Όσο ο καιρός αφήνει πίσω του τα “lockdown” και την καταμέτρηση ασθενών και νεκρών εν καιρώ κορονοϊού, τόσο θα έρχονται στην επιφάνεια τα σοβαρά ζητήματα σοβαρά όσο αυτό των μητέρων ανηλίκων παιδιών.

Μεγάλες χαμένες του νέου συνταξιοδοτικού είναι περίπου 80.000 μητέρες ανήλικων τέκνων, που έχουν πιάσει τα έτη ασφάλισης αλλά κυνηγούν το όριο ηλικίας.
Οι συγκεκριμένα ασφαλισμένες θα βρεθούν αντιμέτωπες με την αύξηση του ορίου ηλικίας από δύο έως δεκαεπτά-σε οριακές περιπτώσεις- έτη.
Στον αντίποδα διασώζονται όσες μητέρες έχουν προλάβει να πιάσουν τόσο τα έτη ασφάλισης όσο και το όριο ηλικίας. Οι συγκεκριμένες γυναίκες έχουν θεμελιώσει δικαίωμα και με βάση τα όσα έχουν μέχρι τώρα ανακοινωθεί δεν απειλούνται από το νέο ασφαλιστικό.

Ακολουθεί η αναλυτική ανακοίνωσή του θεσμικού οργάνου των Μητέρων ανήλικων παιδιών.

Σε συνέχεια της υποβολής του αιτήματός μας για την ανάκτηση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος των  «Μητέρων   Ανηλίκων Ασφαλισμένες Αποκλειστικά στο ΙΚΑ έως το 2010» και νυν μακροχρόνια άνεργες , είστε ήδη ενημερωμένος διότι έχετε παραλάβει ιδιοχείρως την περίληψη αυτού, οι οποίες μετά την τροποποίηση μέρους ή του συνόλου των διατάξεων του άρθρου 2 του ν.4387/2016, έτσι όπως αυτός τροποποίησε τον προγενέστερο ν.4336/2015 για τις μητέρες ανηλίκων ασφαλισμένες αποκλειστικά στο ΙΚΑ μέχρι το 2010 με 5500 και πλέον ημέρες ασφάλισης ,  αιφνιδιάστηκαν κατά την ψήφιση του ισχύοντα νόμου, ενώ είχαν αποχωρήσει από την εργασία τους ή είχαν καταθέσει αίτηση συνταξιοδότησης ή βρίσκονται σε κατάσταση ανεργίας και βρίσκονταν κοντά στο χρόνο εξόδου του ασφαλιστικού κινδύνου και εφόσον οι ασφαλισμένες αυτές δεν συγκέντρωναν τις απαιτούμενες από τη νέα νομοθεσία ηλικιακές προϋποθέσεις, αλλά είχαν τις χρονικές προϋποθέσεις δηλ 5.500 και πλέον ημέρες ασφάλισης ,το συνταξιοδοτικό τους δικαίωμα να κρίνεται με βάση την προϊσχύουσα νομοθεσία δηλ του νόμου 3863/2010 με αρ10.παρ.17, παρατηρούμε τα εξής :

1.      Ως  Ελληνίδες έχουμε μόνο υποχρεώσεις  αλλά όχι ίσα δικαιώματα  (άρθρο του Συντάγματος 4. εδάφιο 2) και δυστυχώς αρνητικές επιπτώσεις από τον Αύγουστο του 2015 και έπειτα, πόσο μάλλον τώρα εν μέσω πανδημίας του COVID-19,  που ενώ το κράτος δικαιούται να  αξιώνει από εμάς την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης σύμφωνα με το άρθρο 25 εδάφιο 4 του Συντάγματος,  αλλά να παραβλέπει τα δικαιώματα μας που απορρέουν από το ίδιο άρθρο των  εδαφ.1,2,3.

2.      Καταθέσαμε ιδιοχείρως το έγχαρτο αίτημα του Συλλόγου μας ΣΥΜΑΙΑ 2010, στην Γενική Γραμματέα του Υπουργείου και τους συνεργάτες της, κατά την διάρκεια της συνάντησης που είχαμε μαζί τους στις 20-1-2020, το οποίο διαπιστώσαμε εκ των υστέρων ότι  δεν έχει λάβει αριθμό εισερχομένου και δεν έχει τύχει της δέουσας προσοχής, παρά μόνο η υπενθύμισή μας σε ηλεκτρονική μορφή (e–mail ) στις  19-2-2020/201

3.      Μέχρι την αναθεώρηση και τροποποίηση του ανωτέρω νόμου 3863/2010, οι  εργαζόμενες μητέρες ανηλίκων, αποκλειστικά ασφαλισμένες στο ΙΚΑ, συνταξιοδοτήθηκαν και συνταξιοδοτούνται, εφόσον έχουν συμπληρώσει το 50^ο έτος πριν την 18/8/2015  και  με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζεται η προσφορά τους τόσο στον εργασιακό τους τομέα όσο και στην κοινωνία (δημογραφική συνεισφορά), δεδομένου ότι το ελληνικό σύστημα δεν στήριζε με παροχές και υποδομές ( π.χ. βρεφονηπιακοί  σταθμοί κτλ) τις εργαζόμενες μητέρες.

4.      Αποκαταστήσατε  περί τους 15.000 ασφαλισμένους, που προέρχονται από διαδοχική ασφάλιση (άρθρο 26αα) με το νόμο 4670/28-2-2020 «Ασφαλιστική μεταρρύθμιση και ψηφιακός μετασχηματισμός Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.)» ,ο οποίος αποτελεί μια ακόμα τροποποίηση του αρχικού ν.4336/2015 και πολλές γυναίκες  συνταξιοδοτούνται από διαδοχική ασφάλιση  ως μητέρες ανηλίκων με τις διατάξεις του νόμου 3863/2010 με αρ10.παρ.17, αρκεί στο σύνολο του εργασιακού τους βίου να έχουν 1.000 ημέρες ασφάλισης πλέον, το οποίο και διαφημίζεται ως «παραθυράκι » από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.

5.      Στις 19-3-2020 επιλύσατε την επικούρηση των  17.000 συνταξιούχων ενταγμένων του ΛΕΠΕΤΕ, όταν καταθέσατε το σχέδιο νόμου     «Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/2341 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Δεκεμβρίου 2016 για τις δραστηριότητες και την εποπτεία των Ιδρυμάτων Επαγγελματικών Συνταξιοδοτικών Παροχών (ΙΕΣΠ)» (το είχαμε αναφέρει  στο επείγον υπόμνημά μας που καταθέσαμε στις 20-1-2020 (δεν του έχει δοθεί αριθμός εισερχόμενου εγγράφου, όπως προαναφέραμε)

6.      Με την Κ.Υ.Α. 12998/232 /20-3-2020 με Θέμα: «Μέτρα στήριξης εργαζομένων επιχειρήσεων εργοδοτών του ιδιωτικού τομέα, που έχουν αριθμό μητρώου εργοδότη (ΑΜΕ) στον e- ΕΦΚΑ, των οποίων ή έχει ανασταλεί η επιχειρηματική τους δραστηριότητα, βάσει ΚΑΔ, με εντολή δημόσιας αρχής ή πλήττονται σημαντικά βάσει ΚΑΔ κύριας δραστηριότητας ή δευτερεύουσας βάσει των ακαθάριστων εσόδων έτους 2018, όπως ορίζονται από το Υπουργείο Οικονομικών, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του κορωνοϊού COVID-19.»

Άρθρο 1 Αποζημίωση Ειδικού Σκοπού

1. Οι εργαζόμενοι των επιχειρήσεων-εργοδοτών που ανεστάλη η επιχειρηματική τους δραστηριότητα με εντολή δημόσιας αρχής ή που πλήττονται σημαντικά βάσει των οριζομένων από το Υπουργείο Οικονομικών ΚΑΔ κύριας δραστηριότητας ή δευτερεύουσας βάσει των ακαθάριστων εσόδων έτους 2018, και των οποίων η σύμβαση εργασίας τους έχει λυθεί, εντός του χρονικού διαστήματος από 1/3/2020 έως και 20/3/2020, είτε με οικειοθελή αποχώρηση, είτε με καταγγελία, λαμβάνουν ως έκτακτη οικονομική ενίσχυση, αποζημίωση ειδικού σκοπού ύψους οκτακοσίων ευρώ (800€), με τη διαδικασία που ορίζεται στα άρθρα των κεφαλαίων Α1 και Α2 της παρούσης, εφόσον δεν έχουν άλλη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας σε άλλον εργοδότη.

2. Οι εργαζόμενοι της προηγούμενης παραγράφου, είναι δικαιούχοι της αποζημίωσης ειδικού σκοπού, ανεξάρτητα από το αν είναι δικαιούχοι του επιδόματος τακτικής ανεργίας.

3. Η αποζημίωση ειδικού σκοπού είναι ακατάσχετη, αφορολόγητη και δεν συμψηφίζεται με οποιαδήποτε οφειλή.

Από τα παραπάνω, αλλά και τα επόμενα μέτρα στήριξης που θα επακολουθήσουν, διαπιστώνουμε μια σταθερή επιλεκτική στάση απέναντι μας, γιατί είμαστε αριθμητικά ολίγες, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας γύρω στα 170 άτομα .

Και διερωτόμαστε γιατί αυτοί και όχι και εμείς ;

Επειδή αυτές τις ημέρες  που διανύουμε βομβαρδιζόμαστε για τη σημασία της ατομικής ευθύνης  σύμφωνα με το άρθρο 25 εδάφιο 4.

 Η εκπλήρωση του χρέους, δηλαδή  η  ατομική ευθύνη του καθενός μας,  πρέπει να εμπεριέχει την επίγνωση και την ενσυναίσθηση. Η ατομική ευθύνη  είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συλλογικής ευθύνης.

Εμείς καλούμαστε  να κατανοήσουμε τους έμμισθους  δημόσιους λειτουργούς,  αλλά  και τις προηγούμενες, τις τρέχουσες και μελλοντικές καταστάσεις, όταν αυτοί δεν αντιλαμβάνονται ότι μας αντιμετωπίζουν άνισα , γιατί δεν έχουμε πρόσβαση στο περιουσιακό μας στοιχείο (την ΣΥΝΤΑΞΗ που μας άρπαξαν),  ως  Μητέρες Ανηλίκων Ασφαλισμένες αποκλειστικά στο ΙΚΑ μέχρι το 2010 με 5500 και πλέον ημέρες ασφάλισης,  επειδή είμαστε  εγκλωβισμένες στον κυκεώνα των ηλικιακών κριτηρίων ,το περιουσιακό μας  δικαίωμα αναδιανέμεται σε λοιπές κατηγορίες,  τη στιγμή που   εμείς  εμποδιζόμαστε να κάνουμε χρήση  αυτού  του  περιουσιακού  μας δικαιώματος,  για το οποίο έχουμε καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές επί μακρόν μέσω της  νόμιμης μισθωτής εργασίας μας  με σκοπό τον βιοπορισμό μας .

Εμείς «Μένουμε Σπίτι» εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα (από τον Αύγουστο του 2015), γιατί δεν μπορούμε να «Μείνουμε  Όρθιες »με βιαστικές αποφάσεις που πήραν τότε (τον Αύγουστο του 2015) ΚΑΠΟΙΟΙ μετά από πολύ… πολύωρη και  κουραστική διαπραγμάτευση για το 3^ο Μνημόνιο, χωρίς να υπολογίσουν ότι καταστρέφουν οικογένειες.  Αλλά δεν θα Σιωπήσουμε, δεν  θα ανεχτούμε εκ νέου  συμπεριφορές αποφυγής,  για να υποστούμε για ακόμα μια φορά ως Γυναίκες  τις αρνητικές συνέπειες, ακόμα μιας υγειονομικής και οικονομικής  κρίσης , μιας κρίσης που μας βρήκε για ακόμα μια φορά χωρίς εισόδημα με απόφαση του νομοθέτη .

Η  επείγουσα νομοθετική αλλαγή που αιτούμαστε θα είναι μια πράξη αποκατάστασης της εμπιστοσύνης του διοικούμενου, αλλά και της αρχής της ασφάλειας και δίκαιου και επαναλαμβάνουμε για μια ακόμη φορά ότι η  αποστέρηση της σύνταξής μας με τον ισχύον ασφαλιστικό νόμο είναι προσβλητική, υπερβολική, δυσανάλογη και  εν γένει  βλάπτει σοβαρά την δημόσια και ιδιωτική  οικονομία. Θα είναι και αυτή μία ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ της αδικίας των ασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων της προηγούμενης κυβέρνησης .

Σε κάθε περίπτωση, έστω και τώρα, να δοθεί μία οριστική λύση στο αίτημά μας, ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και να ξεπεράσουμε και εμείς την κρίση που βιώνουμε, γιατί διαφορετικά – δυστυχώς- οι δικοί μας άνθρωποι, στην περίπτωση που μας χτυπήσει ο COVID -19, δεν θα δικαιούνται ούτε έξοδα κηδείας (παροχές σε χρήμα ).

Περιμένουμε από εσάς άμεσα , να ανταποκριθείτε στο αίτημά μας και με την γενναιότητα που σας διακρίνει, να καταθέσετε νομοθετική τροπολογία, που να αποκαθιστά την αδικία που έχουμε υποστεί.

«Καλή Ανάσταση»

Με τιμή,

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ  του Σ.Υ.Μ.Α.Ι.Α 2010