Γράφει ο Νίκος Τσούλιας, Γραμματέας του τομέα Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής

Έχουν αναπτυχθεί από το κόμμα μας στο παρελθόν συγκροτημένες πολιτικές για την επαγγελματική εκπαίδευση. Οι «καλές στιγμές» της συνδέονται με τη δική μας κυβερνητική πολιτική. Η μεν Ν.Δ. τη θεωρούσε και τη θεωρεί πάντα ως δευτερεύουσα πλευρά της εκπαίδευσης, η δε αριστερά δεν την θεωρεί απαραίτητη, αφού μιλάει για μια δομή στην ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (!) δηλαδή για μια γενική λυκειακή εκπαίδευση – κάτι που δεν ισχύει σε κανένα κράτος της Ε.Ε.

Όμως, δεν επιτύχαμε να της δώσουμε οριστικά τη θέση που της αρμόζει σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα – αν και σε αυτή την αδυναμία συντρέχουν και κοινωνικές επιδράσεις, αφού το μεγάλο μέρος των οικογενειών και των νέων μας θέλουν ανώτερες πανεπιστημιακές σπουδές, ακόμα και αν δεν συντρέχουν αντικειμενικοί, εκπαιδευτικοί λόγοι.  Φυσικά στα λάθη που κάναμε  με τη μνημονιακή πολιτική ήταν και η διαθεσιμότητα εκπαιδευτικών τεχνικών ειδικοτήτων.

Παράλληλα, έχει καταδειχτεί ότι δεν είναι αρκετό με τη διαμόρφωση ενός νομοθετικού πλαισίου να δημιουργήσεις την αυθεντική εικόνα της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Όπως κάθε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση απαιτεί ευρεία κοινωνική δυναμική και δημιουργικό εκπαιδευτικό κίνημα.

Πολιτικά, είναι σαφές για το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ότι η προαγωγή της επαγγελματικής εκπαίδευσης σε ισοδύναμο πυλώνα της γενικής εκπαίδευσης θα συνεργήσει σε πολύ ουσιαστικές προοδευτικές εξελίξεις:

α) σε μια πιο ορθολογική ανάπτυξη της χώρας,

β) στη στενότερη σύνδεση της εκπαίδευσης με το παραγωγικό μοντέλο της Ελλάδας,

γ) στην εκλογίκευση του εκπαιδευτικού μας συστήματος,

δ) στην καλύτερη επαγγελματική εξέλιξη των νέων μας,

ε) στην απομείωση της πλασματικής πανεπιστημιακής ζήτησης / εγκατάλειψης σπουδών που υπερβαίνει το 25% των φοιτητών μας,

στ) στην κάλυψη των μεσαίων στελεχών που έχει ανάγκη η αγορά εργασίας,

ζ) στην προσαρμογή μας στα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά χαρακτηριστικά.

Σήμερα, στην εποχή της κρίσης και του σχετικού προβληματισμού που έχει αναπτυχθεί θεωρούμε πως είναι απόλυτη πολιτική προτεραιότητα η ανάδειξη του ρόλου της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Οι θέσεις μας είναι αποτέλεσμα της μακρόχρονης σχετικής εμπειρίας των στελεχών μας, οι οποίες υφίστανται συνεχείς επεξεργασίες σύμφωνα με τις γενικότερες εξελίξεις.

Οι πραγματικές ανάγκες της χώρας μας απαιτούν την ανάπτυξη της επαγγελματικής εκπαίδευσης με τη διαμόρφωση ενός νέου «καταστατικού χάρτη» συνολικά για την εκπαίδευση που θα εδράζεται στις συνταγματικές επιταγές και στις σύγχρονες εξελίξεις μέχρι τους προσδιορισμούς των σχετικών προεδρικών διαταγμάτων.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν έχει εθνικό σχέδιο για την εκπαίδευση. Υιοθετεί αποσπασματικές επιλογές. Ακολουθεί τις επιλογές των δυνάμεων της αγοράς. Αποκορύφωμα αυτής της πολιτικής αποδόμησης της δημόσιας εκπαίδευσης ήταν η πρόσφατη ρύθμιση για την ακαδημαϊκή ισοδυναμία των πανεπιστημιακών πτυχίων με τα διπλώματα των κολεγίων, που αποτελεί μια «μαύρη σελίδα» στην ιστορία της σύγχρονης εκπαίδευσης και υποβαθμίζει με θεσμικό τρόπο αλλά με απόλυτα αντιεπιστημονική και αντιεκπαιδευτική πρακτική την ποιότητα των σπουδών.

Είναι φανερό ότι η με απαράδεκτο τρόπο «πολιτική προαγωγή» (!) των κολεγίων σε ισοδύναμα των πανεπιστημίων θα πλήξει και την επαγγελματική εκπαίδευση, αφού χαρίζεται ένας φοβερά εύκολος εκπαιδευτικός δρόμος για σπουδές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση – αρκεί να διατεθούν χρήματα. Ούτε σύστημα πρόσβασης χρειάζεται ούτε η κλασική εκπαιδευτική διαδρομή ούτε μορφωτικά προαπαιτούμενα.

Σε μια συγκυρία που απαιτείται ένα νέο σχέδιο για την εκπαίδευση με προοπτική για την εισαγωγή της χώρας μας στις νέες κοινωνίες της γνώσης και της τεχνολογίας, η στήριξη της επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι βασική προϋπόθεση.

Το Κίνημα Αλλαγής θα συνεχίσει την  πολιτική του για μια αναβαθμισμένη και συνεχώς εξελισσόμενη επαγγελματική εκπαίδευση. Βασικός στρατηγικός στόχος μας, στόχος όλων των ευρωπαίων σοσιαλιστών στην Ε.Ε. από την προηγούμενη δεκαετία είναι να μετασχηματίσουμε τη σημερινή συντηρητική πολιτική της «οικονομίας της πληροφορίας» σε «κοινωνία της γνώσης». Είναι μια βασική ιδεολογική ισχυρή αντιπαράθεση μεταξύ της δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας.

Υ.Γ.

Στο παρόν άρθρο διατυπώνεται μια γενική θεώρησή μας. Θα ακολουθήσει άρθρο με τις προτάσεις μας.