Δώρα Αυγέρη: «Η ισότητα είναι ακόμα ο στόχος»

*Της Δώρας Αυγέρη 

Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως μέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών, ενός αγώνα που μέχρι τις μέρες μας δεν δικαιώθηκε.

Ευχή μου είναι να έρθει ο καιρός που δε θα χρειάζεται πια να γιορτάζεται αυτή η μέρα, γιατί γυναίκες και άνδρες θα είναι ίσοι και συμμέτοχοι στον αγώνα για το καλό και το δίκιο. Ως τότε, χρέος όλων μας είναι να παλεύουμε καθημερινά-στο σπίτι, στη δουλειά, στον δημόσιο και ιδιωτικό χώρο-ενάντια στην ανισότητα, την προκατάληψη και την εκμετάλλευση.

Η Ιστορία της ανθρωπότητας-γραμμένη από άντρες για άντρες- μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες αποσιωπούσε την μεγάλη συμμετοχή των γυναικών, τους αγώνες τους και την προσφορά τους στον πολιτισμό, τα γράμματα, τις τέχνες και τις επιστήμες και τις έβαζε στο περιθώριο. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις κοινωνιών στις οποίες οι γυναίκες είχαν θέση ισότιμη με τους άντρες στο ιστορικό γίγνεσθαι. Βία κάθε τύπου, απουσία αυτοδιάθεσης, αναγκαστικοί γάμοι και μεγάλη  θνησιμότητα με πολυάριθμες γέννες, αναλφαβητισμός και προκατάληψη, εκμετάλλευση και περιθωριοποίηση ήταν η καθημερινότητα για εκατομμύρια γυναικών κάθε ηλικίας, φυλής και εποχής.

Σήμερα, μετά από τους αγώνες του γυναικείου κινήματος από τις αρχές του 19ου αιώνα, μέσα από τις θυσίες χιλιάδων γυναικών αλλά και τον αγώνα κοινωνικών και πολιτικών κινημάτων για την ισότητα, η θέση των γυναικών βελτιώθηκε αισθητά αλλά η ισότητα είναι ακόμα ο στόχος. 

Σε πολλά κράτη του Τρίτου Κόσμου η γυναίκα αντιμετωπίζεται ακόμα ως δούλα, εκπορνεύεται, κακοποιείται καθημερινά, πουλιέται και αγοράζεται σαν αντικείμενο, βιάζεται, δολοφονείται και πεθαίνει στις γέννες και τις παράνομες αμβλώσεις. Μένει αγράμματη και ξεθεώνεται στην δουλειά στο σπίτι, το χωράφι, το εργοστάσιο, τον δρόμο.

Αλλά και στην αναπτυγμένη Δύση η ισότητα είναι μύθος. Ανισότητα στις αμοιβές, στην εργασία, χαμηλές ευκαιρίες για επαγγελματική ανέλιξη, ανεργία και σεξισμός πλήττουν τις γυναίκες στον εργασιακό χώρο και τις συνθλίβουν μαζί με το τεράστιο βάρος των ενοχών που τους γεμίζει μια κοινωνία που τις θέλει όμορφες, θηλυκές, νοικοκυρές, μητέρες, συζύγους και χίλια άλλα. Η βία κάθε τύπου μέσα και έξω από την οικογένεια εξακολουθεί να πλήττει την γυναίκα στις ανεπτυγμένες κοινωνίες. Γυναικοκτονίες, βιασμοί, παρενοχλήσεις και σεξιστικές συμπεριφορές αντιμετωπίζουν καθημερινά ακόμα και οι γυναίκες των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων, πολύ περισσότερο όσες βρίσκονται σε ακραίες συνθήκες, μετανάστριες, πρόσφυγες, άνεργες, εξαρτημένες κ.α..

Αν ο Φουριέ έχει λοιπόν δίκιο και «ο βαθμός χειραφέτησης μιας κοινωνίας φαίνεται από το βαθμό χειραφέτησης της γυναίκας», ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί για μια δικαιότερη κοινωνία,  για άνδρες και γυναίκες.

*Η   Δώρα   Αυγέρη είναι Σύμβουλος Κοινωνικής Διασύνδεσης του Προέδρου  του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ., Στέφανου Κασσελάκη.  Έχει διατελέσει βουλευτής Β΄ Περιφέρειας Θεσσαλονίκης του  ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ. και Εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος