Γ.Πούπκος: “Ακρίβεια – Τα «4+1» μέτρα για να «ανασάνει» η κοινωνία “

Γράφει ο Γ.Πόυπκος*

Η ακρίβεια έχει μειώσει την αγοραστική δύναμη και έχει υποβαθμίσει το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της χώρας.

Όμως οι επιπτώσεις της δεν είναι συμμετρικές.

Το κύμα ανατιμήσεων κυρίως στα βασικά αγαθά και στην ενέργεια καθώς και η στασιμότητα των εισοδημάτων (μισθών – συντάξεων κλπ) επηρεάζει κυρίως τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τις ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας.

Αυτοί είναι που «πληρώνουν» την ακρίβεια.

Σύμφωνα με το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, το 19,2% της αγοραστικής δύναμης των αμειβόμενων με τον κατώτατο μισθό χάθηκε τον Ιούλιο εξαιτίας του πληθωρισμού, ενώ ακόμα μεγαλύτερη, 29.2%, είναι η απώλεια της αγοραστικής δύναμης του μέσου μισθού για τους εργαζόμενους με μερική απασχόληση.

Οι Έλληνες εργαζόμενοι που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό χρειάζεται να βάλουν στην άκρη το ποσό δύο μηνιαίων μισθών προκειμένου να διατηρήσουν τα φώτα αναμμένα και να έχουν θέρμανση στο σπίτι τους.

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, μόνο πέρυσι, το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού στην Ελλάδα έχει εισόδημα 5,8 φορές μεγαλύτερο από το εισόδημα του φτωχότερου 20% του πληθυσμού. 

Οι μισθολογικές λοιπόν ανισότητες μεταξύ κοινωνικών ομάδων και το διαφορετικό καθεστώς απασχόλησης προσδιορίζουν το πραγματικό κοινωνικό κόστος της ακρίβειας.

Είναι φανερό ότι η ακρίβεια δεν αντιμετωπίζεται με τις οριζόντιες παροχές – επιδόματα της Κυβέρνησης. 

Αντιθέτως για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και δίκαια, χρειάζεται μια γενναία ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών και παράλληλα η αύξηση της πλήρους, βιώσιμης και ποιοτικής απασχόλησης. 

Επιβάλλονται συγκεκριμένες παρεμβάσεις όπως:

• Άμεση προσαρμογή του κατώτατου μισθού στο επίπεδο της αξιοπρεπούς διαβίωσης σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα (60% του διάμεσου μισθού πλήρους απασχόλησης).
• Διάχυση των αυξήσεων του κατώτατου μισθού σε όλους τους εργαζόμενους της χώρας μέσα από την ενίσχυση του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων. Αυτό προϋποθέτει την σημαντική αύξηση του ποσοστού κάλυψης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας με στόχο το 80% των μισθωτών (σήμερα καλύπτουν μόνο το 24% των εργαζόμενων της χώρας) και την θωράκισή τους με παράταση της ισχύος όλων των όρων των συλλογικών συμβάσεων μέχρι την υπογραφή νέων.
• Μείωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα είδη βασικής διατροφής και στα υγρά καύσιμα. Τα έσοδα από τον άδικο κοινωνικά έμμεσο φόρο όπως ο ΦΠΑ αυξήθηκαν, κατά βάση από τα πετρελαιοειδή και τα είδη διατροφής, κατά 2.8 δις ευρώ το α’ εξάμηνο του 2022. Άρα υπάρχει σημαντικό περιθώριο μείωσης.
• Εισαγωγή ανώτατων ορίων τιμών ειδικά στο κόστος των λογαριασμών ενέργειας και υψηλού φόρου επί των έκτακτων κερδών των εταιρειών παροχής ενέργειας. Διάθεση του ποσού για τη στήριξη του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών. 

Για γίνουν βέβαια αυτά πραγματικότητα απαιτείται πολιτική βούληση και προοδευτική αντίληψη για την αντιμετώπιση των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων.

Αναμφίβολα απαιτείται μια ευρεία κοινωνική συμφωνία, ώστε να γίνει μια πιο συγκροτημένη και οργανωμένη προσέγγιση στην ανακατανομή κόστους – συνεπειών της ακρίβειας με όσο το δυνατόν πιο δίκαιο τρόπο.

Κυρίως όμως απαιτείται ο συνεχής αγώνας των συνδικάτων και των εργαζομένων κατά των άδικων πολιτικών αντιμετώπισης της ακρίβειας, 

Στις 9 Νοέμβρη, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έχουν προκηρύξει πανελλαδική, πανεργατική απεργία. Αυτή η απεργία δεν θα είναι απλά μια απεργία διαμαρτυρίας των εργαζομένων αλλά όλης της κοινωνίας απέναντι σε αυτές τις άδικες και αναποτελεσματικές πολιτικές της Κυβέρνησης.

Να είμαστε όλοι εκεί.

(πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα “Το Καρφί”)

*Γιάννης Πούπκος  

Οικονομολόγος, Γενικός Σύμβουλος ΓΣΕΕ

Μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ