ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ
“Επιτελικό κράτος ή ενός ανδρός αρχή;”
Ήταν λίγες μέρες μετά τις εκλογές του 2019, που νεοεκλεγείς τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοινώνει την σύνθεση της κυβέρνησης του. Για πολύ καιρό κάποιοι στάθηκαν σε δύο στοιχεία.
Το πρώτο είναι η συμπερίληψη πολλών εξωκοινοβουλευτικών υπουργών με σαφή προσδιορισμό του έργο τους και η λειτουργία του Επιτελικού Κράτους.
Δύο στοιχεία που έκαναν πολλούς να ελπίζουν ότι θα ξεκινούσε κάτι να λειτουργεί διαφορετικά σε σχέση με το παρελθόν και ότι θα ξεκινούσε μια άλλη λογική κρατικής δομής, που θα έφερνε προς ευρωπαϊκά πρότυπα αποτελεσματικής πολιτικής. Ήμασταν, βέβαια, και πολλοί αυτοί που θεωρούσαμε ότι αυτά εξυπηρετούσαν επικοινωνιακούς ή συγκεντρωτικούς σκοπούς. Αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα… Σήμερα, τέλη Γενάρη του 2022 και έχοντας διανύσει δυόμιση χρόνια από τις εκλογές αυτές βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία από τις χειρότερες μορφές διαχείρισης μιας φυσικής καταστροφής της Μεταπολίτευσης.
Το επιτελικό κράτος βυθίστηκε στο χιόνι και ο ήλιος, που ανατέλλει, παραμένει η μόνη ελπίδα για να λιώσει. Και φυσικά υπάρχει μία μετατόπιση ευθύνης στο γνωστό «κασίδη». Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι εάν είχε έγκαιρα αποφασιστεί η κήρυξη της Δευτέρας ως αργία ή έστω να είχε προβλεφθεί μία συνθήκη για να μην υπάρξει αυτός ο συνωστισμός εργαζομένων Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα στο οδικό δίκτυο, τα πράγματα δε θα ήταν σαφώς καλύτερα;
Λίγο – πολύ, όλοι μας το πιστεύουμε. Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, εργαζόμενοι, απόφοιτοι ελληνικών σχολείων και πανεπιστημίων κλπ. Άνθρωποι δηλαδή κανονικοί, όχι απαραίτητα άριστοι. Οι άριστοι, όμως, όχι μόνο δεν σκέφτηκαν αυτό το απλό, αλλά έδειξαν και τις ιδεολογικές τους αγκυλώσεις, με μόνη αγωνία να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο και με κάθε κόστος, προκειμένου να αποδείξουν ότι κρατήθηκε ανοιχτή η αγορά.
Το υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής και Διαχείρισης Κρίσεων πρέπει από εχθές να αλλάξει τρόπο λειτουργίας. Να μην είναι ενας απλός τίτλος σε μία ταμπέλα έξω από ένα κτίριο, αλλά να ενεργοποιηθεί και να στελεχωθεί με ανθρώπους που έχουν πραγματική και αποτελεσματική εμπειρία στο πεδίο. Και να συνεργαστεί με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οι άνθρωποι, που δουλεύουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και ιδιαίτερα στους Δήμους. έχουν εμπειρία, που δεν μπορεί να συγκριθεί με καμία άσκηση επί χάρτου. Όπως και οι άνθρωποι που προέρχονται από την Πυροσβεστική Υπηρεσία. Και πιθανώς αυτό να συμπίπτει με το διαχρονικό αίτημα των ανθρώπων της αυτοδιοίκησης που αφορά στην μεταβίβαση αρμοδιοτήτων.
Ναι! Η μεταβίβαση πόρων, αρμοδιοτήτων και ανθρώπινου δυναμικού στην Πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση (Δήμους) για την αναβάθμιση του ρόλου της ως φορέα Πολιτικής Προστασίας πρέπει να εξεταστεί άμεσα. Το κράτος, όπως σωστά αναφέρει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – Κιν Αλ Νίκος Ανδρουλάκης, πρέπει πρώτα και κύρια να είναι ανθεκτικό, να είναι αποτελεσματικό, να έχει θεσμικό βάθος. Αυτό είναι η προϋπόθεση για να χαρακτηριστεί «επιτελικό».
Κάποιοι μπορεί να πουν ότι αυτό είναι μία αυτονόητη παραδοχή. Αλλά όπως είπαμε και παραπάνω η ελπίδα πολλές φορές είναι στα αυτονόητα. Όπως το να ανατείλει (ξανά) ο ήλιος…
