Στέφανος Ξεκαλάκης: «Οι πολίτες να πιστέψουν ξανά στο πρωτείο της πολιτικής»

Ομιλία Στέφανου Ξεκαλάκη, στο 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής

Φίλες και Φίλοι,

Πέντε μήνες μετά την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να ορίσουμε τις τύχες της Παράταξης και να διαμορφώσουμε το παρόν και το μέλλον της Χώρας.

Μέσα σε λίγους μήνες, όλοι μαζί, πετύχαμε την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, αφού είμαστε το Kόμμα που, καταρχάς δημοσκοπικά, δρα καταλυτικά στην αποτροπή της επίτευξης μιας νέας, ανεξέλεγκτης αυτοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας, που έως πρότινος φαινόταν δεδομένη, ενώ παράλληλα αδυνατίζει τον υφιστάμενο, ψευδεπίγραφο δικομματισμό που συνέβαλε στην όξυνση των αδιεξόδων της Ελληνικής κοινωνίας.

Αυτό ήταν το εύκολο, γιατί εδράζεται στον αέρα που αποπνέει η εκλογή του νέου αρχηγού και στην αδυναμία της κυβέρνησης να διαχειριστεί επιτυχώς τις κρίσεις που προέκυψαν.

Η κατάσταση αυτή, επαρκούσε για να μας ανεβάσει στα δημοσκοπικά επίπεδα πέριξ του 15%, αλλά δεν αρκεί για να μας καταστήσει ξανά πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων.

Για την επίτευξη του στόχου αυτού, δεν μπορούμε να επενδύσουμε στην ψήφο δυσαρέσκειας και στην ενίσχυση του κοινωνικού αυτοματισμού, καθότι, η στρατηγική αυτή, αποτελεί κυρίαρχο πεδίο δράσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν ταιριάζει στην πολιτική μας κουλτούρα και δε συμβάλει στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.

Συνεπώς, ο δρόμος για την περαιτέρω μεγέθυνση της κοινωνικής μας επιρροής, που θα έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της κυβερνητικής μας προοπτικής, διέρχεται μέσα από τη θετική ψήφο των πολιτών στις πολιτικές μας θέσεις και στα πρόσωπα που τις διαμορφώνουν και θα κληθούν να τις υλοποιήσουν.

Γι’ αυτό και η αύξηση του αριθμού των ψηφοφόρων μας θα προκύψει μέσα από την ουσιαστική πολιτικοποίηση των διαδικασιών.

Το Κόμμα μας για να μεγαλώσει πρέπει να κάνει τους πολίτες να πιστέψουν ξανά στο πρωτείο της πολιτικής.

Να αντιληφθούν ότι οι λύσεις για τη ζωή μας δε θα προκύψουν με τρόπο μεταφυσικό ή μέσω των διαφόρων παράκεντρων εξουσίας, αλλά μέσω των πολιτικών διεργασιών και του ιδεολογικού αποτυπώματος που επιβάλλεται να έχει ο προγραμματικός λόγος εκάστου πολιτικού υποκειμένου.

Γιατί όσο κι αν κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι το ισοζύγιο κρισιμότητας για τη διακυβέρνηση μιας Χώρας έχει μετατοπιστεί συντριπτικά υπέρ της διαχείρισης, έναντι των ιδεολογιών, η σημερινή πραγματικότητα αποδεικνύει ότι οι τεχνοκράτες καλά θα κάνουν να μείνουν σε ρόλο εντολοδόχου και να αφήσουν την άσκηση της πολιτικής σε άτομα με όραμα και ουμανιστική προσέγγιση.

Γιατί εκεί που ευημερούν οι αριθμοί, συνήθως, δυστυχούν οι πολίτες. Και για μας τους σοσιαλδημοκράτες, οι άνθρωποι θα είναι ΠΑΝΤΑ πάνω από τα κέρδη.

Η λογική που διέπει σήμερα το πολιτικό σύστημα, περί επιβίωσης των όσων μπορούν, είναι μια λογική ζούγκλας.

Η πολιτεία έχει χρέος να βρίσκεται δίπλα σε κάθε πολίτη, όχι όμως με όρους επιδοματικής ελεημοσύνης, αλλά μέσω της διαμόρφωσης συνθηκών επίτευξης ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας.

Και βέβαια, η ισοπεδωτική διακυβέρνηση Τσίπρα, την περίοδο 2015-2019 και τα λαϊκίστικά χαρακτηριστικά που διέπουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν μπορούν να παραλλάξουν την ιστορία, ούτε να εξαγνίσουν τη σημερινή κυβέρνηση.

Η απέχθεια στον αριστερό λαϊκισμό, δεν μπορεί να μας φέρει στην ίδια όχθη με το δεξιό τυχοδιωκτισμό.

Δείτε τους πως κυβερνάνε. Μια μικρή παρέα πολιτικών και επιχειρηματιών, διαφεντεύουν τη Χώρα. Η παλαιότερη αναφορά μας στο «Μαξίμου Α.Ε.» τα περιγράφει, με σαφήνεια όλα.

Γι’ αυτό και όποιος έχει στο μυαλό του την επανάληψη του σκηνικού του 2011 ή του 2012, δεν προσφέρει υπηρεσίες ούτε στο χώρο, ούτε στη Χώρα.

Γιατί το διακύβευμα μετά τις επόμενες εκλογές δεν είναι απλά να κυβερνηθεί η Χώρα, αλλά από ποιους θα κυβερνηθεί και αν θα κυβερνηθεί επ’ ωφελεία του Λαού ή των ολιγοπωλίων.

Ως εκ τούτου, στα δύσκολα χρόνια που αναμένουμε, ως απόρροια της υγειονομικής, ενεργειακής, κλιματικής κρίσης και του πολέμου που μαίνεται ακόμα εντός της Ευρωπαϊκής Ηπείρου, η μόνη πολιτικά νομιμοποιημένη κυβέρνηση είναι αυτή που προκύπτει με όρους κοινωνικής πλειοψηφίας, κοινοβουλευτικής ισοδυναμίας των εταίρων και προγραμματικής σύγκλισης κι όχι αυτή που βασίζεται στις αλχημείες του εκλογικού νόμου και στην παρασκηνιακή νομή της εξουσίας.

Και βέβαια, σε ότι αφορά στο Κόμμα μας, η όποια μετεκλογική μας απόφαση δεν μπορεί να αποτελεί υπόθεση του αρχηγού, της κοινοβουλευτικής ομάδας ή της κεντρικής επιτροπής, αλλά επιβάλλεται να τεθεί στην κρίση του συνόλου των μελών.

Η αμεσοδημοκρατική διαδικασία επιλογής του ονόματος και του συμβόλου, έδειξε το δρόμο για την εφαρμογή τέτοιου είδους διαδικασιών.

Μέσω της διαδικασίας αυτής, θα εμπεδωθεί με τον πλέον εμφατικό τρόπο η θεσμική, συλλογική, δημοκρατική λειτουργία του Κόμματος.

Θα αποδειχθεί στην πράξη ότι είμαστε ένα Κόμμα που σέβεται και υπολογίζει τα μέλη του και θα μας δοθεί η δυνατότητα να συνομιλήσουμε ξανά με τις νεότερες γενιές που, παρότι είναι πολιτικοποιημένες, παραμένουν, στην πλειοψηφία τους, αποστασιοποιημένες από τις κομματικές διεργασίες.

Άλλωστε, οι τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι τα νέα παιδιά θέλουν να ζήσουν εποχές ΠΑΣΟΚ.

Όχι όμως αυτές της ασυδοσίας και της αναξιοκρατίας, αλλά τις εποχές της εθνικής υπερηφάνειας, της ισχυρής Ελλάδας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, των ίσων ευκαιριών ανέλιξης για όλους.

Τις εποχές του ΠΑΣΟΚ της αλλαγής και του εκσυγχρονισμού που επέτρεψαν στη γενιά μου να σπουδάσει, να βρει αξιοπρεπή δουλειά και να δημιουργήσει οικογένεια.

Φίλες και Φίλοι,

Το πολιτικό κλίμα και τα δημοσκοπικά ευρήματα του 2022 σίγουρα προκαλούν έκδηλη ικανοποίηση στα στελέχη της Ανανεωτικής Αριστεράς και του Πολιτικού Κέντρου που συνέπλευσαν μαζί μας κόντρα στο ρεύμα της εποχής.

Σε όσους παρέμειναν ΠΑΣΟΚ στα δύσκολα και ιδιαίτερα σ’ εμάς, που δώσαμε τη μάχη με αλτρουισμό και πίστη στις διαχρονικές αξίες του φιλελευθερισμού και της σοσιαλδημοκρατίας, χωρίς να υπολογίζουμε προσωπικό ή πολιτικό κόστος.

Η χαρά μας όμως θα μετουσιωθεί σε δικαίωση μόνο όταν το ΠΑΣΟΚ επανέλθει στην κυβέρνηση και ο Λαός στην εξουσία.