Ξεκάθαρος ο Δ.Μπιάγκης: “Tο κράτος πρόνοιας είναι παράγοντας για την κοινωνική συνοχή και όχι βαρίδι στην οικονομική ανάπτυξη”

Κατά την εισήγησή του στη Βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης με τίτλο «Αναμόρφωση επαγγελματικής ασφάλισης, εξορθολογισμός ασφαλιστικής νομοθεσίας, συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, σύστημα διορισμού και προσλήψεων των εκπαιδευτικών της δημόσιας υπηρεσίας απασχόλησης και λοιπές διατάξεις», ο Βουλευτής Κέρκυρας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Κινήματος Αλλαγής, Δημήτρης Μπιάγκης, αναφέρθηκε εκτενώς στις πραγματικές προκλήσεις και προβλήματα ασφάλισης και πρόνοιας τα ελληνικής κοινωνίας, αναδεικνύοντας τις αδυναμίες και νοεφιλελεύθερες εμμονές που εμπεριέχονται στο εν λόγω σχέδιο νόμου, με το οποίο υπονομεύεται η λειτουργία και η βιωσιμότητα των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης, που θεσπίστηκαν επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.

Ο βουλευτής αναφέρθηκε επίσης στην προχειρότητα, στη συγκυριακή προσέγγιση και στην έλλειψη μακροπρόθεσμου σχεδιασμού της κυβέρνησης της Ν.Δ. στο ζήτημα της νομιμοποίησης των παράτυπων μεταναστών, όπως φανερώθηκε με τη σχετική τροπολογία που κατατέθηκε από τον υπουργό μετανάστευσης και ασύλου. Η κυβέρνηση, προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ των πιέσεων της αγοράς για φθηνά εργατικά χέρια και του ακροδεξιού εσωτερικού της μετώπου και ακροατηρίου, μεθόδευσε μία ρύθμιση, για την οποία η ίδια παραδέχεται την μη αποτελεσματικότητά της, προεξοφλώντας, με δηλώσεις στελεχών της, ότι ελάχιστοι μόνον παράτυποι μετανάστες θα κάνουν χρήση της, τη στιγμή που υποτίθεται ότι ο σκοπός της είναι η θεραπεία της έλλειψης δεκάδων χιλιάδων εργατικών χεριών.

Ο Δ. Μπιάγκης αναφέρθηκε εκτενώς στην πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Κινήματος Αλλαγής για το κοινωνικό κράτος, του οποίου άλλωστε υπήρξε θεμελιωτής στην Ελλάδα και ως εκ τούτου δεν συμβιβάζεται με την Ελλάδα των χαμηλών προσδοκιών και της όψιμης και επιφανειακής κοινωνικής πολιτικής εν είδη φιλανθρωπίας. Όπως άλλωστε δήλωσε ο βουλευτής, «Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής αντιμετωπίζει το κράτος πρόνοιας ως έναν καθοριστικό παράγοντα για την κοινωνική συνοχή και τη δικαιοσύνη, και όχι ως βαρίδι στην οικονομική ανάπτυξη».