Οι πρώτοι αγώνες για την ισότητα των φύλων στον κόσμο

Ενώ τα πρώτα συνδικάτα στο Σικάγο εξεγέρθηκαν υπέρ των εργατικών δικαιωμάτων τους το Μάιο 1886, η πρώτη διαμαρτυρία εργατριών για τις άθλιες συνθήκες εργασίας τους στα κλωστοϋφαντουργεία της Αμερικής έγιναν 10 χρόνια νωρίτερα, το Μάρτιο του 1857.

Η απεργία της 8ης του Μάρτη 1857 ήταν από τις σημαντικότερες στιγμές του εργατικού κινήματος διεθνώς, αφού έβαζε στην πρώτη γραμμή τα ζητήματα κατά της εκμετάλλευσης, κατά των φυλετικών διακρίσεων, κατά της ανισοτιμίας ανδρών και γυναικών. Ζητήματα που παραμένουν επιτακτικά και σήμερα.

Η θέσπιση νόμου για την ισότητα των φύλων στην Ελλάδα

Το ΠΑΣΟΚ άλλαξε το νομοθετικό πλαίσιο που συντηρούσε διακρίσεις λόγω φύλου. Ενίσχυσε την κοινωνική υποστήριξη της γυναίκας. Διαμόρφωσε μίας νέας αντίληψης για το ρόλο των δύο φύλων. Ενθάρρυνε τη συμμετοχή της γυναίκας στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας μας. pic.twitter.com/TeGaFiMpcr

— ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής (@pasok) November 25, 2020

Η εναρµόνιση της Ελλάδας µε το Κοινοτικό ∆ίκαιο για την ισότητα των φύλων συνέπεσε µε την ίδρυση των θεσµικών µηχανισµών για τον σχεδιασµό και την υλοποίηση πολιτικών ισότητας από την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Το Συµβούλιο Ισότητας των δύο Φύλων που ιδρύθηκε το 1982 εξελίχθηκε το 1985 στην Γενική Γραµµατεία Ισότητας (ΓΓΙ) η οποία αποτελεί σήµερα το βασικό κρατικό µηχανισµό για την ισότητα στην Ελλάδα.

Ο αγώνας των σοσιαλιστών στην κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου για αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο όπως η καθιέρωση της ισότητας των δύο φύλων και η απαγόρευση του αναχρονιστικού θεσμού της προίκας, η κατάργηση πλείστων μεταξικών και μετεμφυλιακών νόμων, καρποφόρησε με το νόμο 1329/1983, ένας νόμος που άλλαξε προς τα καλύτερα την ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων.

Τα κύρια σημεία του νόμου :

• Προβλέπει την εισαγωγή του πολιτικού γάμου,
• την πρόβλεψη από κοινού λήψης των αποφάσεων που αφορούν τους δύο συζύγους,
• τη διατήρηση του πατρικού ονόματος της γυναίκας και μετά το γάμο, την κατάργηση του θεσμού της προίκας,
• τη θέσπιση ισότητας των συζύγων ως προς τη γονική τους ιδιότητα,
• την αναγνώριση του συναινετικού διαζυγίου και τον περιορισμό των λόγων μη συναινετικού χωρισμού μόνο στον «ισχυρό κλονισμό του γάμου»,
• τη σύνδεση του δικαιώματος διατροφής με την αντικειμενική ανάγκη και όχι πλέον με την υπαιτιότητα,
• τη μείωση του ορίου ενηλικίωσης στα 18 χρόνια, την πρόσδοση νομικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων στους ανηλίκους και την πλήρη ενοποίηση των δικαιωμάτων των εκτός γάμου παιδιών με τα δικαιώματα των γεννημένων σε γάμο (τομέας στον οποίο η θεσμική αυτή μεταρρύθμιση είναι η περισσότερο επαναστατική),
• το οικογενειακό δίκαιο απελευθερώθηκε από την ως τότε έντονα συντηρητική ιδεολογία της νομικής ανισότητας ανάμεσα στα δύο φύλα κι έφθασε, αν δεν ξεπέρασε, τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

– Ο Ανδρέας Παπανδρέου στην κεντρική του προεκλογική ομιλία στην Αθήνα το 1981, δεσμεύεται για θέσπιση της ισότητας των φύλων κάτι το οποίο πραγματοποιείται το 1983. (Στο 5.10′ και μετά στο video)