Ξεκάθαρα ερωτήματα από τον Παν.Δουδωνή: «Με 2,9% ανάπτυξη θα ανέβουν οι μισθοί 25% όπως προεκλογικά διατεινόταν η ΝΔ;»

Ομιλία Παναγιώτη Δουδωνή στη Βουλή κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Έτυχε σε μένα να είμαι τελευταίος ομιλητής της σημερινής ημέρας συζήτησης του Προϋπολογισμού και όπως ξέρουμε από τις συναυλίες ή τα νυχτερινά κέντρα, πάντα τα τελευταία τραγούδια είναι τα πιο παραπονιάρικα, οπότε, παρακαλώ, δεχθείτε τα παράπονα της Αντιπολίτευσης, δεχθείτε την κριτική, γιατί επιπλέον, αυτός είναι και ο συνταγματικός ρόλος του Κοινοβουλίου και δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω αυτό, ιδίως στο επίπεδο του Κρατικού Προϋπολογισμού.

Ο Κρατικός Προϋπολογισμός εκφράζει την ουσία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, που δίνει αντιπροσώπευση και συμμετοχή, για να δώσει λόγο στον έλεγχο των δαπανών και της φορολογίας. Αυτή είναι η ουσία, η σύνδεση της αντιπροσώπευσης με τη φορολόγηση. Αυτό είναι, αν θέλετε, το κεντρικό σημείο που ξεχωρίζει τη Δημοκρατία μας.

Είναι, λοιπόν, συνταγματικό σας χρέος να ακούτε την κριτική της Αντιπολίτευσης. Ο Κρατικός Προϋπολογισμός, τούτος εδώ που συζητάμε, είναι, αν θέλετε, ο πρώτος μετά από μια σειρά Προϋπολογισμών που γίνονταν σε συνθήκες εξωγενών κρίσεων, κρίσεων οι οποίες έκρυψαν κάτω από το χαλί τα προβλήματα και ταυτοχρόνως, διευκόλυναν σε απίστευτο βαθμό την Κυβέρνηση δημοσιονομικά.

Από αυτόν, λοιπόν, τον Προϋπολογισμό, που είναι και ο πρώτος της δεύτερης βουλευτικής περιόδου και της δεύτερης θητείας της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, περιμέναμε να εκφράζει τη φιλοσοφία σας ως προς το πού θέλετε να πάνε τα πράγματα, τη φιλοσοφία σας τόσο ως προς τις δαπάνες όσο και ως προς τη φορολόγηση, ως προς τα έσοδα.

Ποια είναι η φιλοσοφία σας, ακριβώς; Τι αντανακλά αυτός ο Προϋπολογισμός; Είναι η φιλοσοφία της ησυχίας: Αφήνουμε τα πράγματα να σέρνονται, αφήνουμε τα πράγματα στην τυχαιότητά τους και στην ευνοϊκή μεταχείριση της κοινής γνώμης διά των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Εμείς έχουμε φιλοσοφία. Είναι η αντιμετώπιση των ανισοτήτων και η δίκαιη ανάπτυξη. Δεν έχετε εσείς φιλοσοφία ή έχετε κάποια φιλοσοφία την οποία δεν μπορείτε να αναφέρετε, γιατί δεν είναι από αυτές οι οποίες τυγχάνουν ευνοϊκής μεταχείρισης από τον κόσμο, γιατί δεν μπορούν να τύχουν τέτοιας;

Μήπως είναι, όμως, σαν τις μεταρρυθμίσεις σας; Με τις μεταρρυθμίσεις τι κάνουμε; Αλλάζουμε το ρυθμιστικό πλαίσιο για να το κάνουμε πιο δίκαιο και πιο αποτελεσματικό. Αντ’ αυτού, ένα κλασικό παράδειγμα λεγόμενης μεταρρύθμισης της Κυβέρνηση Μητσοτάκη -ας δώσω ένα παράδειγμα- είναι η Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Φωνάζαμε τέσσερα χρόνια, για να δούμε ως αποτέλεσμα τίποτα και να λάβουμε τα επίχειρα, που ήταν η έκθεση για τη μέση εκπαίδευση, για την εκπαίδευση τη μη πανεπιστημιακή, της PISA και να πει ο κ. Πιερρακάκης ότι τον προβληματίζει το αποτέλεσμα. Αντίληψη, δηλαδή, δημοσιογράφου, αναλυτή, πολιτικού επιστήμονα, αλλά, πάντως, όχι κυβερνώντος.

Πάμε, όμως, τώρα σε μερικά στοιχεία σε επίπεδο πολιτικής αξιοπιστίας. Θυμάμαι που λέγατε πριν τις εκλογές για τις εκλογές ότι θα αυξηθούν οι μισθοί -ο μέσος μισθός, προσέξτε, μην αρχίσουμε τα πονηρά- κατά 25%. Βέβαια, στις Βρυξέλλες λέγατε άλλα, γιατί εκεί δεν πιάνουν αυτά. Λέγατε 13% και όταν το εντοπίσαμε, ως ΠΑΣΟΚ, ο κ. Σκυλακάκης έλεγε δύο πράγματα. Το πρώτο ήταν κάπως ηθικοπλαστικό, ότι είμαι αήθης δηλαδή. Το δεύτερο ήταν ότι το 13% είναι αν δεν εκλεγεί η Νέα Δημοκρατία και δεν εφαρμόσει το πρόγραμμά της.

Και λέγαμε: Εντάξει, για τον δημόσιο τομέα να πούμε ότι είναι στο πλαίσιο της εξουσίας της Κυβέρνησης. Στον ιδιωτικό τομέα πώς θα γίνει αυτό; Με βασιλικό διάταγμα; Και απαντούσατε ότι θα γίνει με την ανάπτυξη.

Για να δούμε τι ανάπτυξη προβλέπετε. Θα αυξηθούν 25% οι μισθοί με 2,9% ανάπτυξη, εκ του οποίου το 1,9% είναι το «Ελλάδα 2.0», δηλαδή το Ταμείο Ανάκαμψης; Με το 2,9% θα αυξηθούν κατά 25% στην τετραετία ή μήπως θα πάμε σε ρυθμούς ανάπτυξης συγκλονιστικούς;

Και για την ακρίβεια, για να ακριβολογούμε οικονομικά, δεν είναι ανάπτυξη. Είναι η παραγωγικότητα και εκεί τα πράγματα, επίσης, πρέπει να μας τα απαντήσετε.

Υπάρχουν, λοιπόν, ερωτήματα πρωτίστως κυβερνητικής αξιοπιστίας και του τρόπου με τον οποίο διεξήχθη ο προεκλογικός αγώνας.

Όμως, πάμε και στις επενδύσεις. Είστε η Κυβέρνηση που θα έφερνε τις επενδύσεις. Μάλιστα. Στο εννεάμηνο του 2023 έχουμε μείωση των άμεσων ξένων επενδύσεων. Και θα σας πω και κάτι πιο γενικό και πιο ουσιαστικό: Είχαμε δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης και μνημονίων, είχαμε τον κορωνοϊό, έχουμε ένα υπερσυσπειρωμένο ελατήριο; Πού είναι η εκτόξευση που θα έπρεπε να περιμένει ο ελληνικός λαός για να ζήσει καλύτερες μέρες; Πού είναι η εκτόξευση του ελατηρίου; Διότι αυτό αφορά στο μέλλον μας και αφορά στο μέλλον κάθε Έλληνα πολίτη. Και εσείς με αυτό το μέλλον δεν μπορείτε να παίζετε αυτοθαυμαζόμενοι.

Τουρισμός, ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης: Αυτή είναι η διαφημιζόμενη ανθεκτικότητα της ελληνικής οικονομίας. Όμως, να σας το πάω και πιο γενικά: Το μοντέλο της οικονομικής ανάπτυξης του Σόλοου τι λέει; Τεχνολογική εξέλιξη και δημογραφική αύξηση. Έχετε κάνει κάτι για το δημογραφικό; Έχει κάτι ουσιαστικό, κάτι ριζικό για την αντιμετώπιση του δημογραφικού η πολιτική σας;

Να σας πω ότι οι νέοι είκοσι με είκοσι εννιά ετών είναι εξακόσιες χιλιάδες. Το 2000 ήταν ένα εκατομμύριο εκατόν πενήντα χιλιάδες. Δεν είναι μόνο το δημογραφικό από μόνο του. Είναι μαζί με το brain drain. Και είχατε ανακοινώσει στην αρχή της προηγούμενης βουλευτικής περιόδου μέτρα για την αντιμετώπιση του brain drain. Θα συνεργάζονταν, μάλιστα και εταιρείες και θα έφερναν κόσμο με υψηλούς μισθούς, επιδοτούμενους.

Πού είναι τα αποτελέσματα; Θα δώσετε ποτέ λόγο για τις πολιτικές σας; Εξαγγέλλετε, νομίζετε ότι όλα γίνονται νομιναλιστικά και λεγκαλιστικά και στο τέλος, δεν θέλετε να δώσετε λόγο για αυτά που έγιναν.

Να μιλήσουμε για τον ΦΠΑ και τους έμμεσους φόρους; Οι έμμεσοι φόροι ήταν και παραμένουν το 60% των εσόδων. Είναι μια βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας και του Έλληνα πολίτη. Αυτό από μόνο του είναι τραγικό. Αν το συνδυάσει κανείς δε και με μια πολιτική επιδομάτων, έχουμε το εξής φαινόμενο: Παίρνετε με τους έμμεσους φόρους από τη μία τσέπη του Έλληνα πολίτη τα χρήματά του, το υστέρημά του, του επιστρέφετε ένα μέρος αυτού και περιμένετε να πείτε και «ευχαριστώ». Το ζητάτε. Το έχετε ανάγκη, για να θρέψει τη φιλαυτία σας.

Και πάμε στο χρέος. Το χρέος πληθωρίστηκε από εξωγενείς παράγοντες και αυτό το θεωρείτε μεγάλη επιτυχία, τη μείωση του χρέους διά του πληθωρισμού. Μα, είμαστε καλά;

Δυο τελευταίες κουβέντες, κύριε Πρόεδρε, για το αντικείμενό μου, τη δημόσια διοίκηση και τους θεσμούς. Άκουσα την κυρία Υπουργό να πανηγυρίζει για τις αυξήσεις. Δηλαδή, ποιες είναι οι αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους; Τα 70 ευρώ μικτά, 40 ευρώ καθαρά. Ποια είναι η μέση αμοιβή ανά ώρα στους δημοσίους υπαλλήλους στην Ευρώπη. Είναι 17 ευρώ. Ποια είναι η μέση αμοιβή ανά ώρα στους δημοσίους υπαλλήλους στην Ελλάδα; Είναι 8 ευρώ.

Θέλετε να βρούμε σύγκριση; Στην Πορτογαλία, που είναι μια συγκρίσιμη χώρα, είναι 14 ευρώ. Είναι αυτό κάτι για το οποίο πρέπει να υπάρξει πανηγυρισμός από την αρμόδια Υπουργό και από την Κυβέρνηση; Είναι δυνατόν να είμαστε προτελευταίοι μετά τη Βουλγαρία παντού; Είμαστε προτελευταίοι παντού, ακόμα και στην αγοραστική δύναμη, ενώ έχουμε ακρίβεια. Γιατί μιλάμε για την ακρίβεια, αλλά δεν μιλάμε ταυτόχρονα για το τι πραγματικά αγοράζει ο μέσος μισθός στην Ελλάδα, όπου είμαστε επίσης δεύτεροι από το τέλος μετά τη Βουλγαρία.

Να πω και μια τελευταία σκέψη. Ο Robinson και ο Acemoglou στο «ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΤΑ ΕΘΝΗ» λένε ένα πράγμα στο ερώτημα «γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη;». Λένε ότι αποτυγχάνουν τα έθνη λόγω της μη λειτουργίας των θεσμών. Έχετε πάρει πάρα πολύ στο χαλαρό τον τρόπο που φέρεστε στους θεσμούς. Θεωρείτε ότι είναι αδιάφορο για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας. Η πραγματικότητα είναι ότι η δυσλειτουργία των θεσμών είναι κάτι που θα βρούμε μπροστά μας και στη λειτουργία της οικονομίας, και ήδη το βρίσκουμε. Μπορεί να μην είναι εμφανές δια γυμνού οφθαλμού, αλλά είναι υπαρκτό και είναι εδώ.

Παύσατε, λοιπόν, να αυτοθαυμάζεστε, παύσατε να αυτοαγαπάστε και ακούστε τη δίκαιη κριτική της αντιπολίτευσης.