Συνέντευξη: Μανώλης Χριστοδουλάκης – “Το ΠΑΣΟΚ να καταστεί το κύριο, συμπαγές και ανθεκτικό πολιτικό υποκείμενο συσπείρωσης των προοδευτικών δυνάμεων”

Συνέντευξη παραχώρησε στο The Socialist και τον Δημοσιογράφο, Μπάμπη Καραγεωργίου ο Βουλευτής Ανατολικής Αττικής με το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, Μανώλης Χριστοδουλάκης.

Σχετικά με την διαδικασία που θα ακολουθηθεί έως τις κάλπες του Οκτώβρη ανέφερε πως:

“Θα θεωρούσα χρήσιμο να προηγούνταν μία πολιτική διαδικασία, με τη μορφή Συνδιάσκεψης, στην οποία η παράταξη θα είχε την ευκαιρία να διαμορφώσει την ατζέντα, το πλαίσιο και τα προτάγματα με βάση τα οποία θα απευθυνθεί στην ελληνική κοινωνία. Και φυσικά οι υποψήφιοι να τοποθετηθούν για τη δική τους πολιτική στοχοθεσία. Αυτό, τελικά, δεν προτάχθηκε.”

“Αυτό που πρέπει να επιδιώξουμε τον Οκτώβριο είναι ένα δημιουργικό σοκ συμμετοχής, το οποίο θα στείλει το μήνυμα προς το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα ότι η ΝΔ πλέον έχει ισάξιο πολιτικό αντίπαλο ενόψει των επόμενων εθνικών εκλογών.” ανέφερε με έμφαση ο κ. Χριστοδουλάκης.

Αναφερόμενος στο λεγόμενο “γαλλικό μοντέλο” ο Μανώλης Χριστοδουλάκης και το δίδαγμα του “ότι πολιτικές δυνάμεις με διαφορετικές αφετηρίες έκατσαν γύρω από ένα τραπέζι και προσπάθησαν να βρουν έναν κοινό βηματισμό ενόψει ενός μείζονος πολιτικού διακυβεύματος, παραμερίζοντας τραύματα του παρελθόντος, πολιτικές διαφορές και ιστορικές καταβολές. Μπορεί αυτό το μοντέλο να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα; Στον δημόσιο λόγο μου έχω επανειλημμένα διατυπώσει την άποψη ότι οποιαδήποτε διαδικασία συνεννόησης των προοδευτικών δυνάμεων δεν μπορεί να γίνει με όρους κορυφής, τεχνητών συγκολλήσεων ή διακυβευμάτων που βασίζονται σε ιδιοτελή κίνητρα και όχι στην πολιτική”

Παράλληλα μίλησε για την στήριξη του στην υποψηφιότητα του Χάρη Δούκα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, αλλά και την ύπαρξη πολλών υποψηφιοτήτων.

Ολόκληρη η συνέντευξη:

1.    Το ΠΑΣΟΚ οδηγείται στις 6 Οκτωβρίου στην ανάδειξη της νέας ηγεσίας του. Πριν μπούμε στα των προσώπων θα ήθελα το σχόλιο σας για την διαδικασία. Είναι κατά την γνώμη σας ορθό το πλαίσιο; Θα έπρεπε να είχε προηγηθεί κάποια άλλη διαδικασία; (π.χ. Έκτακτο Συνέδριο)

Η διαδικασία συμφωνήθηκε στην τελευταία Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ που διεξήχθη τον Ιούνιο. Αν θέλετε την προσωπική μου άποψη, θα θεωρούσα χρήσιμο να προηγούνταν μία πολιτική διαδικασία, με τη μορφή Συνδιάσκεψης, στην οποία η παράταξη θα είχε την ευκαιρία να διαμορφώσει την ατζέντα, το πλαίσιο και τα προτάγματα με βάση τα οποία θα απευθυνθεί στην ελληνική κοινωνία. Και φυσικά οι υποψήφιοι να τοποθετηθούν για τη δική τους πολιτική στοχοθεσία. Αυτό, τελικά, δεν προτάχθηκε. Οφείλουμε όμως σήμερα να αναλογιστούμε ποιο είναι το ζητούμενο. Και αυτό είναι, ενόψει μιας ανοιχτής συμμετοχικής διαδικασίας, να κινητοποιήσουμε την κοινωνική βάση της παράταξης, προκειμένου να αισθανθεί ότι η εκλογική μας διαδικασία δεν αφορά απλώς το κόμμα μας. Αφορά τη χώρα συνολικά. Αφορά την επόμενη διακυβέρνηση της. Και ακριβώς για αυτόν το λόγο οφείλει να έχει χαρακτηριστικά αμιγώς πολιτικά. Γιατί μόνο έτσι, τελικά, θα αφορά την κοινωνία.

2.    Ένα μεγάλο στοίχημα για την παράταξη είναι αυτό της συμμετοχής των πολιτών στην κάλπη; Υπάρχει κάποιο ταβάνι ή για να το θέσω αλλιώς κάποιο ψυχολογικό όριο;

Ενώπιον μας υπάρχει μία συγκεκριμένη αριθμητική των προηγούμενων εκλογικών διαδικασιών. Οι 212.000 του 2017 και οι 270.000 του 2021. Όμως έχουμε και ακόμη μία: Αυτή της τελευταίας επίδοσης μας σε μία κάλπη εθνικού χαρακτήρα, όπως οι ευρωεκλογές. Το ΠΑΣΟΚ έλαβε 508.000 ψήφους, όταν στις εθνικές εκλογές του Μαϊου και του Ιουνίου του 2023 είχε λάβει 676.000 και 616.000 αντίστοιχα. Αυτό σημαίνει ότι μέσα σε ένα χρόνο χάσαμε περίπου 180 χιλιάδες ψηφοφόρους, τους οποίους αν σήμερα είχαμε θα είμασταν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επομένως πρέπει τον κόσμο αυτό που επέλεξε την αποχή ή ακόμη κι άλλα κόμματα να τον επαναπατρίσουμε στο ΠΑΣΟΚ μέσω της εκλογικής διαδικασίας του Οκτωβρίου. Αυτό που πρέπει να επιδιώξουμε τον Οκτώβριο είναι ένα δημιουργικό σοκ συμμετοχής, το οποίο θα στείλει το μήνυμα προς το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα ότι η ΝΔ πλέον έχει ισάξιο πολιτικό αντίπαλο ενόψει των επόμενων εθνικών εκλογών. Συνεπώς πρέπει να είμαστε όσο το δυνατόν φιλόδοξοι ως προς το στόχο της συμμετοχής και να σπάσουμε ψυχολογικά φράγματα, αλλά και στεγανά. Πρέπει να κάνουμε την κοινωνία συμμέτοχο και συνδιαμορφωτή του κοινού μας μέλλοντος, αλλά αυτό δεν πρέπει να μείνει απλά σε επίπεδο διακηρύξεων. Έχουμε μπροστά μας λιγότερες από 70 μέρες ωφέλιμου πολιτικού χρόνου για να πείσουμε την κοινωνία ότι οι εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ την αφορούν, ότι μπορούν να αλλάξουν τους συσχετισμούς, ότι η δημοκρατική παράταξη μπορεί και πάλι να γίνει πόλος έλξης, αλλά και πόλος διακυβέρνησης.

3.    Μια μεγάλη κουβέντα που έχει μπει στο προσκήνιο «για τα καλά», κυρίως μετά το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών είναι η σύγκλιση των λεγόμενων προοδευτικών δυνάμεων; Τι απαντάτε επ’ αυτού; Είναι εφικτό ένα «γαλλικό» μοντέλο στην Ελλάδα;

Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το λεγόμενο «Γαλλικό Μοντέλο» σύγκλισης των Σοσιαλιστών, της Αριστεράς και των δυνάμεων της οικολογίας στις βουλευτικές εκλογές της 30^ης Ιουνίου είχε ειδικές πολιτικές και εκλογικές συνθήκες εφαρμογής. Δεν σημαίνει ότι αυτό το μοντέλο μπορεί να εφαρμοστεί άκριτα και σε άλλα κράτη, με διαφορετικούς πολιτικούς συσχετισμούς και εκλογικά συστήματα. Τι μπορούμε όμως να διδαχθούμε από αυτό; Ότι πολιτικές δυνάμεις με διαφορετικές αφετηρίες έκατσαν γύρω από ένα τραπέζι και προσπάθησαν να βρουν έναν κοινό βηματισμό ενόψει ενός μείζονος πολιτικού διακυβεύματος, παραμερίζοντας τραύματα του παρελθόντος, πολιτικές διαφορές και ιστορικές καταβολές. Μπορεί αυτό το μοντέλο να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα; Στον δημόσιο λόγο μου έχω επανειλημμένα διατυπώσει την άποψη ότι οποιαδήποτε διαδικασία συνεννόησης των προοδευτικών δυνάμεων δεν μπορεί να γίνει με όρους κορυφής, τεχνητών συγκολλήσεων ή διακυβευμάτων που βασίζονται σε ιδιοτελή κίνητρα και όχι στην πολιτική. Η παρούσα συγκυρία χαρακτηρίζεται από ρευστοποίηση και αβεβαιότητα. Συνεπώς αυτό που επείγει είναι το ΠΑΣΟΚ να καταστεί το κύριο, συμπαγές και ανθεκτικό πολιτικό υποκείμενο συσπείρωσης των προοδευτικών δυνάμεων, οι οποίες αυτή τη στιγμή αισθάνονται αποπροσανατολισμένες, εγκλωβισμένες, ή και εκτός των τειχών. Στο ΠΑΣΟΚ επαφίεται, λοιπόν, μέσα από τις διαδικασίες του, να προσκαλέσει τις προοδευτικές δυνάμεις, χωρίς «πραγματευτάδες» και κατά φαντασία «εντολοδόχους» να συμβάλλουν στην ανασύνθεση της δημοκρατικής παράταξης με κύριο κορμό το ΠΑΣΟΚ. Γιατί πολύ απλά, μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να το πράξει, με ευρύτητα, συνέπεια και αξιοπιστία.

4.    Στηρίξατε ανοιχτά την υποψηφιότητα του Δημάρχου Αθηναίων, του κ. Δούκα για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Τι διαφορετικό είδατε σε αυτή την υποψηφιότητα;

Στηρίζω ανοιχτά και από την πρώτη στιγμή τον Χάρη Δούκα διότι κατά την προσωπική μου αξιολόγηση η υποψηφιότητά του συγκεντρώνει τρία πυρηνικά χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο επόμενος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ: Καταρχάς, εκφράζει το μήνυμα της νίκης των προοδευτικών δυνάμεων απέναντι στη ΝΔ, που αναπτύσσει παγίως μία ιδιοκτησιακή αντίληψη για την εξουσία, που θεωρεί ότι μπορεί να την κατέχει για πάντα, κατ’ αποκλεισμό των υπολοίπων, που «δεν ξέρουν να διοικούν». Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη μέχρι και σήμερα τόσο το Μαξίμου, όσο και η απελθούσα δημοτική αρχή δεν έχει ξεπεράσει την ήττα του Οκτωβρίου του 2023, κάτι που διαφαίνεται τόσο στα λόγια, όσο και στις πράξεις, αν θυμηθούμε επί παραδείγματι την υπόθεση της «Ανάπλασης Α.Ε.», που δεν προσέβαλε μόνο την Αθήνα, αλλά την αυτοδιοίκηση συνολικά. Ο Χάρης Δούκας εξάλλου είναι ο μόνος υποψήφιος που βρίσκεται σε καθημερινό πόλεμο με τον μηχανισμό προπαγάνδας της ΝΔ. Κατά δεύτερον, η υποψηφιότητα του Χάρη Δούκα συμβολίζει το πώς το ΠΑΣΟΚ, χωρίς να υποστείλει στο ελάχιστο την κομματική του σημαία, μπορεί να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις, στη βάσης μιας καθαρής πολιτικής πρότασης, όπως αυτή ζυμώθηκε στις γειτονιές της Αθήνας, ώστε να φέρει στο προσκήνιο μία πρωτεύουσα περισσότερο πράσινη και κοινωνική, φιλική προς τον πολίτη, πρωταγωνίστρια του αυτοδιοικητικού κινήματος και των μεγάλων μαχών που πρέπει να δοθούν απέναντι σε ένα συγκεντρωτικό και αυταρχικό μοντέλο διακυβέρνησης. Και τέλος, διότι μέσα από το πρόσωπο του Χάρη Δούκα μπορεί να καταστεί και πάλι η κοινωνία συμμέτοχος, βλέποντας πέρα και πάνω από τα στενά κομματικά τείχη. Η υποψηφιότητα του Χάρη Δούκα σημαίνει τόλμη, αυτοπεποίθηση, ανοιχτοί ορίζοντες, στοιχεία που χρειάζεται όσο τίποτε το ΠΑΣΟΚ. Το μεγάλο ΠΑΣΟΚ, που φιλοδοξεί να αλλάξει στην πράξη το σημερινό μίγμα διακυβέρνησης της χώρας.

5.    Είναι κέρδος για την παράταξη οι πολλές υποψηφιότητες; Μπορούν να αλλάξουν τους συσχετισμούς;

Κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν υπάρχει κάποιος «χρηστός κανόνας» ως προς τον αριθμό των υποψηφίων, όπου από έναν αριθμό και κάτω είναι καλός και από έναν αριθμό και πάνω κακός. Σημασία για μένα είναι η κάθε υποψήφια και ο κάθε υποψήφιος να φέρνουν μία επιπρόσθετη πολιτική αξία και να μην αρκείται απλά σε μία οργανωτίστικη καταγραφή δυνάμεων. Κέρδος προσωπικά θα είναι να δούμε τους υποψηφίους να μας παρουσιάσουν ένα ολοκληρωμένο πολιτικό σχέδιο για το παρόν και το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και να τους ακούσουμε με σεβασμό και χωρίς αφορισμούς, ακόμη κι αν διαφωνήσουμε σε επιμέρους προτάσεις. Κάθε πρόταση, κάθε θέση σε μία σειρά από μείζονα ζητήματα, όπως είναι το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, η θεσμική αρχιτεκτονική, η κλιματική κρίση, το κοινωνικό κράτος, η θέση της Ελλάδας στην Ε.Ε. και στο ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον αποτελεί για εμάς πλούτο που πρέπει να αξιοποιηθεί από την επομένη των εσωκομματικών εκλογών και όλοι μαζί να δώσουμε τον αγώνα των ιδεών και των αξιών, ώστε ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ συνολικά να βρίσκονται στα έδρανα της αντιπολίτευσης στην επόμενη Βουλή. Το μεγάλο ΠΑΣΟΚ είχε ως πλούτο αυτή την ευρύτητα σκέψης και παραγωγής πολιτικής. Ήξερε να συνθέτει και με δημοκρατικό τρόπο να αποφασίζει. Να έχει την αυτοπεποίθηση των ιδεών του ως κινητήρια δύναμη που θα τραβήξει μπροστά. Θα το κάνουμε ξανά.