Γ.Αρβανιτίδης για “Μεσοπρόθεσμο”: Τα επόμενα χρόνια θα δούμε την άδικη φορολογική πολιτική να μονιμοποιείται”

Ομιλία Γιώργου Αρβανιτίδη, στην Ολομέλεια της Βουλής για το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2022-2025

Το 2019 ΔΕΝ συζητήσαμε το ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ διότι ΔΕΝ βόλευε τότε το προεκλογικό αφήγημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Το 2020 ΔΕΝ το συζητήσαμε διότι η Κυβέρνηση της ΝΔ προφασίστηκε τις σχετικές οδηγίες της Ε.Ε. για τον Covid-19.

Καταλήγουμε λοιπόν σήμερα να συζητάμε το ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ 2022-2025 ως μια τυπική διαδικασία, μόνο εδώ στην Βουλή.

Είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση της ΝΔ έχει ανάγκη να δημιουργήσει ένα αφήγημα ταχείας ανάκαμψης, το οποίο, όμως, δυστυχώς, δεν στηρίζεται σε ρεαλιστική βάση. Με κάθε τρόπο χρησιμοποιεί κάθε εργαλείο, για να υπηρετήσει αυτόν τον σκοπό.

Θέλει να δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση κανονικότητας για τα χρόνια που έρχονται 2022-2025.

Δυστυχώς, ακόμα και τώρα που μιλάμε, η κυβέρνηση αδυνατεί να παρουσιάσει ένα συνολικό στρατηγικό σχέδιο για τη χώρα.

Ενώ δεν έχει δείξει ΚΑΜΙΑ πρόθεση να επαναδιαπραγματευτεί τις βαριές κληρονομιές του ΣΥΡΙΖΑ:

• Το παράλογο πρωτογενές πλεόνασμα των 3,5%.

• Την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας μέσω του Υπερταμείου για 99 χρόνια.

• Την άρση της προστασίας της πρώτης κατοικίας μετά την κατάργηση του νόμου ΠΑΣΟΚ.

Δυστυχώς, για τα επόμενα χρόνια, 2022 – 2025 θα δούμε να μονιμοποιείται το άδικο μείγμα φορολογικής πολιτικής, κυρίως, για τα λαϊκά νοικοκυριά που καθιέρωσε η προηγούμενη κυβέρνηση και συνεχίζει η σημερινή, δηλαδή την αύξηση της αναλογίας μεταξύ έμμεσων και άμεσων φόρων. Με βάση τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις του μεσοπρόθεσμου η αναλογία αυτή θα βαίνει αυξανόμενη και για τα επόμενα χρόνια.

Παρά το γεγονός ότι η χώρα έχει μπροστά της μια μοναδική ευκαιρία και ένα πολύ μεγάλο πακέτο οικονομικών πόρων, ωστόσο, τα επόμενα χρόνια (2022-2025) ελλοχεύουν ΔΥΟ τεράστιοι κίνδυνοι για την ελληνική οικονομία.

Πρώτον:

Ένα μεγάλο μέρος των δαπανών να έχει, δυστυχώς, ελάχιστη προστιθέμενη αξία στην ελληνική οικονομία και

Δεύτερον:

Η επιστροφή σε λογικές λιτότητας και παράλογων υπερ-πλεονασμάτων.

Η Κυβέρνηση πρέπει ξεκάθαρα να ταχθεί με τις πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης που πιέζουν για κατάργηση των προβλέψεων περί πλεονασμάτων του Συμφώνου Σταθερότητας.

Το Κίνημα Αλλαγής καλεί την Κυβέρνηση της ΝΔ να υιοθετήσει την πρότασή μας, για μονιμοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης στην Ευρώπη.

Ο δρόμος προς την ανάκαμψη, θα είναι πολύ δύσκολος και δυστυχώς το σχέδιο «Ελλάδα 2.0» έτσι όπως το έχετε δομήσει, θα μας οδηγήσει σε μια Ελλάδα των 2 ταχυτήτων και οι προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου που μας φέρατε είναι χωρίς αντίκρισμα.

———————————————————————————————————————————-

Ακολουθούν βασικά σημεία της ομιλίας του κ. Αρβανιτίδη:

ΔΕΝ μπορούμε να εμπιστευτούμε τις προβλέψεις σας.

ΔΕΝ μπορούμε να ΜΗΝ κάνουμε αυστηρή κριτική όταν βλέπουμε ότι οι προβλέψεις και οι παραδοχές γίνονται όχι τόσο για να σχεδιαστούν οι πολιτικές αλλά για να διαμορφωθούν προσδοκίες και θετικό κλίμα στην κοινωνία μέσα από αυτοεκπληρούμενες προσδοκίες.

ΔΕΝ μπορούμε να ΜΗΝ κάνουμε κριτική όταν βλέπουμε μια Κυβέρνηση να ψάχνει για δικαιολογίες και όχι για λύσεις.

Και το λέω αυτό γιατί η αιτιολογική έκθεση του Μεσοπρόθεσμου διαπνέεται από μια λογική:

«Ξέρετε εμείς κάναμε και κάνουμε το βέλτιστο δυνατό αλλά για την απόκλιση της Ελληνικής Οικονομίας σε σχέση με αυτή των άλλων ευρωπαϊκών χωρών φταίει κυρίως η μονοκαλλιέργεια του Τουρισμού.»

ΔΕΝ λέμε ότι είναι εύκολο να κάνετε σταθερές προβλέψεις μέσα σε ένα τόσο ασταθές περιβάλλον, αλλά με όσα περιγράφετε σ’ αυτό το ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ παρουσιάζετε μια ψευδαίσθηση κανονικότητας.

Ψευδαίσθηση Κανονικότητας και στα τέσσερα βασικά σημεία που παρουσιάζετε, στον ρυθμό ανάπτυξης, στην αντιμετώπιση της πανδημίας, στις επενδύσεις και στην ανεργία.

Πρώτον, σε σχέση με τους ρυθμούς Ανάπτυξης:

Πιστεύω ότι επενδύετε πολλά στο ελατήριο του 6,2 για το 2022 και ξεχνάτε το τι έχει γράψει το κοντέρ πιο πριν.

Η χώρα είχε την τρίτη μεγαλύτερη ύφεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27, μετά την Ισπανία και την Ιταλία το προηγούμενο διάστημα.

Η κυβέρνηση έκανε την πιο επεκτατική δημοσιονομική πολιτική, αλλά εν τέλει είχε δυσανάλογα χαμηλότερη οικονομική απόδοση από όλες τις χώρες.

Το επιχείρημα του τουρισμού δεν είναι πειστικό αφού δείχνει ότι χώρες, επίσης, με μεγάλη τουριστική εξάρτηση τα πήγαν καλύτερα από εμάς, όπως η Πορτογαλία, η Κύπρος κ.α.

Είναι προφανές ότι η κατανομή των πόρων θα μπορούσε να ήταν καλύτερα στοχευμένη και να έπιανε τόπο.

Δεύτερο, σε σχέση με την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Στο Μεσοπρόθεσμο μας λέτε ξεκάθαρα, «ό,τι δώσαμε-δώσαμε» για τη στήριξη των ευάλωτων και πληγέντων από την πανδημία, το ανέφερε και ο Υπουργός Ανάπτυξης.

Τρίτον, μας λέτε ότι θα «βρέχει» επενδύσεις.

Μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ γι΄ αυτό έφυγε.

Έφυγε γιατί ο ελληνικός λαός διαμόρφωσε την πεποίθηση ότι εκείνη η κυβέρνηση ΔΕΝ μπορεί να δημιουργήσει ένα φιλοεπενδυτικό περιβάλλον.

Αν όμως κ. Υπουργέ σκοπεύετε να διαχειριστείτε το θέμα, όπως με τους «ακρογωνιαίους» επενδυτές της Πειραιώς ή τις μπουλντόζες του Ελληνικού που μπαίνουν από βδομάδα σε βδομάδα εδώ και δύο χρόνια τότε ΔΕΝ είναι να αισιοδοξεί κανείς αλλά να ανησυχεί ακόμη περισσότερο.

Τέταρτον, λέτε ότι θα έχουμε μείωση της ανεργίας.

Η ανεργία όμως δεν αποκλιμακώθηκε – ΚΥΡΙΩΣ – επειδή αυξήθηκε η απασχόληση, αλλά επειδή αυξάνεται ο πληθυσμός εκτός εργατικού δυναμικού.

Σύμφωνα με τα (εποχικά διορθωμένα) στοιχεία της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ οι άνεργοι μειώθηκαν από τον περασμένο Μάρτιο κατά 32.000, αλλά οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 217.400 (επιστρέφοντας στα επίπεδα του τέλους 2016) ενώ οι οικονομικά μη ενεργοί αυξήθηκαν κατά 219.400 (επιστρέφοντας στα επίπεδα των μέσων του 2008).

Εσείς σε μια τέτοια αγορά εργασίας, όπου η ψαλίδα ανάμεσα σε εργαζόμενους και μη ενεργούς έκλεισε απότομα και επέστρεψε σε επίπεδα Δεκεμβρίου 2014 επιλέξατε να θεσμοθετήσετε το απλήρωτο δεκάωρο και την εξίσωση των υπερωριών σε όλους τους κλάδους.

Αντί να προωθήσετε την απασχόληση περισσότερων συμπολιτών μας, θεσμοθετείτε την υπεραπασχόληση αυτών που παραμένουν στην αγορά εργασίας.

Και ΕΔΩ είναι η βασική διαφορά μας!

Αλλά και η απόσταση και η διαχωριστική γραμμή που σας χωρίζει με την έννοια της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.

Η απάντηση του Αμερικανού Προέδρου Μπάιντεν: «Πληρώστε τους περισσότερα» αναφερόμενος στους εργαζόμενους που αναζητούν και ΔΕΝ βρίσκουν οι εργοδότες στις ΗΠΑ, ΔΕΝ σας περνά καν από το μυαλό….

Ακόμα και το αφήγημα του Πρωθυπουργού για την πιο «πράσινη» κυβέρνηση, η οποία κατευθύνει πόρους στην επίτευξη των κλιματικών στόχων και την «πράσινη» μετάβαση της Οικονομίας, ΔΕΝ είναι και τόσο… «πράσινο»!

Αν δει κανείς τα συγκριτικά στοιχεία των προγραμμάτων των άλλων κρατών μελών, που κατατέθηκαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Προπαγανδίζει η Κυβέρνηση της ΝΔ ότι θα διοχετεύσει στην Πράσινη Μετάβαση το 37% των διαθέσιμων πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης.

Την ώρα που :

• Η Σλοβακία διοχετεύει το 42% των πόρων

• Η Αυστρία το 59%

• Το Λουξεμβούργο το 61%

• Η Δανία το 59%

• Η Ισπανία το 49%

• Η Γερμανία το 42%

Και ΔΕΝ είναι μόνο ποσοτικό το ζήτημα, που θα έπρεπε να είναι πιο μεγάλο το ποσοστό, μιας και εμείς ξεκινάμε από πιο χαμηλά, σε σχέση με την Δανία ή την Αυστρία πχ (Χώρες στα δικά μας μεγέθη).

Αλλά είναι και ποιοτικό, γιατί το Σχέδιο της Κυβέρνησης προωθεί ένα μοντέλο εισαγωγών και κατανάλωσης.

Τα χρήματα, δηλαδή θα επιστρέψουν πίσω σε αυτούς που μας χρηματοδοτούν για να προωθήσουμε την ανάπτυξη της χώρας και υπάρχει ο κίνδυνος ένα μεγάλο μέρος των δημοσίων επενδύσεων να έχει ελάχιστη προστιθέμενη αξία στην ελληνική οικονομία.

Προβλέπετε επίσης την κινητοποίηση περίπου ενός ευρώ ιδιωτικής δαπάνης, για κάθε ένα ευρώ δημόσιας δαπάνης.

Δεν υπάρχει καμία τεκμηρίωση για το πώς θα το πετύχουμε αυτό και η πρόβλεψη, κατά την άποψή μας, είναι υπεραισιόδοξη.

Βλέπουμε τέλος στο ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ότι σωρευτικά στην 5ετία, οι ΟΤΑ θα ενισχυθούν με καθαρές προσλήψεις μόλις 2.500 εργαζομένων, έναντι 30.000 εργαζομένων, που προγραμματίζετε στην κεντρική διοίκηση.

Το επιτελικό κράτος, λοιπόν, αποδεικνύεται ότι είναι τελικά ένα συγκεντρωτικό κράτος.

Είμαστε εξαιρετικά επιφυλακτικοί για τους στόχους που βάζετε στο Μεσοπρόθεσμο.

Κυρίως όμως διαφωνούμε με τις βασικές κατευθύνσεις της οικονομικής σας πολιτικής που περιγράφονται σε αυτό και για αυτό το καταψηφίζουμε.