3 χρόνια Κινήμα Αλλαγής: “Τολμήσαμε; Πετύχαμε; Προχωράμε Μπροστά;”

Ο δρόμος κάθε άλλο παρά με ροδοπέταλα ήταν στρωμένος. Οι διαφωνίες και οι διαφορετικές προσεγγίσεις για κεντρικά πολιτικά και οργανωτικά ζητήματα ήταν υπαρκτές ακόμα και την ώρα που διεξάγονταν το Συνέδριο, ωστόσο, με κόπο και σε πείσμα αρκετών, 3 χρόνια πριν, γεννήθηκε το Κίνημα Αλλαγής

Το σύνθημα, γραμμένο πίσω από το βήμα των ομιλητών έλεγε : “Τολμήσαμε. Πετύχαμε. Προχωράμε Μπροστά!” , ένα σύνθημα που επανέρχεται με την μορφή ερωτήματος αυτή τη φορά, 3 χρόνια μετά και ακόμα απαντήσεις με σαφήνεια δεν έχουν δοθεί στο παραποιημένο: “Τολμήσαμε; Πετύχαμε; Προχωράμε Μπροστά; “

Δεν θα κάνω την προσπάθεια να απαντήσω προσωπικά σε κάθε ένα από τα ερωτήματα αυτά, τα θέτω προς διαβούλευση στον πυρήνα των ψηφοφόρων του Κινήματος Αλλαγής, τα θέτω προς όλους “αντιδρούν” στην φράση του Ανδρέα Παπανδρέου και προσφάτως από τον Γ.Α.Παπανδρέου: “Προοδευτική Διακυβέρνηση”. 

Ακόμα μια φορά, η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, προσπαθεί να υπενθυμίσει πόσο “υπεύθυνη αντιπολίτευση” παράγει. Πως “κανονικά εμείς είμαστε η αξιωματική αντιπολίτευση στην χώρα”. Συμφωνώ, το Κίνημα Αλλαγής, έχει παράξει ιδιαίτερα πλούσιο πολιτικό έργο -ιδίως κατά την διάρκεια της πανδημίας- πρωτοπόρησε, με ψηφιακές διασκέψεις, On-line συνέντευξη Τύπου σε όλη την Ελλάδα, με ψηφιακό “party” γενεθλίων-Παρουσίαση του Νέου Ε.Σ.Υ την 3η Σεπτεμβρίου του 2020. . . Κατέθεσε προτάσεις, και θα κριθεί για αυτές από τον κόσμο στις επερχόμενες -πρόωρες όπως φαίνεται- εθνικές εκλογές. Αποκλείστηκε από την μεγάλη μερίδα της Ενημέρωσης, για λόγους που τα ίδια τα ΜΜΕ γνωρίζουν. 

Με την διαλλακτική στάση του, στο θέμα της αστυνομικής βίας και το μέγιστο “φάουλ” στο ζήτημα των διαδηλώσεων, το Κίνημα Αλλαγής, “πληρώνει” με την θέση του “παρατηρητή” την διαμάχη μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ που σε αρκετές των περιπτώσεων, αγγίζει “πάτο” η “σύγκρουση” Κυβέρνησης-Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Ακόμα και σε αυτό το επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης, το Κίνημα Αλλαγής, αδυνατεί να ακουστεί ‘ηχηρά’ στην μεγάλη βάση του Προοδευτικού κόσμου στην Ελλάδα. Δυστυχώς. Κι αυτό φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις που “βολτάρουν” μεταξύ 5.5%-8% παρουσιάζοντας μια στασιμότητα σε σχέση με τα αυτά που θα περίμενε κανείς σε μια περίοδο που η κυβέρνηση κάνει το ένα μετά το άλλο ατόπημα και η αξιωματική αντιπολίτευση έχει αντανακλαστικά βαριά μεθυσμένου πότη σε κατάσταση πτώσης. Και ξαφνικά, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να “ξανανιώνει” πιάνοντας τον “παλμό” της κοινωνίας και μετά από δόσεις “καφεϊνης” αρχίζει να συσπειρώνεται, ο υπαρξιακός αντίπαλος του ΚΙΝΑΛ , βρίσκει πατήματα όσο η ηγεσία “ψάχνεται” για την super αντεπίθεση: “Την ονομασία ΠΑΣΟΚ”.

Δηλαδή, η κοινωνία είναι στα κάγκελα. Και στο Κίνημα Αλλαγής, η ηγεσία, τείνει να διαλέξει αν θα φορέσει γυαλιά ηλίου για να ατενίσει τον πράσινο τον ήλιο που ανατέλλει  ή μυωπίας για να μπορέσει να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους που “κλονίζονται” ελέω εσωκομματικών εκλογών, αφού το λιγότερο που χρειάζεται εν όψει ενδεχομένου πρόωρων εθνικών εκλογών, είναι τα “κουτάκια” των ιδεολογικών διαφορών να γίνουν πύργος -τύπου τζένγκα- προβλημάτων που εμποδίζουν την “Νέα Αλλαγή”.

“Νέα Αλλαγή” με επικοινωνιακή πολιτική που δεν “παίρνει πόντους” και με παλαιά πρόσωπα στο προσκήνιο ή στο παρασκήνιο, δεν μπορεί να έρθει. Η λέξη “ΑΛΛΑΓΗ” θέλει θάρρος, ριζοσπαστισμό , ιδεολογική ταυτότητα και προσανατολισμό και έρεισμα στην κοινωνία. Δεν λέω, έχουν γίνει βήματα, για όλα αυτά, και ίσως αν δεν μας “πρόφταινε” η πανδημική κρίση, να μιλούσαμε χωρίς ερωτηματικά με θαυμαστικά: “Τολμήσαμε! Πετύχαμε! Προχωράμε Μπροστά!” μα το ζήτημα είναι πως μας πρόφτασε και η “τέλεια καταιγίδα” που σε προσωπική μου συζήτηση προ μηνών με γνωστό πολιτικό-διανοητή του ΠΑ.ΣΟ.Κ .

“Μια τέλεια καταιγίδα”: Οικονομική ανασφάλεια και κρίση, αποτυχία στην πανδημική διαχείριση, κοινωνικές ανισότητες, δόγμα “Βία και καταστολή” από μια καλπάζουσα αστυνομοκρατία με εντολή της Δεξιάς Κυβέρνησης Μητσοτάκη, Παιδεία για “λίγους” και “έχοντες”, Υγεία “έρημη χώρα” και καμπάνιες χειραγώγησης της Ενημέρωσης στην Ελλάδα. Αυτή είναι μια τέλεια καταιγίδα. Και με τον άνεμο να “φυσάει κόντρα” , η ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής επιλέγει το “σωπάστε” , “ρίχνοντας τους τόνους” μιας, σίγουρα, “τοξικής αντιπαράθεσης” επιλέγοντας να κρατήσει αποστάσεις.

Σας ρωτώ λοιπόν, ξανά. 3 χρόνια μετά. Τολμήσαμε; Πετύχαμε; Προχωράμε Μπροστά;