Βιβλιοκριτική: «Η Σοσιαλδημοκρατία στο προσκήνιο, ξανά;»

Γράφει ο Μπάμπης Καραγεωργίου

«Η Σοσιαλδημοκρατία στο προσκήνιο, ξανά;». Το ερωτηματικό του τίτλου προσπαθούν μέσα από έναν συλλογικό έργο , που κυκλοφορεί απο τις Εκδόσεις “Πόλις” να απαντήσουν οι 5 συγγραφείς του.

Η Έφη Γαζή, ο Γιάννης Ιωαννίδης , ο Ξενοφών Κοντιάδης, ο Γιάννης Μπαλαμπανίδης και ο Στέφανος Παραστατίδης, άνθρωποι με την δική τους σημαντική πορεία ο καθένας προσπαθούν να απαντήσουν και να ερμηνεύσουν ο καθένας από την δική του οπτική γωνία την περισσότερο ανθρωποκεντρική σχολή πολιτικής σκέψης και πρακτικής του 20ου αιώνα.

Η Σοσιαλδημοκρατία με την εμφάνιση της κρίσης του 2008 βρέθηκε σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι, κάποιος άλλος θα έλεγε αδιέξοδο. Παρά το γεγονός αυτό δείχνει «πολύ σκληρή για να πεθάνει» αν και ίσως δεν είναι δόκιμη μια τέτοια φράση.

Ο Γερμανός Νομπελίστας συγγραφέας, Τόμας Μαν είχε πει πριν πολλά χρόνια ότι «οι ιδέες δεν επιβιώνουν αν δεν έχει κανείς την ευκαιρία να παλέψει για αυτές», μια φράση που ανταποκρίνεται στο παρόν της σοσιαλδημοκρατίας.Τις ευκαιρίες στις δημοκρατικές κοινωνίες τις δίνουν οι πολίτες και την ευκαιρία της επαναφοράς στο προσκήνιο, έστω και εν μέρει της συγκεκριμένης πολιτικής σκέψης αξιοποιούν σε αυτό το έργο οι συγγραφείς.

Οι διαφορετικές διαδρομές των συγγραφέων δίνουν στο συγκεκριμένο έργο πλούσια τροφή για σκέψη για τον αναγνώστη.

«Η Σοσιαλδημοκρατία είναι μια ιδέα σε κίνηση, άρα μια ιδέα που δεν φιλοδοξεί να τεθεί ως οριστική αλήθεια, αλλά αποσκοπεί να μεταβάλει τις κοινωνίες που ζούμε, εξελισσόμενη ταυτόχρονα και η ίδια.»

Η παραπάνω φράση του Ξενοφώντα Κοντιάδη είναι σίγουρα μια από τις αρκετές μέσα στο βιβλίο που κρατάω, καθώς δείχνει ότι η σοσιαλδημοκρατία «διδάσκει, μαθαίνοντας». «Τι διδάσκει;» θα ρωτήσει κάποιος, με την απάντηση να είναι τόσο απλή, όσο και απόλυτα σημαντική.

Η Σοσιαλδημοκρατία δεν είναι συνυφασμένη με δογματικά στεγανά, αλλά προσπαθεί να κερδίσει και να βελτιωθεί μέσα από τις ανάγκες και τις αγωνίες της κοινωνίας.

Στο κείμενο του ο Στέφανος Παραστατίδης, γιατρός, μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ – και συντοπίτης – γράφει χαρακτηριστικά: «… η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία θα πρέπει να στοχεύει στην οικοδόμηση ενός κράτους που προάγει την έννοια του χειραφετημένου πολίτη, προστατεύοντας τον από κάθε μορφή καταπίεσης και εξαπάτησης…», ενώ παράλληλα επισημαίνει ότι στο συγκεκριμένο μοντέλο διακυβέρνησης το κράτος πρέπει να είναι ένα κράμα από παναθρώπινες αρχές και ευελιξία.

Ας είναι αυτό το βιβλίο, μια ακόμη ευκαιρία για μια ευρύτερη συζήτηση για την Σοσιαλδημοκρατία και το μέλλον της.