ΠΟΛΙΤΙΚΗ
“3 Σεπτέμβρη 1974 – 3 Σεπτέμβρη 2020. 46 χρόνια, γόνιμα χρόνια.” Της Δήμητρας Φαντίδου.
3 Σεπτέμβρη 1974 – 3 Σεπτέμβρη 2020.
46 χρόνια, γόνιμα χρόνια.
KANE “ΚΛΙΚ” ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ ΣΤΟ ΜΗΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ “THESOCIALIST.GR” ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ 1ο ΤΕΥΧΟΣ -ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
Με κατακτήσεις σημαντικές. Με μια Ελλάδα που βρέθηκε στις 25 πλουσιότερες χώρες του κόσμου, στον πυρήνα της Ευρώπης.
Η συντηρητική παράταξη συσπειρώνεται γύρω από τον Κ. Καραμανλή, που, αφού προδικτατορικά συνέβαλε στη άνθιση του παρακράτους έχει επιστρέψει, αρκουντως αδέξιος μπροστα στις απαραίτητες τομές, τομές επιτακτικές και αναγκαίες, ώστε να κλείσουν οι πληγές του παρελθόντος.
Στο πρόσωπό του Ανδρέα και στη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη, συσπειρώνεται το πιο δημιουργικό και παρεμβατικό ανθρώπινο υλικό, που διαθέτει η ελληνική κοινωνία. Κοινωνία προσώρας βυθισμένη στον αλληλοσπαραγμό και την εσωστρέφεια, που ενώνεται και που έτρωγε για δεκαετίες την σάρκα της πάνω στην ιστορική επικράτηση της Δεξιάς Παράταξης μετά τον Εμφύλιο.
Ανοίγει ο δρόμος για τη δική του έκφραση, τη συμμετοχή του, την κυριαρχία του.
Το τετράπτυχο γίνεται ο αρωγός της πορείας.
Επικρατεί ένας άνεμος δημιουργίας και αλλαγής, με την Ελλάδα να οικοδομεί μια νέα πραγματικότητα, μερα με τη μερα.
Μια Ελλάδα δυναμικών,
μορφωμένων νέων, αλλά -ως άλλοτε- στο περιθώριο της πολιτικής, βρίσκει φωνή και συμμετοχή.
Ο πολίτης αντί να εξαρτάται από καθ’ έκαστους «ημέτερους» παράγοντες έσωθεν του πελατειακού συστήματος, οργανώνεται και κατακτά δικαιώματα για όλους, αντί προνομίων, εξαρτώμενων από τη σχέση του με την εξουσία.
Υγεία και Παιδεία για όλους.
Γυναίκες με φωνή ηχηρή και μαζική.
Οικογενειακό δίκαιο, που αναμορφώνεται ριζοσπαστικά.
Αυτοδιοίκηση με ρόλο ουσιαστικό.
Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, που εμπεδώνονται.
Συνδικαλισμός με ρόλο και λόγο σθεναρό.
Ζωη και δράση, χωρίς να πιστοποιούν οι διώκτες σου τα πολιτικα και κοινωνικα σου φρονήματα.
Μια ελληνική κοινωνία, που συλλήβδην αρχίζει να αισθάνεται αξιοπρέπεια και αυτοπεποίθηση από τα μύχια της ψυχής και της συνείδησης της.
Την επαύριον ενός γενικευμένου, πια, αισθήματος κοινωνικής δικαιοσύνης, σε μια μέχρι πρότινος ξεχασμένη Ελλάδα, απο το κάδρο, και μιας αλλιώτικης κοινωνικής συνοχής, που μας επιτρέπει μια πορεία γόνιμη και δημιουργική, η Συντήρηση, κατανοεί πως με λόγια που συνιστούν έπεα πτερόεντα χάνει το τρένο, αρχίζοντας μεθοδικά να πριονίζει το δέντρο, που έχει μπολιαστεί με μια νέα δύναμη αλλαγής.
Ο Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ, έγραψαν ιστορία. Την ιστορία του τόπου από τη Μεταπολίτευση κι εντεύθεν. Άλλαξαν τη μοίρα του τόπου. Έγραψαν γραμμή – γραμμή το κεφάλαιο μιας ολόκληρης εποχής.
46 χρόνια μετά, τα γεγονότα δείχνουν πως ο αγώνας δεν έχει τελειώσει.
Αγώνας για λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική και διαγενεακή δικαιοσύνη, πρόοδο, ισονομία, διαφάνεια, λογοδοσία.
Παίρνοντας μαθήματα από εκείνον το Σεπτέμβρη του 1974 μέχρι σήμερα, οφείλουμε να αλλάξουμε, για να αλλάξουμε τη χώρα.
Έτσι θα τιμήσουμε την αγωνιστικότητα, το όραμα που ενέπνευσε την 3η Σεπτέμβρη του 1974.
Αφήνοντας επαμφοτεριζουσες, στομφώδεις διακηρύξεις, που μας οδηγούν στο βάλτο του σκανδαλοθηρικού πελατειασμού ή στη φτωχοποίηση στην Ελλάδας της δεξιάς, αναχαιτίζοντας τη φωνή εκείνων, που την είδαν να αρθρώνεται μια 3η ενός Σεπτέμβρη.
Ορφανές πολλές γενιές, του παρελθόντος και του μέλλοντος. 46 χρόνια μετά, νέοι και νέες, ομόθυμα πιστοί και πιστές σε μια πρωτόγνωρη και πλατιά λαϊκή συμμαχία, που εμπεδώθηκε και είθε να να γεννηθεί ξανά.
Για όσα σήμερα δεν υπάρχουν, θυμομαστε και πορευόμαστε με τις αρχές εκείνης της 3ης του Σεπτέμβρη.
