Aντί -“Διαλόγων” αυτή την εβδομάδα – Εν’όψει μιας “καυτής” πολιτικά εβδομάδας, έχουμε συνεντεύξεις με πρόσωπα της Νέας Γενιάς του Κινήματος Αλλαγής. Ξεκινάμε, με τον Μιχάλη Κορδαλή, σε μια κουβέντα “εφ’όλης της ύλης”

Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Κυριακή Μπλόσκα

Κάθε μέρα σημειώνεται και  ένα νέο ρεκόρ κρουσμάτων κορωνοϊού στην χώρα.  Ποια η δική σας ανάγνωση των καθολικών lockdown που πραγματοποιήθηκαν στην προσπάθεια της Κυβέρνησης να αντιμετωπίσει  την πανδημία; 

Είναι αλήθεια ότι αυτό το lockdown μπορούσαμε να το έχουμε αποφύγει. Είναι η ομολογία μιας ξεκάθαρης κυβερνητικής αποτυχίας. Το επιβεβαίωσε πρόσφατα και ίδιος ο κος A. Γεωργιάδης. Το επιβεβαιώνουν καθημερινά οι παλινωδίες και οι αυτοσχεδιασμοί της κυβέρνησης. Κι αυτό γιατί η χώρα μας ξεκίνησε  από πολύ καλύτερη αφετηρία σε σχέση με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη κι όμως τα πράγματα και η διασπορά του ιού μοιάζει σήμερα ανεξέλεγκτη καθώς το ένα αρνητικό ρεκόρ διαδέχεται το άλλο.

Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός φέρει προσωπική ευθύνη για το τωρινό αδιέξοδο.

 

Φέρει ευθύνη για τη χαλαρότητα και τον εφησυχασμό που σηματοδότησε η στάση του ίδιου και των στελεχών της παράταξής του σε φιέστες στην Ομόνοια ή την Σαντορίνη. Ευθύνεται ακόμη για το άνευ όρων άνοιγμα των συνόρων, τα περιορισμένα τεστ, το συνωστισμό στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στα σχολεία, την αδιαφορία για τα γηροκομεία, τις κλειστές δομές μεταναστών και κοινωνικής φροντίδας. Εδώ και τόσους μήνες όπου ο κίνδυνος του ιού είναι παρών, στάθηκε ανίκανος να αναλάβει πρωτοβουλία για τη στήριξη, τη στελέχωση και τον εξοπλισμό του Εθνικού Συστήματος Υγείας το οποίο ενίσχυσε μόνο με μέσα από ευχές και χειροκροτήματα σε μπαλκόνια.

Φυσικά έχουν ευθύνες και εκείνοι που αρνήθηκαν ή αδιαφόρησαν για τα αναγκαία μέτρα κοινωνικής προστασίας όπως και αυτοί που τους ανέχθηκαν.

Για αυτό και είναι  κυρίαρχη ευθύνη της Κυβέρνησης για το γεγονός ότι μπαίνουμε ξανά σε αυτή τη δοκιμασία για τη Δημόσια Υγεία και την εθνική οικονομία και κυρίως για τη διχαστική ρητορική που ακολούθησε. Για τις δικές της αστοχίες άλλωστε φταίει πάντα κάποιος άλλος. Φταίνε οι νέοι, η CISCO αλλά ποτέ η ίδια. Σύμφωνα με την ανάγνωση αυτή, η ατομική ευθύνη υπάρχει για όλους τους Έλληνες Πολίτες εκτός από τους Υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας.

Οι Νέοι Σοσιαλιστές και Δημοκράτες, δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι για να βγει όρθια η κοινωνία από αυτή τη δοκιμασία, χρειάζονται τολμηρές παρεμβάσεις. Απαιτείται η ενίσχυση του ΕΣΥ, η γενναία οικονομική στήριξη των εργαζομένων, των επιχειρήσεων και ιδιαίτερα των μικρομεσαίων. Γιατί η αλυσίδα της οικονομίας κάνει την καραντίνα του ενός, ανεργία και λουκέτο για τον άλλο. Χρειάζεται λοιπόν σχέδιο, προτάσεις και όραμα και όχι μόνο επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης με διαγγέλματα.     

Εξάλλου, η μάχη απέναντι στον ιό δεν είναι αγώνας ταχύτητας αλλά μαραθώνιος. Είναι ένας αγώνας που αφορά ανθρώπινες ζωές. Σε αυτή τη μάχη είμαστε και θα είμαστε όλοι, στην ίδια πλευρά, με τον ιό απέναντι. Όπως πράξαμε και την άνοιξη με υπευθυνότητα και αλληλεγγύη. Με στόχο να ξαναβρεθούμε σύντομα και να ξαναβγούμε πάλι, όλοι μαζί, νικητές της ζωής.

 Μέρα παρά μέρα ανακοινώνονται και ακυρώνονται  μέτρα και αποφάσεις από την Κυβέρνηση με την χώρα να δείχνει πιο απροετοίμαστη από ποτέ. Εύλογα θα ρωτούσε κανείς αν υπάρχει τελικά κάποιο  πραγματοποιήσιμο σχέδιο διάσωσης από την πανδημία. Εσείς τι απαντάτε στο ερώτημα αυτό;

Σε αυτή τη δύσκολη ώρα ο μεγάλος μας αντίπαλος είναι ο κορωνοϊός. Η ίδια η Κυβέρνηση όμως με τις αστοχίες της, τον άφησε επικίνδυνα ανεξέλεγκτο. Δεν προετοιμάστηκε η ίδια, ούτε προετοίμασε τους πολίτες. Κάθε εβδομάδα ανατρέπει τους αποτυχημένους αυτοσχεδιασμούς της με καινούργια μέτρα και εσχάτως χρησιμοποιεί ως ασπίδα τους επιστήμονες για να απεκδυθεί των ευθυνών της. Τους λανθασμένους χειρισμούς και τις υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις του κυβερνητικού σχήματος, αποκάλυψε άθελα του δε ο ίδιος ο Υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη και Αντιπρόεδρος της ΝΔ, κος Α. Γεωργιάδης. Μοιάζει λοιπόν εδώ και καιρό η Κυβέρνηση να βαδίζει χωρίς σχέδιο, χωρίς πλάνο απέναντι στην πανδημία.

Κι όμως Σχέδιο Διάσωσης της Δημόσιας Υγείας και της Οικονομίας της Πατρίδας μας υπάρχει. Απλά δεν το εφαρμόζει η Νέα Δημοκρατία. Είναι το Σχέδιο που έχει διαμορφώσει το Κίνημα Αλλαγής και το έχει προτείνει στο κυβερνητικό σχήμα μέσα από τις διαρκείς παρεμβάσεις μας, εντός και εκτός Βουλής.

Η 1η επίκαιρη ερώτηση μάλιστα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο για το θέμα του κορωνοϊού, έγινε στις 22.01.2020 από τους βουλευτές μας, κ.κ Β. Κεγκέρογλου και Ανδρέα Πουλά με μόλις 9 ανθρώπινες απώλειες να έχουν ανακοινωθεί στην Κίνα. Τον 1ο μήνα εκδήλωσης της πανδημίας, το Κίνημα Αλλαγής έκανε 150 συνολικά παρεμβάσεις ενώ καταθέσαμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την αναγέννηση του ΕΣΥ ασκώντας δημιουργική αντιπολίτευση και διευκολύνοντας έτσι το έργο της κυβέρνησης. Αντ’ αυτών όμως ο κος Μητσοτάκης επέλεξε να νομοθετήσει την πλήρη ασφαλιστική και εργασιακή απορρύθμιση υπέρ των λίγων και ισχυρών.

Σχέδιο λοιπόν υπάρχει για την αντιμετώπισή της πανδημικής κρίσης και μάλιστα με προοδευτικό πρόσημο, με τον Πολίτη και το Κοινωνικό Κράτος στο προσκήνιο. 

Το ζήτημα είναι ότι δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για την εφαρμογή του από τη συντηρητική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Ποια η γνώμη σας για τον ρόλο της αντιπολίτευσης στην περίοδο που διανύουμε; Υπάρχει χώρος μα κυρίως χρόνος για πολιτικό αντίλογο;  

Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος των κυβερνήσεων δεν είναι απλά ένα δικαίωμα ή μια υποχρέωση διεκπεραιωτικού χαρακτήρα των κομμάτων. Είναι συνταγματικό καθήκον. Ένα καθήκον που όχι μόνο σε καιρό κρίσης  αλλά σε κάθε στιγμή δεν μπορεί και δεν πρέπει να νοείται ως στείρα συνθηματολογία, εμμονή σε ιδεοληψίες αλλά ούτε και ως λευκή επιταγή. Αντίθετα, σημαίνει τον μελετημένο, ποιοτικό και παραγωγικό λόγο, τον υπεύθυνο και με πολιτικό πρόσημο, έλεγχο των κυβερνητικών αποφάσεων.

Στη χώρα μας, τα χρόνια της οικονομικής κρίσης περίσσεψε δυστυχώς η πολιτική αμετροέπεια, η συνωμοσιολογία και ο λαϊκισμός των εύκολων υποσχέσεων από συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους. Αυτή η αντιπολιτική λογική σήμερα δεν έχει θέση στο δημόσιο διάλογο της Πατρίδας μας.

Όπως επίσης δεν έχει θέση και η σιωπή.

Γιατί, για την αντιμετώπιση της πανδημίας απαιτείται ο αποτελεσματικός σχεδιασμός, η πρόβλεψη, η πρόληψη, η εφαρμογή. Και σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση απέτυχε. 

Ο ρόλος της αντιπολίτευσης λοιπόν δεν είναι η σιωπηρή παραδοχή των λαθών λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης. Είναι η ουσιαστική συμβολή για την αποφυγή τους. 

Για το λόγο αυτό, σε μια εποχή όπου η δημιουργία νέων ανισοτήτων είναι προ των πυλών, η προοδευτική απάντηση είναι ότι η Γόνιμη Αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση είναι Επιβεβλημένη.

Μόνο έτσι άλλωστε μπορούμε να είμαστε χρήσιμοι για τους συμπολίτες μας.

Ποιες οι σκέψεις σας για την ,επίσημα πια, απαγόρευση της πορείας του Πολυτεχνείου με εντολή του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη  Χρυσοχοΐδη, ως μέτρο προστασίας από την πανδημία; 

Η «έκρηξη» της κρίσης του κορωνοϊού άλλαξε τον τελευταίο χρόνο τη ζωή μας σε όλα τα επίπεδα. Από την αλλαγή αυτήν δεν μπόρεσε να μην επηρεαστεί και το πως αντιλαμβανόμαστε τον κοινωνικό ακτιβισμό, την έννοια της συλλογικότητας, του  αγώνα και της ιστορικής μνήμης. 

Η αποσπασματική, καθυστερημένη και ελλιπής επιβολή μέτρων πρόληψης από την κυβέρνηση που οδήγησε στην τελική επιβολή του καθολικού lockdown κατέστησε πρακτικά ανέφικτη τη διεξαγωγή της πορείας του Πολυτεχνείου χωρίς κίνδυνο για την υγεία των πολιτών. 

Ωστόσο, η λογική των ρητών -καθολικών- απαγορεύσεων και των βουλευτών – Ranger που επιτηρούν επιχειρήσεις της Αστυνομίας διχάζουν, κινούνται σε οριακό συνταγματικό πλαίσιο και δημιουργούν σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από την απαιτούμενη συναίνεση στη βάση της ελληνικής κοινωνίας. Δίνουν την εντύπωση ότι κάποιοι μάλλον χάρηκαν για την αδυναμία διεξαγωγής των εκδηλώσεων τιμής και μνήμης της δημοκρατικής εξέγερσης των φοιτητών το Νοέμβριο του 1973 και επιχειρούν να μετατρέψουν σε ιδεολογική ή μάλλον ιδεοληπτική ρεβάνς την παρούσα υγειονομική κρίση. 

Βρίσκει κατ’ αυτόν τον τρόπο εφαρμογή η ρήση του κύριου Μητσοτάκη από το βήμα της Βουλής ότι “στο Πολυτεχνείο βρίσκονταν πολίτες όλων των παρατάξεων” πράγμα που αληθεύει. Το ζήτημα παραμένει βέβαια, από ποιά πλευρά της Πύλης του Πολυτεχνείου βρίσκονταν οι πολιτικοί πρόγονοι του κ. Γεωργιάδη, του κ. Βορίδη, του κ. Μπογδάνου και λοιπών στελεχών της παράταξής σας κύριε Μητσοτάκη. Από αυτή της πλευράς των φοιτητών ή εκείνη του τανκ?

Σε κάθε περίπτωση, το Κίνημα Αλλαγής και οι Προοδευτικοί Πολίτες, είμαστε εδώ για να σας υπενθυμίζουμε διαρκώς ότι η Πολιτεία οφείλει να προστατεύσει τη δημόσια υγεία μέσα στις συνθήκες της πανδημίας, χωρίς όμως να υπερβαίνει τα όρια του Κράτους Δικαίου, τα σύνορα της ίδιας της Δημοκρατίας.

Ποιά η άποψη σου σχετικά με την επιμέρους απαγόρευση κυκλοφορίας και κυρίως ποια είναι κατά τη γνώμη σου η σημασία του “Πολυτεχνείου” την εποχή του εγκλεισμού και της πανδημικής κρίσης; 

Για κάθε δημοκρατικό πολίτη, είναι λογικό και αυτονόητο ότι ο φετινός εορτασμός της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου οφείλει να γίνει στο πλαίσιο των υφιστάμενων υγειονομικών μέτρων και χωρίς τη διεξαγωγή της καθιερωμένης συμβολικής πορείας προς την αμερικανική πρεσβεία. Το γεγονός αυτό όμως δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση πράξεις αυταρχισμού, επίδειξης ισχύος από πλευράς της κυβέρνησης καθώς και ακραίες καθολικού χαρακτήρα απαγορεύσεις που διχάζουν τους Πολίτες. 

Για εμάς η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είναι η μνήμη μια από τις πιο φωτεινές στιγμές της πολιτικής ιστορίας του τόπου μας. Είναι η θυσία των νέων ανθρώπων που πάλεψαν για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία στην Πατρίδα μας. Είναι μια ανάμνηση που μας ΕΝΩΝΕΙ και δεν μας διχάζει όπως κάποιοι ασεβώς επιχειρούν σκόπιμα για να αντλήσουν μικροκομματικά οφέλη. 

Το Νόεμβριο του 73′, νέοι άνθρωποι, Δημοκράτες ανεξαρτήτως κομματικής γεωγραφίας, με μοναδικό όπλο τις αξίες και τα ιδανικά τους για μία ελεύθερη και ανθρώπινη κοινωνία τα έβαλαν με την ξενοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών. Και τα κατάφεραν. Μας παρέδωσαν μία χώρα Ελεύθερη, Δημοκρατική, ένα κράτος που ανήκε στο στενό πυρήνα της Ευρώπης και γνώρισε έκτοτε την μακρότερη περίοδο οικονομικής ανάπτυξης, ειρήνης και πολιτικής σταθερότητας στην ιστορία του. Το ζήτημα για τη δική μας γενιά είναι να διατηρήσουμε τα μεγάλα αυτά κεκτημένα αλλά και να τα καταφέρουμε εκεί που δεν τα κατάφεραν οι προηγούμενοι. Η δική μας “Επανάσταση” δεν θα έρθει με την αντιμετώπιση της ιστορικής μνήμης ως τοτέμ, με εθιμοτυπικές λιτανείες ούτε ασφαλώς με επαναστατική γυμναστική στα στενά των Εξαρχείων ή επετειακές αναρτήσεις στα social media. 

Η δική μας Επανάσταση και το πραγματικό νόημα της επετείου του Πολυτεχνείου σήμερα είναι η μεγάλη αλλαγή νοοτροπίας που χρειάζεται ο τόπος μας. Αλλαγή νοοτροπίας που σημαίνει ότι η προτεραιότητα μας εν μέσω πανδημίας είναι η Κοινωνική Υπευθυνότητα και η Αλληλεγγύη. Η ανάγκη να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας και κυρίως αυτούς που μας χρειάζονται περισσότερο. Σε αυτή την αλλαγή νοοτροπίας εντάσσεται και ο εκσυγχρονισμός του δημοσίου διαλόγου, η αντιπαράθεση με επιχειρήματα και όχι με συνθήματα άλλων εποχών όπως κάποιοι επιχειρούν να κάνουν σήμερα. Μόνο έτσι είναι θα καταφέρουμε να ανακαλύψουμε το πραγματικό εμβόλιο για κάθε κορωνοϊό, που δεν είναι άλλο από την δημιουργία ενός στέρεου και βιώσιμου Κοινωνικού Κράτους που δεν θα μοιράζει επιδόματα αλλά θα παρέχει ίσες ευκαιρίες στην Πρόοδο για κάθε άνθρωπο.

Πέρα από το αβέβαιο σήμερα υπάρχει και ένα εξίσου αβέβαιο αύριο που προκαλεί ανασφάλεια στην πλειοψηφία των πολιτών της χώρας. Είστε αισιόδοξος πως θα μπορέσει τελικά η Ελλάδα να επιβιώσει από  την σφοδρότερη ύφεση που γνώρισε μέχρι σήμερα;

Η Ελλάδα και οι Έλληνες στη μακρά ιστορία τους έχουν γνωρίσει πολλές δυσκολίες και αντιξοότητες. Σκλαβιά, κατοχή, διχασμό, ανελευθερία, οικονομική δυσπραγία, πείνα και πόλεμο. Πάντοτε όμως ενωμένοι τα κατάφερναν. Η σημερινή κρίση είναι σίγουρα διαφορετική από τις προηγούμενες και εξαιρετικά πολυεπίπεδη. Απειλεί τόσο την Υγεία όσο και την Οικονομική κατάσταση των πολιτών και είναι σε θέση να δημιουργήσει νέες ανισότητες σε πολλές εκφάνσεις της κοινωνικής μας ζωής. 

Παρόλες τις δυσκολίες, προσωπικά παραμένω αθεράπευτα αισιόδοξος για τις δυνατότητες της Πατρίδας μας. Κι αυτό γιατί πιστεύω βαθιά στην Ελλάδα και τους ανθρώπους της. Πιστεύω στις αναπτυξιακές δυνατότητες του τόπου μας, στα συγκριτικά πλεονεκτήματα που μπορούμε να διαμορφώσουμε σε τομείς που θα χαρακτηρίζουν τον κόσμο του «αύριο» όπως η Πράσινη Ανάπτυξη. Πιστεύω στο τεράστιο ανθρώπινο κεφάλαιο του Ελληνισμού, στους επιστήμονες, τους εργαζόμενους και επιχειρηματίες που ζουν και προοδεύουν στην Ελλάδα και το εξωτερικό -όπως για παράδειγμα ο Έλληνας CEO της Pfizer- .  Πιστεύω στα παιδιά της γενιάς μου που έμειναν και παλεύουν εδώ, στα παιδιά του brain drain που με την προίκα, την εθνική επένδυση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας, διαπρέπουν σε ολόκληρο τον κόσμο και πρέπει να επιστρέψουν στο σπίτι τους.

Μαζί με όλους αυτούς, με τις δημιουργικές δυνάμεις της Ελλάδας και μια προοδευτική πολιτική ηγεσία, αντάξια των περιστάσεων και των δυνατοτήτων μας μπορούμε να τα καταφέρουμε και να γράψουμε εμείς τη δική μας ιστορία. 

Για όλους αυτούς τους λόγους, ναι, τολμώ να ελπίζω!

Θεωρείστε  ανάμεσα στους  υποψήφιους για την  θέση του Γραμματέα  στο  προσεχές συνέδριο της Νέας Γενιάς του Κινήματος Αλλαγής. Ποιες οι σκέψεις και οι στόχοι σας για την, όσο το δυνατό, καλύτερη διαχείριση της  θέσης αυτής; 

Οι υποψήφιοι για οποιαδήποτε θέση ευθύνης σε ένα συγκροτημένο πολιτικό χώρο προκύπτουν μέσα από συνέδρια και δημοκρατικές διαδικασίες. Μέχρι τότε υπάρχουν απλά άνθρωποι με αγωνίες, μεράκι, όρεξη για δουλειά και στόχους για να εκφραστεί ξανά η νέα γενιά, -η γενιά μας- μέσα από πολιτικές διαδικασίες και να αλλάξει τη χώρα μας προς το καλύτερο! 

Σε αυτούς τους ανθρώπους θέλω να συγκαταλέγομαι και ο ίδιος, μαζί με πολλούς ακόμη καλούς φίλους και συντρόφους που αγωνιζόμαστε διαχρονικά με τις αξίες του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού για μια πιο δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία. Μια κοινωνία που είναι αδύνατον να χτιστεί χωρίς του νέους ανθρώπους που αποτελούν τον κινητήριο μοχλό για κάθε μορφή Προόδου. 

Σε αυτή τη μάχη έχουμε χρέος πριν από όλα να πείσουμε τους συνομήλικους μας, ότι η Πολιτική είναι η Λύση και όχι το Πρόβλημα. Γιατί, το να γκρινιάζει κανείς σε ένα καναπέ μπροστά από την τηλεόραση ή να «κοιτάζει μόνο τη δουλειά του» και να περιμένει τα πράγματα να αλλάξουν είναι ο εύκολος δρόμος. Όμως τα πράγματα δεν θα αλλάξουν.

Για αυτό οφείλουμε να συμμετέχουμε και να δώσουμε μαζί την μάχη της κοινής Λογικής απέναντι στον Παραλογισμό του Λαϊκισμού και της Συντήρησης. Να συνδιαμορφώσουμε όχι απλά άλλη μια κομματική νεολαία αλλά ένα Κίνημα Νέων σε ηλικία και κυρίως σε αντιλήψεις Ανθρώπων που θα συγκρουστεί με κατεστημένα συμφέροντα και νοοτροπίες του παρελθόντος. Ένα Κίνημα που θα ανανεώσει ριζικά την αισθητική και την ατζέντα του Δημοσίου Διαλόγου στη χώρα μας και θα δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα του σήμερα και του αύριο. Από το δημογραφικό, την αρχιτεκτονική της δημόσιας διοίκησης, το παραγωγικό μοντέλο, την αξιοκρατία, την αξιολόγηση, την ενίσχυση του Κράτους Πρόνοιας, τα ζητήματα ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων έως την 4η Βιομηχανική Επανάσταση και την Κλιματική Αλλαγή. Ζητήματα που πρώτος ο χώρος μας ανέδειξε όχι ως κάποια προφητεία του παρελθόντος αλλά ως τις αλήθειες του μέλλοντος. 

Για το λόγο αυτό και με την ιστορική πολιτική παρακαταθήκη της Δημοκρατικής Παράταξης στις αποσκευές μας δεν μας ταιριάζει ούτε ο ρόλος του χειροκροτητή ούτε αυτός ενός Benjamin Button της Πολιτικής, κάποιων δηλαδή γερασμένων μυαλών με μαύρα μαλλιά.

Θέλουμε και πρέπει να είμαστε ένα Κίνημα νέας Αλλαγής, Νέας πνοής, Νέων αμφισβητήσεων, Νέων συγκρούσεων και Νέων αιτημάτων που θα εκφράσει γνήσια τους προοδευτικούς νέους και νέες από κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και τα αδέλφια μας, τα παιδιά του brain drain που βρίσκονται στο εξωτερικό και πρέπει να επιστρέψουν. 

Μια Νεολαία ακτιβιστική, που δεν φοβάται, δεν ετεροπροσδιορίζεται, παράγει ΠΟΛΙΤΙΚΗ, τολμά, συζητά και αγωνίζεται για Δημοκρατία σε κάθε έκφραση της ζωής μας και Κοινωνική Δικαιοσύνη. Αυτός είναι για μένα ο προσωπικός αλλά και συλλογικός μας στόχος.

Σε αυτόν τον Αγώνα για τη Νέα Μεγάλη Αλλαγή που έχει ανάγκη η Γενιά και η Πατρίδα μας ήμουν και είμαι πάντα παρών. Γιατί το  Συνέδριο της Νεολαίας του Κινήματος Αλλαγής μπορεί να γίνει το Προοδευτικό Restart που έχει ανάγκη ο χώρος και η χώρα μας για να πάει μπροστά κι εμείς είμαστε αποφασισμένοι αυτή τη φορά «να πατήσουμε το κουμπί».