Τι γίνεται με το «κλινικά νεκρό» Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ; Τα βήματα για το συνέδριο του κόμματος την ερχόμενη Άνοιξη

Γράφει ο Γαβρής Άγγελος

Το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, ένας από τους βασικούς πυλώνες της εσωτερικής λειτουργίας του κόμματος, μοιάζει να έχει περιέλθει σε κατάσταση αδράνειας. Με την τελευταία συνεδρίασή του να καταγράφεται το καλοκαίρι του 2024, πριν από την έναρξη των εσωκομματικών διαδικασιών για την ανάδειξη Προέδρου, το όργανο φαίνεται να έχει περιθωριοποιηθεί, προκαλώντας αντιδράσεις και εγείροντας ερωτήματα για τη δέσμευση της ηγεσίας στην εσωκομματική δημοκρατία.

Απουσία δραστηριότητας και εσωκομματική κριτική

Η απουσία τακτικής δραστηριότητας του Πολιτικού Συμβουλίου έχει εντείνει τη δυσαρέσκεια στελεχών που ανήκουν σε διαφορετικές εσωκομματικές πτέρυγες. Πολλά από αυτά σημειώνουν ότι ο Πρόεδρος Νίκος Ανδρουλάκης επιλέγει να παρακάμπτει τα θεσμοθετημένα όργανα στα οποία η πλειοψηφία του αμφισβητείται. Αντ’ αυτού, βασίζεται στο «Πολιτικό Κέντρο Αποφάσεων», μια ολιγομελή ομάδα στελεχών όπου η δική του άποψη κυριαρχεί.

Το Πολιτικό Κέντρο, όπως αναφέρεται, διαθέτει μια μόνο φωνή πολιτικής αντίρρησης, αυτή του Χάρη Δούκα, γεγονός που ενισχύει τις καταγγελίες περί μονοπρόσωπης διαχείρισης. Παράλληλα, η απουσία συντονισμού στις ομάδες εργασίας, που δεν έχουν συνεδριάσει εδώ και μήνες, έχει αφήσει σημαντικές πολιτικές πρωτοβουλίες ανεκμετάλλευτες.

Ο ρόλος του Πολιτικού Συμβουλίου και η ανάγκη ανασυγκρότησης

Το Πολιτικό Συμβούλιο παραδοσιακά αποτελεί το όργανο στρατηγικού σχεδιασμού του κόμματος, αναλαμβάνοντας την εσωκομματική διαβούλευση και την καθοδήγηση των πολιτικών πρωτοβουλιών. Η περιθωριοποίησή του στερεί από το κόμμα ένα σημαντικό μέσο ενδοκομματικής σύνθεσης και προβολής μιας συλλογικής εικόνας.

Εκπρόσωποι διαφορετικών τάσεων εντός του ΠΑΣΟΚ εκφράζουν φόβους ότι η απραξία του Πολιτικού Συμβουλίου υπονομεύει τη θεσμική λειτουργία του κόμματος. «Το Πολιτικό Συμβούλιο είναι αναγκαίο για την εκπόνηση μιας στρατηγικής που να εκπροσωπεί όλες τις τάσεις του κόμματος, κάτι που λείπει σήμερα», δηλώνει χαρακτηριστικά υψηλόβαθμο στέλεχος.

Προετοιμασία για το Συνέδριο της Άνοιξης

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει ήδη εξαγγείλει τη διεξαγωγή ενός οργανωτικού συνεδρίου την ερχόμενη άνοιξη, με στόχο την ανανέωση των κομματικών οργάνων και την αναβάθμιση της πολιτικής λειτουργίας. Στο συνέδριο θα εκλεγούν νέα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Συμβουλίου, ενώ θα γίνει ανασύνταξη των οργανωτικών δομών.

Οι προετοιμασίες περιλαμβάνουν περιφερειακές συνδιασκέψεις και διαβουλεύσεις με τα τοπικά στελέχη. Παρόλα αυτά, η διαδικασία εκλογής των συνέδρων προκαλεί ανησυχίες, καθώς οι νομαρχιακές επιτροπές θα διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο. Μάλιστα, ορισμένοι – δίχως να μπορεί να επιβεβαιωθεί αυτό – θεωρούν ότι αυτή η προσέγγιση μπορεί να ευνοήσει συγκεκριμένες πτέρυγες και να περιορίσει την αντιπροσωπευτικότητα.

«Ανοίγματα» ή έντεχνοι αποκλεισμοί;

Ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα αφορά την υποτιθέμενη στρατηγική «ανοίγματος» του ΠΑΣΟΚ, η οποία φαίνεται να μην υλοποιείται στην πράξη. Αν και ο Πρόεδρος έχει προαναγγείλει τη διεύρυνση του κόμματος με τη συμμετοχή νέων στελεχών, όσοι έχουν στείλει τα βιογραφικά τους για να συμβάλουν στην «πολιτική αντεπίθεση» περιμένουν απαντήσεις εδώ και μήνες.

Ταυτόχρονα, καταγγελίες περί «αποκλεισμών» και διαρκούς αναμονής για επικοινωνία, ακούγονται από στελέχη που δεν στήριξαν την εκλογή Ανδρουλάκη. Πολλά από αυτά ισχυρίζονται ότι βρίσκονται στο περιθώριο, χωρίς δυνατότητα ουσιαστικής συμμετοχής εσωκομματικά και πως βασίζονται σε “ίδιες δυνάμεις” για να εξωτερικεύσουν τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην περαιτέρω ισχυροποίηση των ποσοστών της παράταξης…

Επανεκκίνηση ή “μία από τα ίδια”;

Η ανασυγκρότηση των κομματικών οργάνων και η ενεργοποίηση των ομάδων εργασίας αποτελούν προτεραιότητες, αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να επαναπροσδιορίσει τη θέση του στο πολιτικό σκηνικό. Το συνέδριο της άνοιξης αποτελεί ευκαιρία για να επιτευχθεί ένας θεσμικός επαναπροσδιορισμός, αλλά απαιτείται διαφάνεια, αντιπροσωπευτικότητα και ουσιαστική συμμετοχή όλων των μελών.

Η τρέχουσα κατάσταση, όμως, δίνει την εντύπωση ότι οι αιτίες της πρόσφατης εσωκομματικής σύγκρουσης δεν έχουν αντιμετωπιστεί. Η επιτυχία του συνεδρίου εξαρτάται από το αν η ηγεσία θα μπορέσει να οικοδομήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με όλα τα στελέχη και να επαναφέρει τον συλλογικό χαρακτήρα στη λήψη αποφάσεων.

Το ερώτημα παραμένει: θα μπορέσει το ΠΑΣΟΚ να ενεργοποιήσει εκ νέου το Πολιτικό Συμβούλιο και να διασφαλίσει τη θεσμική του λειτουργία, ή θα παραμείνει «κλινικά νεκρό»; Η απάντηση δεν αφορά μόνο τα στελέχη του κόμματος, αλλά και την ευρύτερη βάση των ψηφοφόρων που αναζητά στο ΠΑΣΟΚ μια αξιόπιστη πολιτική δύναμη.