ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΑΛ- Άρθρο στα “ΝΕΑ” της Βουλευτού του ΚΙΝΑΛ, Νάντιας Γιαννακοπούλου.

H συνολική αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ ένα χρόνο μετά τις αλλεπάλληλες ήττες του 2019 αναδεικνύει το βαθιά ταυτοτικό, ιδεολογικό, προγραμματικό κενό στο οποίο βρίσκεται. Ο τελευταίος « ανασχηματισμός » του Αλέξη Τσίπρα στο Κόμμα  έρχεται να επισφραγίσει την πλήρη αδυναμία του να βρει ένα διαφορετικό βηματισμό και να μπορέσει να ασκήσει με σοβαρότητα τα καθήκοντα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ενώ η υπόθεση της επανίδρυσής του ώστε να αποτελέσει μια μεγάλη Προοδευτική Παράταξη παραπέμπεται στις καλένδες και ανεκδοτοποιείται. Ο εκνευρισμός του Προέδρου του στις δημόσιες δηλώσεις του και τις ομιλίες στην Βουλή δείχνουν άγχος, αλλά και πλήρη αδυναμία σύνθεσης των πιο διαφορετικών απόψεων στο εσωτερικό του σε μια νέα προωθητική γραμμή.

KANE “ΚΛΙΚ” ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ ΣΤΟ ΜΗΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ “THESOCIALIST.GR” ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ 1ο ΤΕΥΧΟΣ -ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκονται μπροστά σε αδιέξοδα. Πορεύονται με εύκολη κριτική χωρίς καμία πρόταση, θυμίζουν το προφίλ τους το 2010-2012 ενώ οι συνθήκες έχουν αλλάξει πλήρως. Αποφεύγουν να κάνουν μία αποτίμηση της πορείας τους για λόγους εσωκομματικών ισορροπιών, εμφανίζονται σαν να ξεχνάνε ότι υπήρξαν Κυβέρνηση παρέα με την ακροδεξιά ολοκληρώνοντας τεσσεράμισι χρόνια μίας θητείας για την οποία καταδικάστηκε σκληρά από τους πολίτες. Επαναλαμβάνονται δείχνοντας αμετανόητοι, συντηρώντας έτσι με τον τρόπο τους το ρεύμα εναντίον του, μετατρέποντας το « να φύγουν» σε « να μην ξαναγυρίσουν». Όσοι Πασοκογενείς και κεντροαριστεροί δεν πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ για να πάρουν μια καρέκλα και πίστευαν σε μία επανίδρυση του Προοδευτικού χώρου ή σε ένα νέο Συνέδριο Επινέ κατά τα πρότυπα Μιτεράν, μάλλον πρέπει να βρίσκονται ζαλισμένοι σε ένα χώρο με τον οποίο δεν έχουν και πολλά κοινά.

Η όλη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, η όλη συμπεριφορά του είναι ο καλύτερος βοηθός του Κυριάκου Μητσοτάκη, αφού το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αδυνατεί να εμφανίσει μία σοβαρή και αξιόπιστη εναλλακτική λύση. Έτσι είναι νομοτελειακό ο ΣΥΡΙΖΑ να χάνει δυνάμεις όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις και αυτή η φθορά να μην μπορεί να σταματήσει. Αν ακολουθείς τον ίδιο δρόμο , φτάνεις πια στο ίδιο τελικό  σημείο. Τα ψέματα φαίνεται να τέλειωσαν και γι αυτό ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει να αφήνει τα μεγάλα λόγια για ευρύτερη Παράταξη και να φροντίζει να διαμορφώνει ένα αυστηρά αρχηγικό Κόμμα ελπίζοντας ότι θα αντέξει και να επανέλθει αν υπάρξει μια καταστροφή ( εθνική, υγειονομική, οικονομική ).

Το τραγούδι λέει πως « ότι αρχίζει ωραίο , τελειώνει με πόνο» και φαίνεται να επαληθεύεται στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα όμως δεν έχει να κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ και μόνο, αλλά με το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται. Σήμερα στον Προοδευτικό, Κεντροαριστερό  χώρο δημιουργείται μεγάλο κενό που αν δεν καλυφτεί μπορεί να οδηγήσει σε μακρόχρονη συντηρητική κυριαρχία. Αυτή είναι και η μεγάλη πρόκληση για το ΚΙΝΑΛ. Ελλείψει Αξιωματικής Αντιπολίτευσης , καλείται να διαδραματίσει αυτόν τον ρόλο. Με βάση την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ , καλείται να είναι η βασική δύναμη – καταλύτης στον Προοδευτικό χώρο, που θα ανατρέψει συσχετισμούς και θα αρθρώσει ένα σύγχρονο , μεταρρυθμιστικό, εναλλακτικό προς την Ν.Δ πολιτικό, προγραμματικό λόγο. Μεγάλη η πρόκληση, αλλά αυτή είναι η ομορφιά της Πολιτικής. Να ανατρέπεις όσα κάποιοι θέλουν να εμφανίσουν ως αναλλοίωτα.