν θα αλλάξει. Αντιθέτως, όλα θα μείνουν ίδια, όλα θα μείνουν σταθερά. Το μόνο που αλλάζει – χωρίς να μας ρωτάει – είναι η ένταση των φαινομένων και το μέγεθος των καταστροφών.

Η πρόληψη είναι το κύριο όπλο μας και απαιτείται ένας ολοκληρωμένος και συντονισμένος σχεδιασμός με γρήγορα κρατικά αντανακλαστικά. Και επιτέλους η χώρα μας έχει ανάγκη από μία καθόλα υπεύθυνη κυβέρνηση που με σοβαρότητα και ρεαλισμό θα έρθει να εγγυηθεί, όχι μόνο την ασφάλεια των πολιτών, αλλά και ένα περιβάλλον για τις μελλοντικές γενιές.

Δεν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή, καλούμαστε να προσαρμόσουμε τις κοινωνίες μας, τις οικονομίες μας, την παραγωγή μας, τη ζωή μας στις νέες απαιτήσεις. Και όταν μιλάμε για προσαρμογή, δεν εννοούμε παθητικότητα. Το κράτος δεν είναι παρατηρητής, είναι συνδημιουργός της κατάστασης.

Η κυβέρνηση οφείλει να δώσει απαντήσεις άμεσα γιατί δεν έχει προχωρήσει σε ουσιαστικές πράξεις πρόληψης, και μάλιστα, άφησε αναξιοποίητες ευκαιρίες πραγματικής Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας της χώρας μας απέναντι σε τέτοιες απειλές, ενώ, σύσσωμη η αντιπολίτευση τόσο καιρό της έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου.

Η νέα πραγματικότητα ακούει στο όνομα: Κλιματική Αλλαγή. Κλιματική Κρίση.

Απαιτείται σοβαρότητα και όχι με αντικρουόμενες δηλώσεις που κάθε άλλο παρά βοηθητικές είναι. Άλλωστε, αυτό το οποίο θεωρούσαμε «κανονικότητα» φαίνεται να είναι πια παρελθόν. Αν μείνουμε, όμως, στο παρελθόν θα χάσουμε το μέλλον.

Οι ανάγκες του σήμερα είναι άλλες από αυτές που η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει θέσει.

Οι ανάγκες του σήμερα πρέπει να μπορούν να καλυφθούν για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις του αύριο.

Όμως η πραγματικότητα “αδειάζει” την όποια δήλωση.

Η κυβέρνηση είναι ανίκανη να διαχειριστεί τις προκλήσεις του σήμερα.

Η αποτίμηση της κατάστασης, η ουσιαστική αξιολόγηση της δράσης του κρατικού μηχανισμού και η απόδοση ευθυνών είναι η αρχή και όχι το τέλος.

Είναι μια αρχή για να διαχειριστούμε την επόμενη μέρα, με ουσιαστικό και αποτελεσματικό πλάνο διαχείρισης της κατάστασης που άφησαν πίσω οι φλόγες.

Και είναι μια αρχή που πρέπει να γίνει για να μπορέσουμε να νιώσουμε το πιο ουσιαστικό: την ασφάλεια.

Για να φύγει το συναίσθημα που επικρατεί σήμερα σε κάθε γωνιά της χώρας, που σε λόγια εκφράζεται με το “Δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει αύριο”.

Για να μπορούμε να μιλάμε για ένα κράτος εγγυητή. Για να μπορούμε να μιλάμε για ένα πολιτισμένο, και, δη, ευρωπαϊκό, κράτος.

Για να μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα έχουμε μια Ελλάδα που να αξίζει στους Έλληνες.