ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Συνέντευξη: Μαρίνος Σκανδάμης: “Αυταρχισμός και πελατειασμός είναι οι κύριοι άξονες της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη”
Ο Τομεάρχης Προστασίας του πολίτη του Κινήματος Αλλαγής και πρ. Γ.Γ. Υπουργείου Δικαιοσύνης, Μαρίνος Σκανδάμης, παραχώρησε συνέντευξη στον Γαβρή Άγγελο και το “The Socialist”
O Διδάκτωρ Νομικής και Δικηγόρος, Μαρίνος Σκανδάμης, τοποθετήθηκε για ζητήματα όπως το “επιτελικό κράτος Μητσοτάκη”, την διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση, την στάση του Υπουργείου προστασίας του πολίτη απέναντι στους κρατούμενους στα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας, τα φαινόμενα έξαρσης της αστυνομικής βίας και καταστολής κατά την διακυβέρνηση της ΝΔ και φυσικά, σχολίασε την Δικαιοσύνη στην χώρα μας, ένα ζήτημα το οποίο φέρνει την χώρα μας σε “δύσκολη” θέση αφού βρίσκεται πολύ χαμηλά στην παγκόσμια κατάταξη, “παντα υπάρχει πιο χαμηλά” ήταν το σχόλιο του κύριου Σκανδάμη σχετικά με την “κόντρα” ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ για “εξοχικό Vs Πάρνηθα Motocross”, χαρακτηρίζοντας ως απόπειρα αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, δεδομένων των συνεχόμενων αποτυχιών της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε όλα τα επίπεδα, τόνισε, για το συνέδριο νεολαίας του Κινήματος Αλλαγής πως πρέπει να γίνει όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες με ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες ενώ κλείνοντας, ανέφερε χαρακτηριστικά , πως ο “Ήλιος πρέπει να λάμψει ξανά για όλους πίσω από το όραμα της σοσιαλδημοκρατίας, η παράταξή μας το έχει καταλάβει πλέον αυτό”.
Μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης, που αναδεικνύει απόψεις, θέματα και “κακοτυπίες” της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μα και την ανάγκη για μια σοσιαλδημοκρατική αναγέννηση του Κινήματος Αλλαγής, που μπορεί να οδηγήσει την κοινωνία ξανά στον “Ήλιο”.
ΕΡ. Κύριε Σκανδάμη, πρόσφατα είχαμε τον 3ο θάνατο κρατούμενου σε φυλακές στην χώρα, παρά τις έντονες προσπάθειες του Κινήματος Αλλαγής και τις δικές σας παρεμβάσεις, με την κυβέρνηση να αδιαφορεί πλήρως για την εξέλιξη της υγειονομικής κρίσης στα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας. Τι έχετε να πείτε για αυτή την δυσάρεστη εξέλιξη;
ΑΠ. Απορώ πραγματικά πως η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη μπορεί να κοιμάται τα βράδια. Με όλους τους διεθνείς και εθνικούς φορείς να συστήνουν την αποστασιοποίηση γιατί η πανδημία εκδηλώνεται πιο θανατηφόρα σε εσωτερικούς χώρους, θα έπρεπε η κυβέρνηση να μειώσει τον πληθυσμό των κρατουμένων από τους 11.468 τουλάχιστον στους 10.175, όσες δηλαδή είναι και οι θέσεις στα καταστήματα κράτησης. Αντ’ αυτού η Ελλάδα και η Σουηδία έγιναν τα μαύρα πρόβατα στην ήπειρό μας, όπως μας επισήμανε το Συμβούλιο της Ευρώπης. Καθότι είναι οι μόνες χώρες που δεν μείωσαν τον αριθμό κρατουμένων εν μέσω πανδημίας. Δυστυχώς, το δικαίωμα στη ζωή και την υγεία δεν αφορά το αρμόδιο υπουργείο. Η κυβέρνηση θα φέρει πάντα ένα μαύρο στίγμα για αυτές τις επιλογές της, που δείχνoυν ότι όλες οι ζωές δεν μετράνε το ίδιο στο μυαλό των κυβερνώντων. Ως Κίνημα Αλλαγής θα συνεχίσουμε να αναδεικνύουμε το ανάλγητο πρόσωπο της ΝΔ και να διεκδικούμε το σεβασμό της ανθρώπινης αξίας.
ΕΡ. Πως θα χαρακτηρίζατε την διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη;
ΑΠ. Επικοινωνιακή πρωτίστως και δευτερευόντως ουσιαστική. Στην πρώτη φάση της πανδημίας στήθηκε ένα διαχειριστικό μοτίβο, όπου ως μονόλογος επαναλαμβανόταν η παγκόσμια επιτυχία της κυβέρνησης με τα ελάχιστα θύματα. Στην δεύτερη φάση, όπου ο θάνατος καλπάζει, η ίδια κυβέρνηση πλασάρει μέσα από ελεγχόμενους μιντιακούς διαύλους ότι δεν έχει αποτύχει. Και πως απέτυχαν οι πολίτες που δεν ήσαν υπεύθυνοι. Τα τεράστια λάθη του ανέλεγκτου ανοίγματος των συνόρων, της έλλειψης συστηματικών ελέγχων στις πύλες εισόδου της χώρας, η μη προετοιμασία του συστήματος υγείας, η μη πρόσληψη ιατρών και εξειδικευμένου προσωπικού, δεν αποτελούν παραβίαση της ατομικής ευθύνης των πολιτών. Αποτελούν αποκλειστικά καταστρεπτικές κυβερνητικές παραλείψεις με τραγικά αποτελέσματα. Η κυβερνητική ευθύνη δεν μπορεί πια να κρυφτεί.
ΕΡ. Φαινόμενα “άλλων εποχών” συναντούμε όλο και πιο συχνά επί διακυβέρνησης της ΝΔ. Φαινόμενα αστυνομοκρατίας και καταστολής βρίσκονται σε έξαρση με “δικαιολογία” την υγειονομική κρίση. Πως σχολιάζετε την έξαρση των φαινομένων αυτών;
ΑΠ. Η Νέα Δημοκρατία αποδεικνύει ότι ξέρει να «κάνει καλά» τις κλασικές της επιλογές.
Αυταρχισμός και πελατειασμός είναι οι κύριοι άξονες της πολιτικής της.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Διεθνής Αμνηστία σε ανακοίνωσή της προ ολίγων ημερών μιλά για συστηματική άσκηση βίας κατά πολιτών και για αστυνομική αυθαιρεσία.
Είναι προφανές ότι η Ν.Δ. υποστηρίζει ένα μοντέλο αντεγκληματικής πολιτικής που είναι βγαλμένο από το σκοτεινό παρελθόν και παραβιάζει το ευρωπαϊκό κεκτημένο των δικαιωμάτων. Δεν θα επιτρέψουμε ως δημοκρατική παράταξη την εργαλειοποίηση του Έλληνα αστυνομικού ούτε την καταστροφή των κεκτημένων του εκδημοκρατισμού της ΕΛ.ΑΣ. που εμείς πετύχαμε.
Προσβλέπουμε σε μια Αστυνομία στο πλευρό του πολίτη και όχι στην καταδίωξη των κοινωνικών αγώνων του. Όσο για τον άλλο άξονα της πολιτικής της κυβέρνησης, τον πελατειασμό, δυστυχώς επελαύνει παντού.
ΕΡ. Δηλαδή, το επιτελικό κράτος της Νέα Δημοκρατίας δεν κατάφερε να αντιστρέψει τις παθογένειες δεκαετιών όπως ευαγγελιζόταν;
ΑΠ. Μου αρέσει η λεπτή ειρωνεία σας. Προφανώς το κράτος της Ν.Δ. δεν είναι επιτελικό, αλλά επι-πελατειακό.
Να σας αναφέρω μόνο ότι στις 7 Δεκεμβρίου 2020 η Διεθνής Διαφάνεια επέπληξε την κυβέρνηση για την αύξηση των χρηματικών ορίων στις απευθείας αναθέσεις δημόσιων έργων και προμηθειών, την κατάργηση της διαύγειας για συμβάσεις κάτω των 2.500 ευρώ, αλλά και για τον μη αποκλεισμό από τους δημόσιους διαγωνισμούς όσων εταιριών έχουν υποστεί κυρώσεις επειδή διέπραξαν οικονομικό έγκλημα.
Βιώνουμε πια ένα έκτακτο καθεστώς, όπου γίνονται κανόνας οι κατά παρέκκλιση διατάξεις για διορισμούς εκτός ΑΣΕΠ ή για μεταθέσεις και αποσπάσεις ημετέρων ή και για αναθέσεις κάποιων συμβάσεων των οποίων ακόμα και τα έγγραφα που αποδεικνύουν τη σύμβαση -βάσει νόμου της Ν.Δ.- πρέπει να καταστρέφονται εντός 6 μηνών, ώστε να μην μπορέσει να υπάρξει έλεγχος.
Η κυβέρνηση αποδεικνύει ότι τελικά αποτελεί συγκυβέρνηση. Που αποτελείται από το κόμμα της Ν.Δ. και από το εξωκοινουβουλετικό κόμμα των μεγάλων και μικρών ιδιωτικών συμφερόντων.
ΕΡ. Η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα πιστεύετε πως έχει “λαβωθεί” τόσο από την πανδημική κρίση όσο και από τις πολιτικές που εφαρμόζει η Κυβέρνηση;
ΑΠ. Η Δικαιοσύνη είναι ο μεγάλος ασθενής.
Το World Economic Forum στην κατάταξη που δημοσίευσε το 2020 για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης σε όλο τον κόσμο, τοποθέτησε την Ελλάδα στην 83η θέση σε σύνολο 141 κρατών, πολύ κάτω από τη Μποτσουάνα ή τη Γουινέα.
Τα περισσότερα κόμματα όταν κυβερνήσουν επιδιώκουν τον ανοικτό δίαυλο με την δικαιοσύνη. Και δυστυχώς, υπάρχουν πρόθυμοι δικαστές. Οι οποίοι αναλαμβάνουν κυβερνητικές θέσεις μετά το τέλος της θητείας τους.
Πολλά είναι τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την ανεξαρτησία των δικαστών. Και σε επίπεδο θεσμικής θωράκισης και σε επίπεδο εισαγωγικών εξετάσεων για το δικαστικό σώμα.
Να συμφωνήσουμε όμως σε ένα βασικό, ότι πρέπει δια νόμου να απαγορευτεί δια παντός η μεταπήδηση ανώτατων δικαστικών λειτουργών σε κυβερνητικές θέσεις.
Η ταύτιση εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας δεν παράγει δημοκρατία, αλλά κινδύνους για αυτήν.
ΕΡ. Ακόμα μια φορά βλέπουμε ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ να είναι “στα μαχαίρια” για κάποιο ζήτημα που δεν έχει επαφή με τα πραγματικά ζητήματα του τόπου, από τη μία ο ΣΥΡΙΖΑ που στέλνει εξώδικα σε δημοσιογράφους και καταγγέλλει την παρουσία του Πρωθυπουργικού ζεύγους στην Πάρνηθα και από την άλλη η ΝΔ που ασχολείται με το εξοχικό του Τσίπρα στο Σούνιο; Φτάσαμε στο σημείο “μηδέν” της πολιτικής αντιπαράθεσης;
ΑΠ. Πάντα τελικά υπάρχει πιο χαμηλά. Γιατί ναι μεν, υπάρχει ένα ενδιαφέρον για τη ζωή των πολιτικών και αν αυτή ανταποκρίνεται στο νόμο ή τις αξίες που υποτίθεται ότι υποστηρίζουν, αλλά όταν για την ανάδειξη των όποιων ιδιωτικών ασυνεπειών των πολιτικών προσώπων δημιουργείται μια μιντιακή υπερπληροφόρηση που πνίγει τις πραγματικές αγωνίες των πολιτών, τότε μπορεί να εμφανιστεί ένα πλαίσιο χειραγώγησης και λαϊκισμού. Που αποτελούν κινδύνους για την δημοκρατία και βεβαίως, προπέτασμα καπνού. Οι κυρίαρχες αντιπαραθέσεις για τη ζωή των κυρίων Μητσοτάκη και Τσίπρα δεν πρέπει δηλαδή να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι τις ίδιες αυτές μέρες έχει καταρρεύσει με ευθύνη της κυβέρνησης η δημόσια υγεία, με περίπου 100 θανάτους συμπολιτών μας ημερησίως, και πως ακόμα, η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να υπερασπίσει το εθνικό συμφέρον στη Σύνοδο Κορυφής, όπου η Τουρκία έφυγε αλώβητη και χωρίς κυρώσεις, για να συνεχίσει το μονόδρομο των απειλών εις βάρος μας.
ΕΡ. Πως θα σχολιάζατε τις χαμηλές “δημοσκοπικές πτήσεις” του Κινήματος Αλλαγής; Ποιά η γνώμη σας για τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν στο συνέδριο νεολαίας του κόμματος και τι έχετε να πείτε για τον “εσωκομματικό διάλογο” που έχει ξεκινήσει για την ανάδειξη πολιτικού αρχηγού του ΚΙΝΑΛ;
ΑΠ. Το Κίνημα Αλλαγής τη στιγμή αυτή είναι σίγουρο ότι έχει επεκταθεί σε ένα πολιτικό ακροατήριο πολύ πέρα από τα ποσοστά που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Πολίτες από όλο το φάσμα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου παρακολουθούν με αυξημένο ενδιαφέρον τις θέσεις και παρεμβάσεις της παράταξης μας και τις αναπαράγουν στον κοινωνικό και πολιτικό διάλογο. Είναι βέβαιο ότι η συνεπής δημοκρατικά στάση μας θα ανταμειφτεί δημοσκοπικά και εκλογικά.
Ως προς το συνέδριο νεολαίας είναι προφανές ότι πρέπει να γίνει αμέσως μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν, με ανοικτές διαδικασίες και με σκοπό να συμμετάσχουν όλοι οι νέοι άνθρωποι που θα σηκώσουν το βάρος και την ευθύνη της δημοκρατικής ανάταξης της χώρας μας.
Στο πλαίσιο αυτό και εν μέσω της επέλασης της πανδημίας, όσοι επιχειρούν να αναδείξουν ζητήματα διαδοχολογίας, μάλλον δεν κατανοούν καλά τις αγωνίες του κόσμου και τις απαιτήσεις της στιγμής, όπου η ενότητά μας είναι η κύρια θωράκιση μας σε όσους επιβουλεύονται την παράταξη.
ΕΡ. Είναι η σοσιαλδημοκρατία ο πυλώνας της προόδου που θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα; Πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό;
ΑΠ. Διεθνώς η σοσιαλδημοκρατία, την τελευταία εικοσαετία θα λέγαμε, έχασε τον προσανατολισμό της και την ανατρεπτικότητά της, ταυτιζόμενη σε πολλά ζητήματα με συντηρητικές επιλογές. Ηγέτες όπως ο Μπλερ ή ο Σρέντερ, υπέκυψαν στη γοητεία των αγορών και έδωσαν περισσότερο χώρο στις οικονομικές δυνάμεις που άρχιζαν να καθορίζουν την πολιτική ατζέντα.
Η παράταξή μας έχει πια συνειδητοποιήσει ότι η σοσιαλδημοκρατία μπορεί να ξαναγίνει δύναμη προόδου και ελπίδας για τον κόσμο αν απαντήσει στις σημερινές και μελλοντικές παγκόσμιες και εθνικές προκλήσεις.
Ο έλεγχος του αχαλίνωτου χρηματοπιστωτικού τομέα, η αντιμετώπιση του καθεστώτος ενός ψηφιακού καπιταλισμού της επιτήρησης όπου άνθρωποι και κυβερνήσεις παρακολουθούνται και ελέγχονται, η αντιστροφή της κλιματικής αλλαγής, η διαμόρφωση ενός νέου προτύπου κοινωνικής οργάνωσης που θα σέβεται τους πόρους της γης μας, οι ευκαιρίες για όλους και η εγγυημένη συμμετοχή σε μια αξιοπρεπή ζωή, αποτελούν τους αυτονόητους στόχους μια σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας που δεν θα συμβιβάζεται, αλλά θα συγκρουστεί με ό,τι στέκεται εμπόδιο σε αυτό. Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε διεθνείς συμμαχίες.
Ως προς τη χώρα μας, έχουμε ένα ακόμη εμπόδιο. Είναι αυτή η εφαρμογή ενός μοντέλου οικογενειακού καπιταλισμού, όπου μεγάλες οικογένειες και συμφέροντα κυβερνούν, αφήνοντας στο περιθώριο τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.
Ο ήλιος πρέπει να λάμπει για όλους και πίσω από αυτό το όραμα πρέπει να στρατευτούμε.