H Eλλάδα έχει ένα από τα χειρότερα φορολογικά συστήματα στον κόσμο – Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ

Σύμφωνα με όλες τις διαπιστώσεις και τις εμπειρικές έρευνες, η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει ένα από τα πιο αναποτελεσματικά και συνάμα επιβαρυντικά φορολογικά συστήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως αναφέρεται στο προγραμματικό κείμενο στην ψηφιακή πλατφόρμα του ΠΑΣΟΚ, digitalsociety.gr: 

Το ελληνικό μίγμα φορολογικής πολιτικής παρουσιάζει εξαιρετικές στρεβλώσεις ακόμη και σε σχέση με τα δεδομένα των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης που κατά τεκμήριο έχουν μικρότερη διάρκεια εφαρμογής.

Οι στρεβλώσεις αφορούν και τις δύο βασικές κατηγορίες φορολογικών πηγών, δηλαδή τόσο την άμεση όσο και την έμμεση φορολογία. Στην άμεση φορολογία εισοδήματος τα προβλήματα εστιάζονται στην μεγάλη αποφυγή υποβολής φορολογικών δηλώσεων και την εκτεταμένη φοροδιαφυγή που κάτι τέτοιο συνεπάγεται. Παρά τις βελτιώσεις που σημειώθηκαν πρόσφατα για να αμβλυνθούν ορισμένες επιβαρύνσεις που είχαν επιβληθεί ιδιαίτερα με το Γ΄ Μνημόνιο, η φορολογία εισοδήματος εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από έντονες στρεβλώσεις σε βάρος των μεσαίων εισοδημάτων και μεγάλη πολυπλοκότητα με τους πολλούς συντελεστές. Στόχος πρέπει να είναι η ελάφρυνση του φορολογικού βάρους και η απλοποίηση των διαδικασιών.

Ακόμα πιο εξόφθαλμη στρέβλωση παρατηρείται όμως στην έμμεση φορολογία. Σύμφωνα με τα συγκριτικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η Ελλάδα ενώ έχει τον 3ο υψηλότερο ονομαστικό κύριο συντελεστή ΦΠΑ στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατατάσσεται 15η σε έσοδα από Φόρους Προστιθέμενης Αξίας ως ποσοστό του ΑΕΠ. Επιπλέον, ενώ είναι τρίτη σε έσοδα από φόρους επί της κατανάλωσης ως ποσοστό του

ΑΕΠ, κάτι που προκαλεί μια από τους μεγαλύτερους λόγους έμμεσων και άμεσων φόρων ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ, εν τέλει ο τεκμαρτός συντελεστής φορολόγησης της κατανάλωσης υπολογίζεται στο 17,7% και κατατάσσει τη χώρα μας στη 19η θέση ανάμεσα σε αυτές της ΕΕ .

Τα στοιχεία αυτά υποδηλώνουν εξαιρετικά χαμηλή εισπραξιμότητα των φόρων κατανάλωσης που επιβεβαιώνεται και από πλειάδα εγχώριων ερευνών. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το λεγόμενο «χάσμα έμμεσης φορολογίας», δηλαδή ο οφειλόμενος αλλά ανείσπρακτος από τις φορολογικές αρχές ΦΠΑ στην Ελλάδα, ήταν το 2^ο μεγαλύτερο στην ΕΕ και υπολογίζεται γύρω στο 25,8% της συνολικής φορολογικής οφειλής ΦΠΑ, ήτοι 5,35 δισ. Ευρώ.

Η ανάκτηση της φορολογικής αυτής απώλειας θα δημιουργούσε σημαντικά νέα περιθώρια στην δημοσιονομική πολιτική και μία αποτελεσματική μέθοδος είναι η επέκταση των ηλεκτρονικών συναλλαγών, όπως περιγράφεται στην συνέχεια.

(β) Αύξηση εσόδων έμμεσης φορολογίας και μείωση συντελεστών

Η αύξηση της αξίας των ηλεκτρονικών πληρωμών έχει θετική επίδραση όχι μόνο στην εισπραξιμότητα του ΦΠΑ, των υπόλοιπων φόρων κατανάλωσης αλλά και των φόρων εισοδήματος.

Μάλιστα οι προοπτικές για τα δημόσια έσοδα είναι πολύ μεγάλες αν συνυπολογιστεί συνδυαστικά ότι για το έτος 2019 σύμφωνα με το ΙΟΒΕ η συνολική χρήση καρτών ως ποσοστό της ιδιωτικής κατανάλωσης παραμένει 18,4 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ.

Η Τράπεζα της Ελλάδος έχει εκτιμήσει ότι μια αύξηση στο μερίδιο της ιδιωτικής καταναλωτικής δαπάνης που πραγματοποιείται μέσω πλαστικού χρήματος κατά μια ποσοστιαία μονάδα οδηγεί σε αύξηση των εσόδων ΦΠΑ κατά περίπου 1% το πρώτο έτος, η οποία μακροπρόθεσμα μπορεί να ανέλθει έως 6%.

Κατά συνέπεια, μία ασφαλής μέθοδος για την μείωση των υπέρμετρων επιβαρύνσεων έμμεσης φορολογίας, χωρίς τον κίνδυνο κατάρρευσης των κρατικών εσόδων, είναι η εφαρμογή πολιτικών που αυξάνουν την εισπραξιμότητα τους και δίνουν έτσι το περιθώριο μείωσης των

συντελεστών. Κλειδί σε μία τέτοια προσπάθεια είναι η απευθείας είσπραξη τους μέσω των ηλεκτρονικών συναλλαγών.

Στην Ελλάδα η επιβολή των κεφαλαιακών περιορισμών το 2015, παρά τις καταστροφικές συνέπειες σε πολλά άλλα επίπεδα, έδωσε μια σημαντική ώθηση στην αξία των ηλεκτρονικών πληρωμών και πρωτίστως αυτών που πραγματοποιούνται με τη χρήση χρεωστικών ή πιστωτικών καρτών.

Ωστόσο η χώρα μας παραμένει από τις τελευταίες στην ΕΕ σε αξία ηλεκτρονικών πληρωμών ως ποσοστό της ιδιωτικής κατανάλωσης με το ρυθμό ετήσιας αύξησης της μάλιστα να σημειώνει κάμψη παρά τα κυβερνητικά μέτρα ενίσχυσης των ηλεκτρονικών πληρωμών που υιοθετήθηκαν και από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.

Η εμφανής υστέρηση της χώρας όμως είναι ταυτόχρονα και μια ευκαιρία καθώς μια σοβαρή ενίσχυση των ηλεκτρονικών πληρωμών ως ποσοστό της κατανάλωσης και εν γένει του ΑΕΠ μπορεί να εξασφαλίσει δημοσιονομικό χώρο τόσο για διόρθωση του φορολογικού μίγματος προς μια πιο κοινωνικά δίκαιη κατεύθυνση αλλά και για την εξασφάλιση πόρων για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.

To ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής προτείνει μια κοινωνική συμφωνία με τους πολίτες ώστε η χώρα να καταστεί μια από τις πρώτες σε αριθμό αξία ηλεκτρονικών πληρωμών ως ποσοστό της ιδιωτικής κατανάλωσης και αντιστοίχως με τα χαμηλότερα ελλείμματα ΦΠΑ.

Αυτός ο στόχος δεν είναι ακατόρθωτος. Ήδη επετεύχθη από την Πορτογαλία η οποία μέσα σε διάστημα λίγων ετών βρέθηκε από τις τελευταίες θέσεις στη χρήση ηλεκτρονικών πληρωμών ανάμεσα στις πρώτες της ΕΕ, με τις πληρωμές σε ρευστό να έχουν υποχωρήσει κάτω από το 50% των συνολικών.

Για να επιτευχθεί ο στόχος απαιτούνται μια σειρά από ισχυρά κίνητρα πρωτίστως στους καταναλωτές αλλά και στις επιχειρήσεις.

Είναι προφανές ότι τα υφιστάμενα μέτρα που προβλέπει ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος, είτε αυτά που είναι συνδεδεμένα με το αφορολόγητο είτε τα θετικά κίνητρα για τους καταναλωτές που προστέθηκαν από τον ν.4876/2021 δεν είναι επαρκή.

Στη θέση τους προτείνουνε έναν μηχανισμό ανταπόδοσης τόσο σε ατομικό επίπεδο με μεμονωμένα κίνητρα στους φορολογούμενους για τις ηλεκτρονικές πληρωμές που πραγματοποιούν όσο και σε συλλογικό επίπεδο με προβλέψεις για μειώσεις των φορολογικών συντελεστών όταν

επιτευχθούν οι στόχοι αύξησης της φορολογητέας ύλης και δημοσίων εσόδων που θα προέρχεται από την αξιοποίηση των ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής τους.

Ειδικότερα για να δοθεί σημαντική ώθηση στις ηλεκτρονικές πληρωμές προτείνεται η κλιμάκωση των κινήτρων μέσω του διαχωρισμού των πληρωμών για δαπάνες με αγορές αγαθών και λήψης υπηρεσιών σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με το κίνδυνο φοροδιαφυγής στις κατηγορίες αυτές. Το ύψος των εκπτώσεων των ηλεκτρονικών θα κλιμακώνεται με τρόπο που οι συντελεστές που θα επιστρέφουν ακόμα και ολόκληρο τον εισπραττόμενο ΦΠΑ ως μελλοντική έκπτωση του φόρου εισοδήματος για τους φορολογούμενους στις στην κατηγορία υψηλού κινδύνου φοροδιαφυγής.

Παράλληλα ανάλογες κλιμάκωση ανά κατηγορία δαπανών θα χορηγείται και στα μερίδια της φορολοταρίας η οποία ωστόσο σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα πρέπει να μοιράζει ως «δώρα» μεγαλύτερα ποσά σε λιγότερους φορολογούμενους ή ακόμα και δώρα από τα κατασχεμένα οχήματα ή ακίνητα από την ΑΑΔΕ.

Επιπλέον κίνητρα θα χορηγηθούν και σε νομικά και φυσικά πρόσωπα που παρέχουν αγαθά και υπηρεσίες μέσω της ετήσιας κατάταξης τους σε κατηγορίες οι οποίες κλιμακωτά θα εξασφαλίζουν προνομιακή πρόσβαση σε σύστημα γρήγορης εκκαθάρισης και επιστροφής ΦΠΑ, στα συστήματα έμμεσων τεχνικών ελέγχου αλλά και συμμετοχή σε σύστημα κλήρωσης δώρων κατάλληλα για νομικά πρόσωπα όπως κατασχεμένα οχήματα ή ακίνητα.

Ένα ακόμη κίνητρο που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την προώθηση των ηλεκτρονικών πληρωμών θα μπορούσε να είναι η άμεση έκπτωση επί της αξίας ή επιστροφής μετρητών για πληρωμή με κάρτα ειδικά για τις κατηγορίες υψηλού ρίσκου φοροδιαφυγής.

Ωστόσο αυτό το μέτρο πρέπει να συνδεθεί με την ολοκλήρωση της, ουκ ολίγες φορές εξαγγελθείσας, διασύνδεσης όλων των ταμειακών μηχανών και φορολογικών μηχανισμών απευθείας με το TAXISnet. Προϋπόθεση αυτού είναι ένα αξιόπιστο σύστημα διασταυρώσεων και ελέγχων για την εξακρίβωση της ορθής χρήση των POS και της διασύνδεσης τους με τις ταμειακές μηχανές.

Όλα τα παραπάνω πρέπει να συνδυαστούν κατάλληλα και με τα κίνητρα που προσφέρονται από το τραπεζικό σύστημα για την επέκταση των ηλεκτρονικών πληρωμών σε επιχειρήσεις και καταναλωτές.

Η εφαρμογή αυτής της κοινωνικής συμφωνίας και του εθνικού στόχου για τις ηλεκτρονικές πληρωμές που προτείνει το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής μπορεί, μειώνοντας δραστικά τη φοροδιαφυγή, να αναμορφώσει το σύνολο της φορολογικής πολιτικής της χώρας αλλά και να εξασφαλίσει διαθέσιμους πόρους για τη στήριξη ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους. Υπάρχουν όμως και άλλοι τομείς όπου πρέπει να στραφεί η προσοχή των φορολογικών αρχών για να αποδοθεί μεγαλύτερη δικαιοσύνη ανάμεσα στις διάφορες κατηγορίες φορολογουμένων, όπως εξηγείται στην συνέχεια.

(γ) Εντοπισμός και φορολόγηση μεγάλου πλούτου

Στη δημόσια συζήτηση παγκοσμίως, η σοσιαλδημοκρατική προσέγγιση που κερδίζει έδαφος είναι η φορολόγηση του μεγάλου καθαρού πλούτου (δηλ. περιουσία μείον τον δανεισμό), με βάση την συνολική αξία όλων των περιουσιακών στοιχείων (χρηματοοικονομικών και μη- χρηματοοικονομικών). Βεβαίως, για να έχει πιθανότητες να εφαρμοστεί αποτελεσματικά αυτό το σύστημα, πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη περιουσιακή διαφάνεια, λόγω των κενών που υπάρχουν σήμερα στο περιουσιολόγιο, το κτηματολόγιο και γενικότερα στην καταγραφή του συνόλου της κινητής και ακίνητης περιουσίας.

Πέραν από τις φορολογίες που επιβάλλονται στα περιουσιακά στοιχεία σε εθνικό επίπεδο, σημαντικό ρόλο παίζει σήμερα και η συμμετοχή κάθε κράτους σε διακρατικές συνεργασίες και πρωτοβουλίες για τον εντοπισμό περιουσιακών στοιχείων στην αλλοδαπή.

Ήδη μια σειρά από διακρατικές πρωτοβουλίες υπό την εποπτεία διεθνών οργανισμών προχωρούν στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων και συχνά επιβάλουν σημαντική φορολογία στους πολυεθνικούς κολοσσούς. Μια άλλη κατεύθυνση πολιτικής με στόχο να μειώσει τα κίνητρα απόκρυψης πλούτου σε φορολογικούς παραδείσους προωθεί την φορολογία από κάθε κράτος σε εκείνο το τμήμα προστιθέμενης αξίας που παράγεται σε κάθε χώρα.

Όπως έδειξαν οι αποκαλύψεις φορολογικών παραδείσων που δημοσιεύτηκαν τα προηγούμενα χρόνια, υπάρχει σημαντικός αριθμός πλουσίων Ελλήνων που καταφεύγει στις δόλιες πρακτικές αποφυγής φορολογίας, στερώντας έτσι την ελληνική Πολιτεία από σημαντικούς

πόρους. Στόχος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής είναι η συμμετοχή σε όλες τις διεθνείς πρωτοβουλίες εντοπισμού και αποκάλυψης κρυφού πλούτου και η επιβολή του αναλογούντος φόρου. Τα έσοδα από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής θα μπορούσαν έτσι να χρηματοδοτήσουν μια σειρά από κοινωνικές πολιτικές μείωσης των ανισοτήτων, αλλά επίσης και μείωσης άλλων φόρων οι οποίοι σήμερα βρίσκονται σε δυσβάστακτα υψηλά επίπεδα.

ΣΤ2. ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Έχοντας δεχθεί απανωτά κύματα οικονομικής ύφεσης την περίοδο 2009- 2019 στην διάρκεια της οποίας το ΑΕΠ μειώθηκε σχεδόν κατά 24% και η κοινωνική συνοχή κλονίστηκε σοβαρά κοινωνική συνοχή, η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία αποδείχθηκε ανθεκτική στις βασικές πολιτικές λειτουργίες της και τις στρατηγικές επιλογές ένταξης στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Ωστόσο η παρατεταμένη οικονομική και πολιτική κρίση ανέδειξαν τα σοβαρά «υποκείμενα νοσήματα» της που διαβρώνουν την αποτελεσματικότητα της.

Οι συνταγματικοί, κοινοβουλευτικοί και διοικητικοί θεσμοί μπορεί να προσομοιάζουν με τους αντίστοιχους θεσμούς πολύ πιο ώριμων δημοκρατιών, ωστόσο οι περισσότεροι απέχουν σημαντικά από τις επιδόσεις των τελευταίων. Η αποτελεσματικότητα των θεσμών στην Ελλάδα έδειξε κατά μέσο όρο μία μικρή τάση σύγκλισης με τις πιο ανεπτυγμένες οικονομίες, μετά το 2006 μπήκε όμως σε μια πορεία έντονης απόκλισης. Τα τελευταία χρόνια η αποτελεσματικότητα των θεσμών στην Ελλάδα απομακρύνεται ακόμα και από τον μέσο όρο των νεότερων χωρών της Ευρωζώνης, πολλώ δε μάλλον από τον αρχικό της πυρήνα.

Αν και στην διάρκεια των Μνημονίων, αρκετές πολιτικές εφαρμόστηκαν στο όνομα της βελτίωσης των θεσμών, στην πραγματικότητα οι επιδόσεις των τελευταίων χειροτέρευσαν κατά πολύ, όπως δείχνουν οι σχετικοί διεθνείς δείκτες. Το πελατειακό κράτος και ο παρασιτικός κρατικοδίαιτος καπιταλισμός δεν ηττήθηκαν αλλά προσάρμοσαν τη δομή τους και τη λειτουργία τους στις νέες μικρότερες οικονομικές κλίμακες, παρά τις προσπάθειες να γίνουν ορισμένες μεταρρυθμίσεις που θα τις έκαναν λιγότερο πελατειακές.

Η Ελλάδα κατατάχθηκε 5η από το τέλος ανάμεσα στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και ανάμεσα στις 37 χώρες του ΟΟΣΑ για το 2021 βάσει του τελευταίου «Δείκτη Αντίληψης για τη Διαφθορά» που εξέδωσε η Διεθνής Διαφάνεια, ενώ η βαθμολογία της την κατατάσσει μαζί με τα 2/3 των αξιολογούμενων χωρών με βαθμό κάτω από 50 (σε κλίμακα από 0 έως 100) που υποδηλώνει ότι έχουν σοβαρό πρόβλημα διαφθοράς.

Κατατάχθηκε βάσει του τελευταίου «Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου» που δημοσίευσαν το 2021 οι «Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα» τρίτη από το τέλος ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ υποχωρώντας, σε ένα χρόνο κατά 5 θέσεις, στην 70η θέση στην παγκόσμια κατάταξη.

Η χώρα είναι συστηματικά ουραγός στην την ταχύτητα είναι ουραγός στην απονομή της παραμένει πολύ αργή συγκριτικά με τα ευρωπαϊκά δεδομένα όπως καταδεικνύεται από τις ετήσιες εκθέσεις «EU Justice Scoreboard» της Κομισιόν, που αξιολογούν την κατάσταση των δικαστικών συστημάτων κάθε χώρας της ΕΕ.

Επιπλέον στην ειδική έκθεση του Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ δημοσιεύτηκε στα τέλη του 2020 στην οποία περιέγραψε έντεκα προτεραιότητες για τη βιώσιμη μετάβαση στη μετά Covid-19 εποχή και επέλεξε να υπολογίσει στοχευμένα την επίδοση 37 χωρών στα πεδία αυτά στο «θεσμικό» πεδίο της «διασφάλισης ισχυρών κυβερνητικών αρχών και μακροχρόνιου οράματος για τους δημόσιους θεσμούς και κτισίματος εμπιστοσύνης των πολιτών» κατετάγη 32η από τις 37 χώρες και 19η από τις 20 αξιολογούμενες ευρωπαϊκές χώρες.

Εάν κάποιος συγκρίνει τις κατατάξεις των χωρών βάσει του δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης του ΟΗΕ και του δείκτη ανταγωνιστικότητας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, με τους προαναφερόμενους

«θεσμικούς» δείκτες θα διαπιστώσει ότι κάποιες χώρες καταλαμβάνουν σταθερά τις υψηλότερες θέσεις σε όλες τις κατατάξεις.

Είναι λοιπόν προφανές ότι οι ώριμες δημοκρατίες καταφέρνουν να εξασφαλίσουν υψηλότερα επίπεδα εισοδήματος, περισσότερες ευκαιρίες επιτυχίας και καλύτερο βιοτικό επίπεδο για τους πολίτες τους.

Αντιθέτως σε χώρες που οι δημοκρατικοί θεσμοί είναι ανίσχυροι τους υποκαθιστούν μηχανισμοί συναλλαγής ανάμεσα στην πολιτική εξουσία, την οικονομική εξουσία και τους πολίτες.

Συνεπώς η ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών εκτός από τη βελτίωση τη ευρωστίας της δημοκρατίας έχει ευδιάκριτο οικονομικό αποτύπωμα στην οικονομική αποτελεσματικότητα και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών.

Στην Ελλάδα οι κυριότερες και οι πιο σημαντικές δημοκρατικές τομές της έχουν την υπογραφή του ΠΑΣΟΚ. ΑΣΕΠ, Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης, ΚΕΠ, Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, Συνήγορος του Πολίτη, Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, ΕΣΡ και η Επιτροπή Ανταγωνισμού (ως πραγματικά Ανεξάρτητη Αρχή), είναι οι μεταρρυθμίσεις που συνέβαλαν στην αναβάθμιση της Δημοκρατίας μας και στην υποχώρηση του πελατειακού κράτους.

Επιπλέον η Διαύγεια, η Δημόσια Διαβούλευση, η απογραφή των Δημοσίων υπαλλήλων, η ανεξάρτητη ΕΛΣΤΑΤ, η Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (και το Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων), ο ΕΟΠΠΥ, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, οι Εισαγγελείς διαφθοράς και οικονομικού εγκλήματος, η άρση του τραπεζικού απορρήτου, την Αρχή για την καταπολέμηση του «μαύρου χρήματος» που θεσμοθετήθηκαν παρά το γεγονός ότι η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διαχειριζόταν το ναυάγιο το οποίο οδήγησε την ελληνική οικονομία η Κυβέρνηση της ΝΔ το 2009 αποτέλεσαν ένα κύμα μεταρρυθμίσεων που εκσυγχρόνισαν περαιτέρω το κράτος.

Ωστόσο οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις υποχώρησαν μαζί με το ΠΑΣΟΚ. Τις διαδέχθηκαν ένας συνεχής εκφυλισμός τόσο από τη Νέα Δημοκρατία όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ με την απαξίωση των νομοθετικών διαδικασιών, την επανακομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης, διορισμούς μετακλητών σε θέσεις ευθύνης, την «κανονικοποίηση» των απευθείας αναθέσεων έργων και των κατά παρέκκλιση προσλήψεων, με την προσπάθεια ποδηγέτησης της πολυφωνίας στα ΜΜΕ και της Δικαιοσύνης.

Η παράταξη μας φιλοδοξεί η επιστροφή της στην διακυβέρνηση της χώρας να συνδεθεί με ένα ακόμα μεγάλο κύμα δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων που θα αλλάξουν το κράτος. Χαρακτηριστικές είναι οι εξής:

1. Μια νέα Διαύγεια θα βελτιώσει τη διαφάνεια και τη λογοδοσία της δημόσιας διοίκησης ρίχνοντας άπλετο φως σε όλες τις λειτουργίες της διοίκησης και όχι μόνο στις δημοσιοποιημένες πράξεις της και θα επεκταθεί σε κάθε δραστηριότητα στην οποία καταλήγει δημόσιο χρήμα ή δημόσια περιουσία.
2. Το ΑΣΕΠ θα αποκτήσει κεντρικό του ρόλου στον πλήρη εκσυγχρονισμό του συστήματος προσλήψεων στο Δημόσιο Τομέα και οι αδιάβλητες και αξιοκρατικές διαδικασίες θα γίνουν ο απόλυτος κανόνας. Στο πλαίσιο αυτό το ΑΣΕΠ θα ενισχυθεί με δύο νέες αρμοδιότητες:
   1. Παρεμπόδιση και καταπολέμηση της οικογενειοκρατίας σε όλα τα επίπεδα δημόσιας διοίκησης και διαχείρισης. Οι συντεχνιακές πρωτοβουλίες (είτε ανοιχτές είτε στα μουλωχτά) για την επιλογή παιδιών και συγγενών υπηρετούντων λειτουργών στον ίδιο κλάδο θα απαγορευτούν δραστικά, όπως και κάθε δίαυλος επηρεασμού των αποφάσεων προσλήψεων μέσω πολιτικών, κομματικών ή συνδικαλιστικών μηχανισμών. Ιδιαίτερη αυστηρότητα θα επιδειχθεί στην στελέχωση των πανεπιστημιακών σχολών, όπου ο νεποτισμός και οι προσλήψεις συγγενών ήταν πάντα σε έξαρση, αφήνοντας εκτός ιδρυμάτων άξιους υποψήφιους.
   1. Διασφάλιση διαφανών και αξιοκρατικών διαδικασιών στην αξιολόγηση και επιλογή προαγωγών στην Δημόσια Διοίκηση.

Για την δημόσια λογοδοσία θα συντάσσεται Ετήσια Έκθεση που θα αξιολογεί τις ακολουθούμενες διαδικασίες.

• Ο πλήρης εκσυγχρονισμός του προγραμματισμού, της εκτέλεσης και της δημοσιότητας όλων των δημόσιων συμβάσεων και των στοιχείων των αναδόχων θα αποτελέσει πρώτιστη προτεραιότητα μιας αναβαθμισμένης Εθνικής Αρχής Δημόσιων Συμβάσεων.
• Η νομοθετική διαδικασία θα εκσυγχρονιστεί και θα αναβαθμιστεί με ένα πιο διαδραστικό δημόσιο διάλογο με τους πολίτες και τους κοινωνικούς εταίρους γύρω τόσο από την πρωτογενή όσο και τη δευτερογενή νομοθεσία. Οι τροπολογίες θα περιοριστούν πλέον μόνο στον Συνταγματικά προβλεπόμενο ρόλο τους.

• Η αναβάθμιση της Δικαιοσύνης δεν θα περιοριστεί πλέον μόνο στα ψηφιακά εργαλεία αλλά σε συνεργασία με το δικαστικό σώμα θα προωθηθεί και η αναγκαία αναδιοργάνωση και θεσμική ενίχυση και θωράκιση της.
• Τα ψηφιακά εργαλεία δεν θα περιορίζονται σε ηλεκτρονικές βεβαιώσεις και πιστοποιητικά. Όλος ο Δημόσιος Τομέας θα μετατραπεί σε μια μεγάλη πηγή ανοικτών δεδομένων που θα διευκολύνουν τη ζωή και τις αποφάσεις και τη δραστηριότητα νοικοκυριών και επιχειρήσεων και πρωτίστως τον έλεγχο της εξουσίας από τους πολίτες και από το ΜΜΕ.

Έτσι θα κοπεί και κάθε δυνατότητα να υπάρχει ανάγκη επίσπευσης υποθέσεων και μεσαζόντων που τις εξασφαλίζουν.

Το ΠΑΣΟΚ έχει αδιαμφισβήτητα ιστορικά τεκμήρια ότι μπορεί να πετύχει τις μεγάλες δημοκρατικές τομές και σύντομα θα τα μετουσιώσει ξανά σε δημιουργική μεταρρυθμιστική δράση.